Մեր քաղաքական դաշտին անհրաժեշտ է նոր ուժ, որը կլինի իրական այլընտրանք գործող իշխանությանը։

Գեներալ Ալեքսանդր Լեբեդը հաճախ էր այցելում Ղարաբաղ։ Բոլորին գիտեր, ճանաչում էր անձամբ:

Հայկական կողմի գերխնդիրն է, որ ԼՂ հարցում գործի ազգերի ինքնորոշումը։

Այստեղ տեսությունները ոչ մի կապ չունեն իրականության հետ։

Հասկացողն անգամ չասված բառն է ընկալում:

Իշխանությունները լավ գիտեն՝ ինչ ներդրում ունի նա։

Նրա պատճառով շատ արյուն է հեղվել։

Անպե՛տք, ռազմավարական նշանակություն չունեցող տարածքը հե՛նց այդ պալատն է...

Նա բոլշևիկների խելքի բանը չէ...

Ինչքան ենք զարգացել, որ «Բենթլի Սամոն» է օրհնում արձանը:

Հայացքները թեքեն դեպի ներս։

Հարձակումից առաջ բոլորը դարձել էին Ալիեւի դաշնակիցներ։

Միայն մի բան ունենք, որ եզակի է:

«Հայաստանին մոտենում է ավելի հզոր փոթորիկ»։

Տարածաշրջանում մեկնարկում է ևս մեկ գլոբալ տրանսպորտային նախագիծ։

Թոկից փախածների «ծիսակարգ»։

Գերագույն հրամանատարը մեզ մարտահրավեր է նետել:

«Քաղաքական ուժերին այսօր միայն մի բան է հետաքրքրում՝ ինչ անեն, որպեսզի հայտնվեն հաջորդ խորհրդարանում»։