Արշակ Զաքարյան. «Պարոն Սարգսյան, իմ անունը Սերժ չի, և ոչ էլ Շարլ կամ Րաֆֆի, որպեսզի Դուք իմ նամակին արագ արձագանքեք կամ ընդհանրապես արձագանքեք, բայց ես ունեմ մի մեծ առավելություն ակնկալելու, որ իմ նամակը չի մնա անարձագանք»

Հարութ Սասունյան. «Դատավոր Ջին վճռեց, որ հայերը եղել են Օսմանյան կայսրության քաղաքացիներ՝ 1869 թվականի հունվարի 19-ին ընդունված «Քաղաքացիության մասին» օրենքի հիման վրա, «որը Օսմանյան կայսրության ներսում գտնվող բոլոր անձանց համարում է որպես օսմանյան սուբյեկտներ»»։

Կիմա Եղիազարյան. «Ինձ թվում է մինչեւ օրվա վերջ առնվազն 850 հազար ընտրող կհասցնի շնորհավորել «ընտրյալ» կուսակցությանը եւ նրա առաջնորդին...»։

Գեղամ Նազարյան. «Երբևէ կարող եք ունենալ համարձակություն եւ ՀՀԿ ղեկավարներին հարցնել` արդյոք մթնոլորտը չի դառնում գաղջ, երբ ընտանիքի ձեռքբերովի անդամներից մեկը իր տիրապետության տակ է վերցնում գրեթե բոլոր խոշոր հեռուստաընկերությունները եւ գովազդային դաշտը»:

Հրանտ Տեր–Աբրահամյան. «Ավելի շատ ռեսուրս ծախսել նախընտրական եւ բուն ըտրական գործըթնացների վրա, այլ ոչ թե միայն պոստֆակտում արձանագրել ընտրակեղծիքները»։

Ռաֆայել Թեյմուրազյան. «Թող չթվա, թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանի «շարժումն» առհասարակ անօգուտ էր: Իրականում այն, անկախ Հովհաննիսյանի կամքից, տալիս է և դեռ հսկայական օգուտ է տալու ռեժիմի դեմ պայքարող ուժերին»։

Կիմա Եղիազարյան. «Շնորհավոր ՀՀԿ-ի եւ նրա առաջնորդի «հարության տոնը».../Հատուկ բարեւներ Մարգարիտ Եսայանին/»։

Արմեն Մկրտչյան. «Րաֆֆիի ցուցակը մայիսի 5 ին կջախջախվի:Հիշենք,որ Երևանում Րաֆֆու հավաքած ձայների մեջ մտնում էին նաև ԲՀԿ,ՀԱԿ,ՀՅԴ ընտրողների ձայները,որոնք այս ընտրություններին բնականաբար կընտրեն իրենց քաղաքական ուժերին»

«ԲՀԿ-ի կողմից առանձին կամ քաղաքական այլ ուժերի հետ միասին քաղաքային իշխանությունը վերցնելու դեպքում քաղաքական համակարգում առաջին անգամ լրջագույն հակակշիռ կստեղծվի իշխող կուսակցությանը, որից միանշանակորեն կշահի երկիրը, ժողովրդավարությունը և քաղաքացին»:

Սևակ Տիգրանյան. «Տապալվեցի՞ն կեղծ խոստումները պարոն Մարտիրոսյան: Փաստորեն գնացիք փողզիջման:<br>Մտածում եք քննադատո՞ւմ եմ: Ո՛չ, պարոն Մարտիրոսյան, ես միայն հիշեցնում եմ»։

Սամվել Մարտիրոսյան. «Հայրիկյանը մահվան եզրին չէր։ Կառավարությունը ինձ չի ապացուցել, որ ՀՀ-ում նույն բուժումը նա չի կարող ստանալ»։

Լուսինե Բադալյան. «Հուսով եմ Հայրիկյանի մտերիմներն ու համախոհները, որ վերջին լուտանքներն ու նզովքները թափեցին գլխիս, երբ մի թեթև հեգնանքով խոսեցի նրա շուրջ ստեղծված աղմուկի մասին, այսօր փոքր-ինչ կբանակցեն իրենց խղճի հետ ու կհասկանան,որ շատերս վաղուց էինք գուշակել այս ելքը»։

Վարդգես Օվյան. «Իսկ ճշմարտությունը, որքան հայտնի է, ի տարբերություն գեղեցիկ ստի, մի առանձին հարգանք չի վայելում մարդկանց մեջ՝ երևի իր դառնության պատճառով»։

«Հայաստանի թատերական գործիչները թերեւս միակն են աշխարհում, որ չունեն քաղաքացիական դիրքորոշում /առանձին բացառությունները չհաշված/, քաղաքականապես «տհաս» են, չափազանց վախկոտ եւ հարմարվող»։

Արեգ Գևորգյան. «Այսպիսի ինտենսիվ նամակագրության փոխարեն կարելի է ուղղակի գրանցվել ֆեյսբուքում՝ ստեղծելով, օրինակ՝ Րաֆֆի Իրավադեր Հովհաննիսյան և Սերժ Ընտրակեղծարար Սարգսյան էջերը, ինչից հետո շարունակել մտերմիկ շփումը արդեն գրառումներով ու մեկնաբանություններով»։

Հարութ Սասունյան. «Ի վերջո, հայկական պահանջատիրությունը 2015 թվականին չի ավարտվում: Հայերը պետք է համառորեն հետամուտ լինեն Թուրքիայից իրենց արդար պահանջներին՝ մինչև Հայ դատի «արդարության» իրագործումը»։

Լևոն Բարսեղյան. «Բա որ էսօր Րաֆֆին որոշի ֆուտբոլ գնալ ու դիտմամբ` արեւելյան տրիբունայի մեջտեղում տոմս ունենա»։

Կարեն Հարությունյան. «Պարոնայք Րաֆֆի Հովհաննիսյան և Սերժ Սարգսյան:
Կարդացի Ձեր, իրար ուղղված նամակները և ճիշտն ասած շատ ուրախացա, որ սոված, կյանքի վրա դառնացած, կամակոր մարդը և կեղծարար հանցագործը կարողացան ամենինչ դնել մի կողմ, մոռանալ Սահմանադրությունն ու սկզբունքները և սիրել միմյանց ու նամակագրությամբ ամրապնդել այդ սերը»։