«Մենք պիտի վերջապես վերացնենք մեր մեջից այն միտքը, որ մեր խնդիրները կարող է լուծել «բարի ռուս ձյաձյան» կամ «հարուստ ամերիկացի քեռին», մենք ինքներս պիտի լուծենք մեր խնդիրները»:

Խոսրով Հարությունյանը մի միտք է արտահայտել, որից հետո նրան կարելի է անմեղսունակության ախտանիշով ուղարկել վաստակած թոշակի։

Բլեֆի լիմիտները սպառվում են

Կարծում եմ, որ նման տիպի մարդիկ պիտի տեղ չունենան քաղաքական ու լրատվական դաշտում, բայց դա կարող է ապահովել միայն նոր իշխանությունը, քանզի գործողը հենց նման «դիշովկաների» վրա էլ հիմնված է:

Վերջերս դեռ օր չի եղել, որ ծանոթանամ լրատվական հոսքերին ու մի դրական բան տեսնեմ` կապված Սարգսյանի նախագահության հետ։

«Ահա այսպես, երկու հոգի, որոնք նպատակ են դրել պաշտոն ունենալ, պայքարում են հանուն Սերժ Սարգսյանի ու ընդդեմ հայ ժողովրդի»։

«Հիմա էլ աչքն ունքից բարձրացել է ու ցանկանում է ՆԱՏՕ-ին խառնել այս հարցում»։

«Հուվերը և հանրապետականներն այն ժամանակ ֆիասկո ապրեցին, որովհետև երկրի կառավարման ու որոշումների ընդունման գործում ադեկվատ չէին»։

Ֆուտբոլ են խաղում մեկի հետ, արդյունքում՝ երկիրը դարձնում ֆուտբոլի գնդակ, շախմատ են խաղում մյուսի հետ, երկիրը դարձնում «պեշկա»։

«Պիտի միֆ ստեղծվի, թե միայն Սերժ Սարգսյանն է ռուսների դաշնակիցը մեր երկրում, իսկ մնացածը ուզում են «մայդան» անել մեր մոտ»:

Իշխանություններն՝ ընդդեմ ապագա սերնդի։

Եթե աշխարհում գոյություն ունի հակամարտությունների կարգավորման ոլորտում երկակի ստանդարտների պրակտիկան, ապա ինչո՞ւ մենք չպետք է օգտվենք դրանից...

«Կա՛մ մենք փրկում ենք մեր հայրենիքը «նախաձեռնող» Սերժից, կա՛մ Սերժը հանձնում է մեզ թուրքերին»։

Տարիներ անց Նաիրի Բադալյանը և Արամ Զավենի Սարգսյանը միավորվեցին մեկ ընդհանուր տիրոջ ճամբարում:

«Դառնում է ավելի միասնական, դառնում է ավելի հզոր և այնպիսի հակահարված տալիս, որ պատմության մեջ գրվում են ոսկե տառերով` հաղթանակի ոսկե տառերով»:

«Ինչքան ակտիվ աշխատենք միջազգային ճանաչման ուղղությամբ, այնքան արագ տեղի կունենա վերամիավորումը»։

«Կարիք չեմ տեսնում հաստատել կամ չհաստատել Ռոբերտ Քոչարյանի խոսքերը, որովհետև տնտեսության վիճակը ակնհայտ է, տարրականորեն վերլուծելի է, և բոլորի համար ակնառու է այն, ինչ տեղի է ունենում»: