Մոսկվան կոշտ «մեսիջներ» է հղում, իսկ Երևանը ներսում ձգտում է պահել հեղափոխական պաթոսը: Թե ուր կհասցնի մեզ այս ամենը, կերևա շատ շուտով:

Վերջին 27 տարում կադրային ոլորտում հիմնականում առաջնորդվել են «Պոլի փեդ լինի, ՀՀՇ-ից լինի» տխրահռչակ սկզբունքով:

Եթե հավատալու լինենք պաշտոնական քարոզչությանը, ապա Ղարաբաղյան պատերազմը հաղթել են Սերժ Սարգսյանը և Զորի Բալայանը, բայց դա մեծագույն բլեֆ է:

Սամվել Բաբայանին ու Վազգեն Սարգսյանին ռազմական դիկտատուրայի մեջ մեղադրողներն այժմ այնպիսի տնտեսական ու քաղաքական դիկտատուրա են հաստատում, որ ...

ՀՀ-ում իշխանության ընդունում-հանձնումը տեղի է ունեցել ներսում՝ կոշտ (1998թ.) կամ փափուկ (2007թ.) պալատական հեղաշրջման միջոցով:

1988-ին կամ 1991-ին տեղի ունեցած անկախության հանրաքվեի ժամանակ ո՞ւմ մտքով կանցներ, որ 30 տարի անց ունենալու ենք գալուստսահակյանական վերնախավ:

Ճակատագրի հեգնանքով՝ Ղարաբաղյան շարժման 30-ամյակը համընկնում է մեզանում խորհրդային կառավարման մոդելի և գենսեկական ինստիտուտի վերականգնման հետ:

ՀՀ իշխանությունները ներդրել են «մարտեր առանց կանոնների» մոդելը. եթե փողի միջոցով ոչնչացվել է ժողովրդավարության աստվածը՝ ընտրական ինստիտուտը, ապա, կարամազովյան տրամաբանությամբ, ամեն ինչ կարելի է:

Կեղծ մատնագրեր գրողներն ու այսօրվա քյաբաբչիները կմաքրվեն կգնան, բայց պատմության մեջ կմնան Սամվել Բաբայանի ու նրա նմանների միջոցով կռած հաղթանակները:

88-ի շարժման արդունքում ձևավորված և իներցիայի շնորհիվ պահպանված Հայաստանի քաղաքական դաշտը մահացավ 2017-ի ապրիլի 2-ին տեղի ունեցած խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում:

Արմեն Սարգսյանը ՀՀԿ-ին կի՞ց, թե՞ Հայաստանի նախագահ կդառնա:

1991-ին անկախություն ձեռքբերելուց հետո Հայաստանը ոչ մի կերպ չի կարողանում դուրս գալ անցումային փուլից: Մեզ մոտ ավտորիտարիզմ է:

Շրջանառվող անուններից որևէ մեկը առաքելություն չի ձևակերպել: Եթե մի կողմ թողնենք կենացային հայտարարությունները, ապա առարկայական ոչինչ չի արվում ու ոչինչ չի ասվում:

2018-ի քաղաքական զարգացումները կանխորոշվել են 2015-ի դեկտեմբերի 2-ին (սահմանադրական հանրաքվե) և 2017-ի ապրիլի 2-ին (խորհրդարանական ընտրություններ):

Դատավոր Արշակ Վարդանյանին չես նախանձի: Նրանից հիմա պահանջում են ադրբեջանցիներից ավելի ադրբեջանցիություն անել՝ 7 տարով անազատության մեջ պահել Բաբայանին:

Շատ խորհրդանշական է, որ երբ Ղարաբաղի հարցում ինտենսիվ գործընթացներ են տեղի ունենում, Հայաստանում դատում են «կոմանդույուշչի» Սամվել Բաբայանին:

Հիմա սև ամպեր են կուտակվել մեր անկախ պետության գլխավերևում, քանզի քաղաքական իշխանությունը ձախողել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացը:

Հայաստանի գրեթե բոլոր մակրոքաղաքական խնդիրները տնտեսական կյանքի արտացոլանքն են: