Հայ ժողովուրդը ունի ընդամենը մեկ ամիս՝ կանխելու սեփական գոյության տակ դրված ականի վերջնական պայթյունը։

Պրահայում Հայաստանի գոյության դեմ է համաձայնություն ձեռք բերվել։

Այդքան տարածքներ դավադրաբար հանձնելուց հետո միջանցքն ինչու՞ չպետք է տա:

Նիկոլ Փաշինյանը և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը ստորագրել են փաստաթուղթ, որից հետո Ալիևը հայտարարել է, որ «այն հայերը, ովքեր չեն ցանկանում դառնալ Ադրբեջանի քաղաքացի, պետք է հեռանան Ղարաբաղից»։

Պատմությունը կրկնվում է...

Կրկին ու կրկին պետք է խփենք զանգերը:

Վերջապես տեղի ունեցավ «Թավշյա» հեղափոխության իրական շահառուների հանդիպումը։

Նիկոլ Փաշինյանը սկսել է ինտենսիվացնել իր հակառուսական կեցվածքը:

Աշխարհ,աշխարհ, վայ փուչ աշխարհ։

Համազգային ինքնասպանության ավելի մեծ «ֆլեշ–մոբ» դժվար է պատկերացնել։ Փափուկ ուժի ապուշացման տեխնոլոգիան, փաստորեն, հրաշքներ է գործում։ Գեբելսի ոսկորներն անվերջ պտույտների մեջ են հայտնվել։

Նա Հայաստանի ապագա հնարավոր կործանման հիմնավորման հիմքը փորձեց դնել, որպեսզի այս հարցում էլ մեղքը գցի նախկինների վրա:

Նիկոլի նպատակն է մարդկանց համոզել, որ հայը հաղթելու, պայքարելու, կռիվ հաղթելու շանս այլևս չունի։

Եթե անկեղծ, ես չեմ զարմանում։

Ինչո՞ւ են բոլորը մեղավոր, իսկ Նիկոլը՝ խեղճ։

Ադրբեջանը կտրուկ մերժել է Մադրիդյան փաստաթուղթը՝ համարելով այն խիստ պրոհայկական:

Եթե «նախկինները» ճանաչել են Արցախն Ադրբեջանի կազմում, ինչո՞ւ է Ալիևն իրեն պատռում։

Օրվա իշխանությունները վերջնական ասում են, որ հրաժարվում են Արցախից։

«Լեզվի սայթաքման» միջոցով բանակցություններում տեղ է թողնում նաև Հայաստանն Ադրբեջանի մաս ճանաչելու հեռանկարին։