Տհաճության ու ցավի արանքում

● Մեկնաբանություն

15.07.2014 ● 09:58

Տհաճության ու ցավի արանքում

Մաքսային միություն մտնելու որոշումից հետո Սերժ Սարգսյանը պարբերաբար ոչ հաճելի զգացողություններ է ունենում։

Նախորդ տարվա սեպտեմբերի 3–ին նրան թվում էր, թե Կրեմլին ամբողջությամբ տրվելով՝ միանգամից լուծելու է բոլոր խնդիրներն այնպես, ինչպես «ֆուտբոլի» միջոցով էր ուզում լուծել հայ–թուրքական հարաբերություններում առկա բոլոր հարցերը։

Սերժ Սարգսյանը շատ մակերեսային ու պարզունակ պատկերացումներ ունի քաղաքականության մասին։ Ինքը կարծում է, թե միջազգային հարաբերությունները քծնանքային սուբորդինացիա են ենթադրում, ուրիշ ոչինչ։ Եվ ահա նա իր ու իր հաճախորդների շուրթերով քծնում է Պուտինին՝ համոզված լինելով, որ դա կգնահատվի և իրեն կմնա միայն Հայաստանում տարբեր հնարամտությունների օգնությամբ փող աշխատելու «ծանր» բեռը։

Որքան մեծ էր Սերժ Սարգսյանի զարմանքը, երբ նա պարզեց, որ իր պատկերացումների մեջ չեն տեղավորվում քաղաքական զարգացումները։ Դա է պատճառը, որ նա շոկի մեջ հայտնվեց Աստանայում։ Շոկն այնքան մեծ էր, որ երբ Նազարբաևն ընթերցում էր Ալիևի նամակը, Սերժ Սարգսյանն ընդամենը դեմքի արտահայտությամբ կարողացավ ցույց տալ իր վերաբերմունքը։ Նրան մի քանի օր ու մի քանի հազար կիլոմետր պետք եղավ, որպեսզի հայտարարի, որ տհաճության զգացում է ունեցել Նազարբաևի ընթերցանության ժամանակ։

Սարգսյանին մի քանի տարի ու մի քանի հազար կիլոմետր պետք եղավ ցավ և մտահոգություն հայտնելու համար այն փաստի կապակցությամբ, որ Ռուսաստանը զենք է վաճառում Ադրբեջանին։ Ճիշտ է, այդ ցավն ու մտահոգությունը նա հայտնեց հայ ժողովրդի կողմից, իսկ ինքը շարունակեց մնալ գյուլիստանյան շրջանակներում, բայց ամեն դեպքում...

Այս ամենը ցույց է տալիս, որ Սերժ Սարգսյանն ադեկվատ չէ որպես երկրի ղեկավար ու որպես գերագույն գլխավոր հրամանատար։ Իսկ դա շատ վտանգավոր է պատերազմական վիճակում գտնվող Հայաստանի համար։

Սերժը քայլն անում է, հետո է մտածում։ Նրա համար իր իսկ խոսքն արժեք չունի։ Նա չի հասկանում իր խոսքի արժեքը։ Ու նաև չի հասկանում, որ եթե մի բան ասում է պետության անունից, ապա ուրիշները դա լուրջ են ընկալում և համապատասխան քայլեր ձեռնարկում։

Սարգսյանն այժմ հայտնվել է ցավի ու տհաճության արանքում։ Ու այս պայմաններում փորձել փոխել Սահմանադրությունը վերարտադրվելու համար՝ կրկին ոչ ադեկվատության նշան է։ Սարգսյանը չի պատկերացնում, որ այդ գործընթացն այնպիսի ցավի ու տհաճության պատճառ կարող է դառնալ և այնպիսի պատուհաս բերել իր գլխին, որ պարզապես բառերով հնարավոր չէ նկարագրել։

Կորյուն Մանուկյան

● Այս խորագրի վերջին նյութերը

Ինչու է «հաչում» Տիգրան Ավինյանը

17.04.2024 ● 17:24

Նիկոլ Փաշինյանն իր թիմակիցներին դրդում է համատեղ հանցագործության, լկտիության ու ապօրինության, որպեսզի նրանք անձնական շահագրգռվածություն ունենան իր իշխանությունը պահելու հարցում:

Աննա Հակոբյանը հավաքել էր հին ու նոր օլիգարխներին. 1 մլն դրամանոց ընթրիքի հետքերով

15.04.2024 ● 19:46

Ահա այսպես են օլիգարխիայի դեմ պայքարի լոզունգներով իշխանության եկածները օլիգարխների նոր որջ բուծում։

Ի՞նչ կլիներ, եթե ․․․, ի՞նչ կլինի, եթե ․․․

12.04.2024 ● 17:08

Հետագա «եթե»–ներից խուսափելու և նոր արհավիրքներ չունենալու համար պետք է վռնդել Նիկոլ Փաշինյանին վարչապետի կաբինետից։

Ինչու է թրաշված/անթրաշ Տիգրան Ավինյանը չզեկուցվող դարձնում կասկածելի հարցերը

12.04.2024 ● 16:55

Տիգրան Ավինյանը շինթուլյտվությունների և փողաբեր այլ հարցերի քննարկումները տեղափոխել է հանձնաժողովներ, որոնք հիմնականում չեն լուսաբանվում։ Նույն այդ հարցերը նա ավագանու նիստերի ժամանակ չի ուզում զեկուցել։

Ենիչերիները

12.04.2024 ● 15:23

Թող «խոզն» ու մյուսներն իրենց վատ չզգան, քանզի իրենք էլ են ենիչերիներ, բայց Arabat–ին ու Ալենին չեն հասնի

Փաշինյանի բանաձևը՝ եթե հողերը հանձնենք, ապա երաշխիք չկա, որ պատերազմ չի լինի, բայց «զատո» Ադրբեջանի հարձակման դեպքում լեգիտիմ բողոքելու հնարավորություն կստանանք»

10.04.2024 ● 13:57

Նիկոլ Փաշինյանը համաձայնում է Տավուշում տարածքներ զիջել՝ յենիչերիական էնտուզիազմով հիմնավորելով այդ տարածքների ադրբեջանական լինելը։

Ո՞նց կարելի է դավաճանությունը ներկայացնել որպես փրկություն. գնդակահարության արժանի է այդ իշխանությունը. Աջապահյան (տեսանյութ)

Հասել ենք մի եզրագծի, որից այն կողմ քաղաքական սպանություններն են. Հովհաննես Խուդոյան (տեսանյութ)

Ադրբեջանը քանդել է Շուշիի Կանաչ ժամը (լուսանկար)

● Մեկնաբանություն