Գեղամ Նազարյան. «Ժամանակները փոխվել են։ Քաղաքական դաշտում ստեղծվել է «կոնսենսուս մինուս մեկ» վիճակ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «...ինչ վերաբերում է հարյուր տոկոսանոց համամասնական ընտրակարգին անցնելուն, ապա նման մի ընտրությունից հետո իշխող կուսակցությունը շատ արագ կհասկանա, որ մեծամասնական ընտրակարգի մեջ չէ իր փրկությունը»։

Արամ Ենոքյան. «Թերևս, սա իրոք միակ, ընդ որում` վաղուց արդեն հասունացած բացառիկ գերակա հանրային շահն է, որի իրագործմամբ շահագրգիռ է ժողովրդի ճնշող մեծամասնությունը (բացառությամբ, իհարկե, այդ կուսակցության ղեկավարության և նրանց խոջա-ուժային սակավաթիվ հենարանների)»:

Վարդան Մխիթարյան. «ՀՀԿ շտաբին չափից ավելի մոտ կանգնած «ցայտաղբյուրի» վերջին հայտարարությունն այն մասին, թե ՀՀԿ-ն ծրագրում է միայնակ բացարձակ մեծամասնություն կազմել խորհրդարանում, վկայում է հենց այն մասին, որ վարչախումբը ետ չի կանգնել իր մտադրությունից ու ոչինչ չի հասկացել»։

Շավարշ Շահբազյան. «Ու իմացեք՝ Հայը չպետք է ապրի շվայտ ու աշխարհիկ կյանքով, մյուս հային շահագործելու, թալանելու, սեփականությունը ձեռքից գողանալու, նվաստացնելու գնով»։

Գեղամ Նազարյան. «Վստահ եմ, որ Մուբարաքը եւ Քադաֆին նույնպես հաշվի չէին նստել գիտության զարգացման հետեւանքների հետ: Հաշվի չէին առել եւ ավելի քան ծանր պարտություն կրեցին: Հիմա նույն իրավիճակն է Հայաստանում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Հիմա մենք արդեն ունենք էթիկայի հանձնաժողով: Այսպիսով, կարող ենք արձանագրել, որ այսուհետ Սյունիքի մարզպետը կին գործարարներին ավելի նուրբ կապտակի, իսկ կաշառակերներն էլ կաշառքը վերցնելուց կպահպանեն էթիկայի կանոնները եւ անպայման գրավոր ու բանավոր շնորհակալություն կհայտնեն»։

Դերենիկ Մալխասյան. «ՀՀԿ-ն և նրա առաջնորդ Սերժ Սարգսյանն ատամներով պաշտպանում են մեծամասնական ընտրակարգը, որովհետև նրանք մեզանից էլ ստույգ տեղեկատվություն ունեն, որ իշխող վարչակազմի վարկանիշը խայտառակ ցածր է, և այդ վարկանիշով համամասնական կարգով ընտրության գնալը կնշանակի տապալում»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Արդարադատության նախարարի ուզածը ընդամենը 460 հազար 800 դրամ է, որպեսզի կարողանա Հայաստանի 192 կին բանտարկյալներին 5-ի փոխարեն ապահովել ամսական 6 միջադիրով: Չգիտեմ ով ինչպե՞ս, բայց ես ամոթից գետինը մտա` այս մասին կարդալով հայկական մասմեդիայում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Սա աղետ է, որի հեղինակը «Հայկական աշխարհի» տիրակալն է իր շեֆի հետ»։

Հարութ Սասունյան. «Օբամայի կառավարության` իրար հաջորդ քաղաքական սայթաքումների հետևանքով Մեթյու Բրայզան ստիպված եղավ նախորդ շաբաթ լքել Ադրբեջանում դեսպանի իր պաշտոնը:»։

Շավարշ Շահբազյան. «Այն, ինչ անցած տարվա վերջին ներկայացրեցին մեր «ուտող, խմող, քեֆ անող» վարչապետը և իր թիմակիցները, ոչ այլ ինչ էր, քան դեմագոգիա»։

Գեղամ Նազարյան. «Հեքիաթի հայտնի հերոսի նման մենք կանգնած ենք մի կետում, որից ճանապարհը բաժանվում է երեք մասի»։

Անդրեաս Ղուկասյան. «Այն հասարակությունը, որն ունի պետական կառավարման համակարգում աշխատելու համար լավագույն մարդկանց առաջադրելու մեխանիզմ և ունի ընտրական մեխանիզմ, կարող է ժողովրդավարության միջոցով հասնել մերիտոկրատիայի՝ արժանի մարդկանց իշխանության»։

Հարութ Սասունյան. «Վերջին օրերին, Թուրքիայի ղեկավարությունը վախենալով հրաժարվեց ֆրանսիական ապրանքները բոյկոտ անելու իր ճոռոմ սպառնալիքներից...»։

Վարդան Մխիթարյան. «2011 թվականն իսկական ձեռքբերումների տարի էր վարչախմբի եւ հատկապես Սերժ Սարգսյանի եւ Տիգրան Սարգսյանի համար: Երկարատեւ աշխատանքը տվեց իր արդյունքները եւ տարվա վերջին կառավարությունը հնարավորություն ստացավ անապահովներին հատկացնել երեքական շիշ ձեթ»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Որ Վիշապն սպառնում է նաև Հայաստանին, չխոստովանել չենք կարող։ Ու նրա երախի բացվածքը մեծանում է խորհրդարանական ընտրությունների մոտենալուն համընթաց»։

Մանվել Սարգսյանի.«Երբ Հայաստանում ասում են, որ եթե այս անգամ էլ իշխանությունները չգնան ընտրությունների, կլինի թավշյա հեղափոխություն, ապա այդ հեղափոխության ճանապարհի քարտեզը պետք է դրված լինի սեղանի վրա, եւ հասարակությունը պետք է իմանա, թե ինչպես է դա արվելու` քայլ առ քայլ»։