Սահմանադրական փոփոխությունների հետաձգումն արդեն իսկ թուլության նշան էր:

Եթե Սարգսյանը պաշտոնանկ չանի փոխոստիկանապետին, կնշանակի՝ նա քաջալերում է ինքնադատաստանը։

«Այդ մասին գնացեք ու հարցրեք «ականջներ կտրողին» ու նրա վերադասներին...»։

Թող չկարծի, որ իր ականջները Տիգրան Սարգսյանի ականջներից առավել են։

Միահեծան, բռնապետական քաղաքական համակարգի պայմաններում Հայաստանն ապագա չունի։

Բնականաբար, իշխանություններին միայն մնում է ժողովրդի անունից անմխիթար վիճակը բարձրաձայնողներին հերթագրել և հերթով ծեծի ենթարկել:

Եթե Վահրամ Բաղդասարյանն այս երկու տարբերակներից ոչ մեկը չընտրի, ապա իր խոսքն այսուհետ զրոյական արժեք կունենա, ու նա, որպես քաղաքական գործիչ, ուղղակի կսպառվի:

«Ապահով Հայաստան»–ն ի սկզբանե ենթադրում էր ապահովություն միայն Սերժ Սարգսյանի և նրա մտերիմների համար։

Ցանկացած ժողովրդավարական երկրում նման հայտարարությունից հետո մեկ ժամ էլ չէր մնա պաշտոնում... Իսկ մերոնց դուր է գալիս...

Երկրում սկի չես կարող մի «բուդկա» աշխատացնես Ազատիչի ու Ալեքսանդրի ամենատես աչքից հեռու, էլ ուր մնաց՝ քաղաքական տեռոր կազմակերպես։

Սա արդեն մաքուր քաղաքական աստառ է ստանում՝ այդտեղից բխող բոլոր հետևանքներով։

Մարդը կարող է պետական շահ պաշտպանել միայն այն դեպքում, երբ ինքը հարգում է իր պետությունն ու իր շահերը...

«Գյուղացին էլ հայտնվել է ծանր վիճակում, որովհետև ներկրված անորակ մթերքը վաճառվում է որպես տեղական, իսկ գյուղացին չի կարողանում վաճառել որակյալ տեղական մթերքը շուկայական գնով»:

«Սերժ Սարգսյանն այդ օրը նույնիսկ Գյումրի չգնաց: Բա ինչի՞ սրտացավ Վարդան Ղուկասյանը դրա մասին չի խոսում»։

«Այս ամենն արդյունավետ չէ, քանի դեռ կա միանգամայն պարզ ու ակներև պատնեշ տնտեսության զարգացման համար՝ «սաշիկիզմ»»:

Իսլամականներին աջակցություն չտալու առումով Անկարայի կողմից կատարվող շրջադարձի նախանշանները դեռեվս գետնի վրա չեն առարկայացել։

«Հայաստանին անհրաժեշտ է նոր՝ վստահության արժանի իշխանություն»։

«Հազարավոր մարդիկ իրենց մասնակցությամբ ո՛չ ասեցին իրենց իրավունքների ոտնահարմանը, ո՛չ ասեցին կատարվող անարդարություններին, ո՛չ ասեցին վարվող քաղաքականությանը»։