Վարդան Մխիթարյան. «Ընկերական խորհուրդ Տիգրան Սարգսյանին` հրաժարական տուր, ներողություն խնդրիր եւ աղոթիր»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Երևում է վարչապետ Սարգսյանի «կոտրված տաշտակը» դեռ շատ ջուր է տանելու: Մի նայեք, որ ավելի շատ աղմկեցին այն ուժերն ու գործիչները, որ ՀՀԿ-ի հետ չեն եւ չեն էլ ծրագրում ՀՀԿ-ի հետ լինել` չնայած Տիգրան Սարգսյանի կուսակցաշինական ինքնագործունեությանը»։

Արմենուհի Փալանդուզյան. «Արդյոք մենք ճանաչո՞ւմ ենք այն աշխարհը, որում ապրում ենք։ Այսօրվա աշխարհում ո՞րն է մեր՝ հայերիս տեղը»։

Արման Սահակյան. «Վարչապետի խոսքի ամենակարևոր միտքն այն էր, որ նա մնացել է Պարույր Հայրիկյանի, Խոսրով Հարությունյանի, Արտաշես Գեղամյանի և ևս տասնյակ նմանների հույսին»։

Գեղամ Նազարյան.«Տիգրան Սարգսյանը եթե ցանկանում է օգնել եկեղեցուն, այլ ոչ թե կոնկրետ մարդկանց, եթե իրոք ուզում է, որ Հայ առաքելական եկեղեցին միջոցներ ունենա բարեգործություններով զբաղվելու համար, ապա առաջին հերթին պետք է հասկանա, որ եկեղեցու միջոցները հիմնականում պետք է գոյանան նվիրատվություններից և մոմավաճառությունից»։

Վարդան Մխիթարյան. «Լիբիայի օրինակը պետք է դաս լինի բոլոր այն երկրների առաջնորդներին, որոնց թվում է, թե իրենք Կաշչեյ Բեզսմերտնին են, իսկ ժողովուրդն էլ հավերժ ենթարկվելու է իրենց»։

Դանիել Իոաննիսյան. «Այսօր հայտնի դարձավ, որ Ադրբեջանը դարձել է ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհդի ժամանակավոր անդամ: Դարձել է, ոչ միայն իր բարձորակ դիվանագիտության, այլև մեր անմեղսունակ արտաքին քաղաքականության շնորհիվ»։

Րաֆֆի Հովհաննիսյան. «Նրանք, ովքեր շփոթել են իրենց քաղաքացիական ծառայության պարտքը անձնական շահի հետ, պետք է հեռանան` կապ չունի, թե որտեղ են հարմարավետորեն տեղավորված` նախագահականում, կառավարությունում, Ազգային ժողովում...»։

Արմինե Ղազարյան. «Միջադեպն ավարտվեց այսպես. տնօրենն այդ տղաներին նկատողություն արեց, եւ հաջորդ անգամ նրանց տեսնելով նույն «ձեւի» մեջ` կանչեց իր մոտ, մկրատով կտրեց 16 տարեկան տղաների մազերը, այնուհետեւ տաբատի փողքերը»։

Արա Պապյան. «Վերջին հարյուրամյակում եղել է հայկական երեք տարածքային միավոր, որոնց անվանման մեջ եղել է «հանրապետություն» բառը: Այս միավորների իրավահաջորդության հարցը խորքի մեջ ունի էական դեր ՀՀ արտաքին քաղաքականության հնարավորությունների շրջանակն հստակեցնելու գործում»:

Վարդան Մխիթարյան. «2012թ. բյուջեի նախագիծը հերթական անգամ ապացուցում է, որ Տիգրան Սարգսյանի կառավարությունը, կամ, ավելի ճիշտ, Տիգրան Սարգսյանն իր նեղ թիմով և Սերժ Սարգսյանի աջակցությամբ շարունակում է ծաղրի ենթարկել մի ամբողջ ժողովրդի»։

Գեղամ Նազարյան. «Եթե պատմաբանները հետագայում որոշեն այսօր Հայաստանը ղեկավարած մարդուն՝ Սերժ Սարգսյանին, մականուն տալ, ապա չի բացառվում, որ նրան կոչեն ոչ թե Սերժ Ֆուտբոլասեր կամ Սերժ Երկխոսասեր կամ Սերժ Շախմատասեր, այլ Սերժ Հուշագրասեր»։

Հարություն Խաչիկյան. «Վերջին երկու շաբաթվա ընթացքում Հայաստանի ներքին քաղաքական դաշտը լցվել է մի շարք սիրային խոստովանություններով՝ քաղաքական իմաստով, իհարկե»։

Վարդան Մխիթարյան. «Երբ վարչապետը հարյուրավոր կիլոմետրեր է անցնում` ծախսելով բյուջետային փողերը, ակնկալում ես, որ նա պետք է գոնե մի քանի հարց լուծի, բայց խնդիրն այն է, որ վարչապետի այցը որևէ հարց Բերդի տարածաշրջանում չի լուծել և չէր կարող լուծել, քանի որ Տիգրան Սարգսյանը այնտեղ վերածվել էր կուսակցական տոմսեր բաժանող կուսաշխատողի»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Մինչ բուն ասելիքին անցնելը կցանկանայի, որ սույն հրապարակումը չմեկնաբանվեր որպես Վիգեն Սարգսյանի կենսագրության մանրամասները խոշորոցույցի տակ բերելու փորձ, կամ Վիգենի հետ ունեցած ինչ-ինչ հաշիվներ մաքրելու ցանկություն»։

Վարդան Մխիթարյան. «Եթե Հայաստանը կորցնի իր վերջին հնարավորությունը եւ Աստված ոչ անի, Սերժ Սարգսյանի թիմին հաջողվի իրականացնել Հայաստանը խանության վերածելու ծրագիրը եւ առաջիկա ընտրությունները վերածվեն խայտառակության, ապա Հայաստանը կենթարկվի իսկական աղետի»:

Գեղամ Նազարյան. «Վերջին օրերին և նույնիսկ շաբաթներին Հայաստանում քննարկվող հիմնական թեման ոչ թե ՀԱԿ-ի կազմակերպած և ամոթալի ավարտ ունեցած ութօրյա նստացույցն էր, այլ ֆուտբոլի Հայաստանի հավաքականի ելույթները»։

Սարո Սարոյան. «Ներկայում Ադրբեջանն ու Թուրքիան գազային համաձայնագրերի փաթեթի ստորագրման շեմին են: Այն ներառում է պայմանագրեր, որոնցով նախատեսվում է երկու փուլով գազ արդյունահանել «Շահ դենիզ» հանքավայրից և արտահանել Թուրքիա, ինչպես նաև Թուրքիայի տարածքով` դեպի Եվրոպա»։