Վարդան Մխիթարյան. «Հետաքրիր է, շատ հետաքրքիր է, թե ինչո՞ւ հանկարծ Կոնգրեսում սկսեցին ատել Րաֆֆի Հովհաննիսյանին կամ Զարուհի Փաստանջյանին»։

Արման Սահակյան. «Բոլոր այն ուժերը, որոնք չեն տեղավորվում Ս. Սարգսյանի և Լ. Տեր-Պետրոսյանի պայմանագրի շրջանակներում, ունեն մեկ, բայց անչափ կարևոր աջակցության ռեսուրս՝ ժամանակը: Առավելագույնն առաջիկա երկու ամիսների ընթացքում Լ. Տեր-Պետրոսյանի գեղամյանացումը և արթուրիկացումը դառնալու է լիակատար ու լայն զանգվածների համար հասանելի»։

Սարգիս Շիրխանյան. «Շատերի մոտ, հավանաբար, տպավորություն ստեղծվեց, որ վերնագրի մեջ թյուրիմացաբար ազգանունների հետ կապված սխալմունք է տեղի ունեցել: Շտապեմ ձեզ տեղեկացնել, որ ոչ մի սխալ էլ չկա, պարզապես Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և Սերժ Սարգսյանը քաղաքական առումով միևնույն քաղաքական վեկտորն են ներկայացնում...»

Էդիկ Անդրեասյան. «2011թ. մարտի 17-ին երկրորդ Սարդարապատ ապրած ժողովրդին խոնարհաբար խնդրում եմ աչքները լավ բացած հետևել քաղաքական գործընթացներին: Եվ եթե Լևոն Տեր-Պետրոսյանին 2012 թվականին տեսնեք «դհոլների» մեջ, կամ առաջին «դհոլի» դերում, չզարմանաք: Պարզապես հիշեք` դուք միշտ արժանի եք այն իշխանությանը, որ ունեք»։

Վարդան Մխիթարյան. «Նրանք, ովքեր էյֆորիայի մեջ հայտնված՝ մտան Ազատության հրապարակ, վստահ էին, որ իրենք անժամկետ բողոքի գործողություններ են սկսելու և Ազատության հրապարակում են մնալու առնվազն մինչև Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը նրանց ավելի քան հստակ հասկացրեց, որ անժամեկտ բողոքի գործողությունների մասին խոսք անգամ լինել չի կարող»։

Գեղամ Նազարյան. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ցույց տվեց, թե ցանկության դեպքում ինչպես կարելի է Ազատության հրապարակում միջոցառում անցկացնել: Հիմա արդեն իրադարձությունները սկսելու են զարգանալ ոչ այնպես, ինչպես նախապես ծրագրում էին վարչախմբի և ՀԱԿ առաջնորդները»։

Հարութ Սասունյան. ««Հայկական հիշողության կենտրոն» ՀԿ–ը մարտի 4-ին դատի էր տվել ԱՄՆ դաշնային պահուստային հիմնադրամին`պահանջելով տեղեկություններ տրամադրել 1915 թվականին Օսմանյան կայսրության կողմից հայերից թալանված մեծ քանակությամբ ոսկու ձեռքբերման վերաբերյալ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Ընդդիմությունը պահանջում է, վարչախումբը մի քանի հաճոյախոսություններ է անում նույն ընդդիմության հասցեին և շատ պարզ հասկացնում, որ պահանջների գոնե մի մասը կիրականացվի, ՀԱԿ-ն էլ ասում է` շատ լավ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Այդ հանդիպման խրոնիկայից մեզ մի քանի անգամ ցուցադրեցին կադրեր, որոնցում Սերժ Սարգսյանը սրտանց ծիծաղում է, իսկ նրա զրուցակիցները` չափի մեջ միայն: Ինչո՞ւ են նրանց եւ մեր տրամադրություններն այդքան տարբեր»։

Արա Նռանյան. «...փորձենք պատկերացնել հետևյալ իրավիճակը` 10-15 տարի անց Հոսնի Մուբարաքը վերադառնում է ասպարեզ այն պատճառաբանությամբ, որ իր հեռացումից հետո եկած իշխանությունները Եգիպտոսում այդպես էլ ժողովրդավարություն չհաստատեցին: Եգիպտոսի բնակչության քանի՞ տոկոսն է գնալու Մուբարաքի ետևից»։

Գևորգ Լալայան. «Եկեք «քաղաքակիրթ տարբերակների» թեման առայժմ թողնենք ապագային եւ այսօր ելքեր փնտրենք` մեր շատ իշխանավորների, օլիգարխների, մանրումեծ «բիրդան աղաների» միջից դուրս մղելու զոռբայության համախտանիշը, որից մինչեւ լիակատար անիշխանություն հազիվ կես քայլ է»։

Վարդան Մխիթարյան. «Այս ծրագրերը, վարչախմբի և ՀԱԿ-ի, մյուս ընդդիմադիր և կիսաընդդիմադիր կուսակցությունների տարօրինակ գործողությունները թուլացնում են մեր երկիրը, բայց միաժամանակ նպաստում փոփոխությունների, արմատակա՛ն փոփոխությունների մեկնարկին»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Շատ լավ է նաև, որ հայ ժողովուրդն այսպիսի ընդհանրացնող սուր միտք ունի: Զարմանում ես` ինչպես կարելի է մեկ ասացվածքով ձեռք առնել սեփական ընդդիմությանն ու ամոթանք տալ իշխանություններին: Օրինակը մեր առջև է...»։

Սոնա Արշունեցի. «Ովքե՞ր են այս օրենքները գրողները, ռոբոտնե՞ր, որ կարող են մարդու ձեռքից սառնասրտորեն խլել այն, ինչ օրենքով պատկանում է այն մարդուն, որին հանգուցյալն իր վերջին կամքը կտակով է ամրագրել՝ իր ժառանգորդ սեփական որդուն»։

Գեղամ Նազարյան. «Եվ եթե հանկարծ, նոր քաղաքական ուժի ձևավորումն ուշանա, ապա Հրանուշ Հակոբյանը և մյուս նախարարները ստիպված են լինելու ավելի հաճախ շփվել «տիեզերագնաց-գիտնականի» նման դեմքերի հետ»։

Հարութ Սասունյան. «Թեև Արձանագրություններն ակնհայտորեն բխում էին Թուրքիայի ազգային շահերից, սակայն վարչապետ Էրդողանն ընկրկեց ադրբեջանական ճնշման տակ և հրաժարվեց դրանց վավերացումից»։

Արման Սահակյան. «Կոալիցիոն նոր հուշագիրը իրականում ոչ թե նոր պրոցեսի սկիզբն էր, այլ` հնի վերջը: Քանի կա ՀԱԿ-ի ձևավորման անհեթեթ փաստաթուղթը, իշխանությունը պետք է ձևավորեր իր տարբերակը` վերականգնելու համար հավասարակշռությունը, միաժամանակ ճահիճը և փակուղին դարձնելով կատարյալ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Կարելի էր անտեսել այս դրվագը, կարելի էր հպանցիկ անդրադառնալ եւ վերջ, բայց հանրահավաքից հետո նրանք, ովքեր շարունակում են առաջնորդվել «Լեւոնը մի բան գիտի» կարգախոսով, եւ նրանք, ովքեր շահագրգռված են նեոբոլշեւիզմի տարծմամբ եւ առավել եւս նրանք, ովքեր ծրագրում են իրականացնել «Ընտրություն 2018» ծրագիրը, փորձում են այնպիսի տպավորություն ստեղծել, թե ...»։