Կարող էին անգամ չգնալ բանակցելու, կարող է ավելի լավ տարբերակ լիներ։

Դատարանը, ավելի ճիշտ՝ դատավոր Ֆարխոյանը, գերադասեց ծառալել նիլոլի կամքին, նրա ռեժիմի պատվերին, և ոչ՝ արդարադատությանը։

Վերջին մեկ տարվա ընթացքում ՀՖՖ ղեկավարությունը կայացրել է մի շարք անհիմն ներքին որոշումներ, ինչի արդյունքում աշխատանքից հեռացվել են մարդիկ, որոնք ջանք չեն խնայել ֆուտբոլի զարգացման համար։

Պրահայում տեղի ունեցած հանդիպումները, ընդունված որոշումներն ու Հայաստանի կողմից Ադրբեջանի հինգ սկզբունքների տակ ստորագրման փաստը ադրբեջանցիները գնահատել են, որպես Նիկոլ Փաշինյանի լիակատար կապիտուլյացիա Ադրբեջանի առաջ:

Էսպիսի վերաբերմուք Հայաստանը «ղեկավարի» նկատմամբ ԵՐԲԵՔ չի եղել…այս ծաղրանքը բոլորի նկատմամբ է՝ անկախ դու նիկոլ «ընտրել ես», թե ոչ:

Այս իշխանության համար ոստիկանությունը՝ հատկապես զորքերն ու հատուկ նշանակության ստորաբաժանումները, մահակի դեր ունեն, սակայն դրանք սահմանին չեն կիրառվում նույնիսկ այն ժամանակ, երբ թշնամին ճեղքում է իրականացնում։

Հայաստանում անմիջապես պիտի քննություն սկսվի՝ մաքսայինով, կասկածելի ելումուտ արածներով, նրանց հետ շփումներ ունեցողներով և այլն, և այլն։

Եթե մեր ժողովրդի մի մասն ինքնաոչնչացնող մտածելակերպ ունի և գնում է այս ստահակների հետևից, ապա դրա մեղավորը քաղաքական վերնախավն է։

Միշտ էլ դա փորձել են անել «հայ» դավաճանների միջոցով։

Գալու է ՆՓ-ի և Ձեր պատասխանատվության ժամանակը։

Քայլ արա բռունցքիդ տեղը գլուխդ կախի Հայ մարդ...։

Սասունի այսօրվա լռությունը սիմվոլիկ բնույթ ունի և պատմության առաջ նա անպայման պատասխան է տալու իր փաստացի դավաճանական պահվածքի համար:

Ստորագրելով Պրահայի Հայտարարությունը և կառչելով ընդամենը մեկ կետից՝ Փաշինյանն ու Ալիևը ոչ միայն մոլորեցրել են միջազգային հանրությանը, այլև կոպտորեն խախտել փաստաթղթերի դրույթներն ու խեղաթյուրել իրականությունը:

Պետությունն ընդամենը պետք է տեր կանգնի իր զինծառայողին, բանակին, նրան ապահովի կռվելու և հաղթելու ռեսուրսով, այդ դեպքում սահմանին ու, առհասարակ, երկրում կռիվ տվող, պինդ տղերքի խնդիր չենք ունենա:

Այն, որ արդեն բոլորն են փաստում, որ վերջ, Նիկոլը Արցախը տվեց, էլ ոչինչ հնարավոր չէ փոխել, դա էլ է նրա ծրագիրը:

Ովքեր դեռևս դույզն ինչ ազգային արժանապատվության զգացում ունեն, ում համար Հայաստանն ու Արցախը հայրենիք են, պետք է մի կողմ դնեն բոլոր հակասությունները և ՈՏՔԻ ԿԱՆԳՆԵՆ՝ փրկելու Հայրենիքը։

Այո՛, շատ ծանր օրեր է ապրում Հայաստանը, բայց դեռ ամեն բան կորած չի:

Պատասխանատվությունը նաև քաղաքական, կրթական և տնտեսական էլիտայինն է։