Վերջիվերջո դժվա՞ր է հասկանալ, որ հողն ու սահմանը սեփական զինվորն է պահում, ոչ թե օտար դեսպանը։

Սրանք զոհերին թաքցնում են, որ անուղեղները «երջանիկ անտեղյակության» կամ «ջայլամային» կյանքով ապրեն՝ որոճալով իրենց առաջ նետած տեղեկատվական զիբիլը։

Օղակն օր օրի սեղմվում էր, վիճակն օրհասական էր, թվում էր՝ ելք չկա: Բայց...

Նախագահ Քոչարյանը հստակ ներկայացրեց նաև այս իրավիճակից դուրս գալու կոնցեպտներ, այդ թվում անվտանգային քաղաքականության արտաքին և ներքին՝ լուրջ փոփոխությունների անհրաժեշտությունը:

Որևէ տրամաբանական երաշխիք չկա, որ առանց ուժերի գոնե նվազագույն հավասարակշռության վերականգման, նշված թուղթն իբր ապահովագրելու է բոլոր աղետներից։

Գլխավոր խնդիրն այն է, որ պատճառները, որոնք ընկած են ադրբեջանական ներխուժման հիմքում պահպանում են իրենց ակտուալությունը։

Սյունիքը Հայաստանի ողնաշարն է, որն այսօր կրկին ձեռք է բերել աշխարհաքաղաքական նշանակություն: Այն նաև Հայաստանն ու Արցախը սնուցող կարևորագույն հանգույց է, որը երբեք չպետք է վտանգվի;

Խաղաղությունը երկնային մանանա չէ, որ շատ խնդրես, երկնքից թափվի գլխիդ, էն էլ թուրքի ձեռքով։

Հիմա պա՞րզ է Արևմուտքի վերջին խիստ հայամետ հայտարարությունների իմաստն ու հեռահար նպատակները։

Ինչպես և ինչու կնքվեց 94-ի մայիսի 12-ի հրադադարի մասին Բիշքեկյան համաձայնագիրը։ Ովքեր էին կանգնած փաստաթղթի հետևում։

Պայքարել է այդ թեզը շրջանառության մեջ դնողների և այն տարածողների դեմ։

Երբ ես դիմել եմ փախուստի՝ մտնելով ԱԱԾ ընդունարան և օգնություն կանչելով ԱԱԾ աշխատակիցներից, վերջինս այդ նույն գործիքով վնասել է այնտեղ կայանված ավտոմեքենաս։

Սա փոքրոգության, անզորության և չարության էժանագին դրսևորում է, որը հատուկ է միայն թուրքերին, և, որպես կանոն երկար կյանք չի ունենում:

Լուծումը տվյալ դեպքում կոմպրոմիսն է։ Քաղաքական, կուսակցական, աթոռային շահերից վեր կանգնելը։

Հիմա նույնն է անում` թե բա հանձնվեք, կապիտուլյացիա ստորագրեք։

Չկա Հայաստանի քաղաքական դաշտն ավելի շատ թունավորած մարդ, քան այս անձը։

Արձանագրենք, որ երրորդ փորձից հետ (1998, 2008, 2018) հաջողվեց էնպիսի օրակարգ ապահովել երկրում, որ իշխանությունը հանձնվի ռեգիոնում թուրք-ադրբեջանական շահերի սպասարկու խմբակին։

Հարցը հայ ազգի թշնամի Նիկոլ Վովայի Փաշինյանն է, ով Աղավնոն բանավոր կամ գաղտնի համաձայնությամբ հանձնել է հայ ազգի մյուս թշնամուն՝ Իլհամ Հեյդարի Ալիևին։