Արդյոք արժե՞ր այդ ամենը սրան։

Ադրբեջանական պահանջների հանրայնացումը բավականին տեղեկատվություն է փոխանցում Ադրբեջանի հնարավոր ջանքերի և Հայաստանի նկատմամբ հավանական ագրեսիայի ուղղությունների մասին։

Ադրբեջանի ու Հայաստանի իշխանությունները վարում են հակառուսական քարոզչություն, կողմ են ՌԴ–ին մեր տարածաշրջանից հեռացնելուն, ինչը նշանակում է թուրքական գործոնի մեծացում։

Ինչպե՞ս բացատրել, որ ՀՀ արտգործնախարար կոչվածը հրաժարվեց մեկնել Մոսկվա՝ մասնակցելու եռակողմ բանակցություններին։

Հայաստանի՝ Մոսկվայում անցկացված հանդիպմանը չմասնակցելը ՌԴ ԱԳ նախարարի կողմից, անուղղակի կերպով, ներկայացվեց որպես առաջիկայում նոր սադրանքների հավանականության աճի սպառնալիք։

Այս ամբողջ աղետի միակ պատասխանատուն ներկայիս իշխանությունն է։

Առկա շրջափակումը ցայտուն կերպով հաստատեց մեր միտքը առ այն, որ այո՛ Հայաստանի իշխանությունները ձեռքերը լվացել են Արցախից:

Բա դիվանագիտությունը ո՞ր օրվա համար է։ Սրանից էլ լա՞վ առիթ։ Բա էլ որտե՞ղ ու ե՞րբ Հայաստանը պետք է այս պահանջը ներկայացնի։

Երկրի տնտեսությունը շարունակում է քայքայվել, քանզի մեր բիզնեսի մրցակցային պայմանները ավելի վատն են դառնում:

Դավիթ Բաբայանին էլ մի քիչ խելք ու խիզախություն։

Հիմա աշխարհը կրկին դառնում է քաոտիկ ու խառնաշփոթ, որտեղ թուրքական ծրագրերի համար գալիս է առիթը օգտագործելու և նիկոլի օգնությամբ մեր ժողովրդին լրիվությամբ հայրենազրկելու պահը:

Սա ծաղր է միջազգային իրավունքի, հումանիտար նորմերի, առհասարակ արդարության նկատմամբ..

Եթե սահմանափակվում ես սրանով, ապա նմանվում ես բակում նեղացված լացկան երեխայի, որի հարցը որևէ մեկը չի լուծում, այլ միայն հանգստացնում են, որ չլացի:

Ինչո՞ւ ոչ ոք չի ասում, որ իրավիճակն իրոք ծայրահեղ վտանգավոր է։

Այս պահին մարտը՝ դրա ուղղակի կամ անուղղակի իմաստով, Արցախում է և մեր հնարավոր տապալումը ոչ միայն վտանգելու է մեր արյունակիցների անվտանգությունը, այլ նոր ճակատ է ձևավորելու ընդդեմ Հայաստանի։

Եթե ազգադավ իշխանությանը ժամանակին քշած լինեինք, հավատացած եղեք, որ ոչ միայն միջանցքը չէր փակվի, այլև փակվելու փորձը կտապալվեր։

Իրականում, այս խոսքերի տակ թաքնված շարունակվում է հայ ժողովրդի և Հայաստանի ու Արցախի դեմ շարունակվող դավադրությունը։

Նիկոլ Փաշինյանին հաջողվեց հայ ժողովրդին հաղթողից դարձնել խաղաղություն ու հիմա նաև ապաշրջափակում մուրացող ժողովուրդ։