Համազգային ամոթի և նվաստացման հերթական զազրելի արարն ավարտվեց, բայց արդյո՞ք սա անկման վե՞րջն է։

Նոր սոլիդ հանրային շարժումը, ճակատը թույլ կտան էապես մեծացնել կոնսոլիդացիոն ռեսուրսը, մեղմել ագրեսիայի մթնոլորտը, խոսել պետական համակարգի հետ, հասնել լուծումների։

Այնպես որ սա ո՛չ արտագաղթ է կանխելու, ո՛չ էլ այլ երկրի քաղաքացիություն ստանալն է կանխելու։

Գործ ունենք առնվազն պետական համակարգի հանցավոր փնթիության կամ հանցավոր անգործության հետ:

Արդյունքում կա գաղափար, բայց օրենսդրական փոփոխության տեսք չի ստացել։

Դատվելու ենթակա արարածների լկտիությունը ցույց է տալիս մեկ փաստ։

Ներկայացված նախագծով սոցիալական անբարենպաստ պայմաններով քաղաքացու նկատմամբ ցուցաբերվում է խտրական վերաբերմունք։

Հայաստանի Հանրապետությունը լուծարելու գործընթացին մասնակցելու «փրկագին» է սահմանվում 24 միլիոն դրամը:

Ի՞նչ որակում տալ դեռևս անավարտ պատերազմի պայմաններում ապրող այն երկրի կառավարությանը, որը հավանություն է տալիս պարտադիր զինվորական ծառայությունից գումարով ազատելու մասին օրենքի նախագծին

Հայկական բանակը դառնում է աղքատների «մենաշնորհը»։

ՀՀ Ազգային Բանակը բանվորագյուղացիական դարձնելու գաղափարը մերժելի է։

Հարկ եմ համարում անդրադառնալ Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի և Արցախի Հանրապետության Ազգային ժողովի միջև համագործակցության միջխորհրդարանական հանձնաժողովի նիստ գումարելու վերաբերյալ որոշ պաշտոնյաների հռետորական հարցադրումներին:

Ժողովուրդը ընտրելով առաջնորդին, վստահում է նրան իր անվտանգության ապահովումը և ակնկալում արժանապատիվ ու բարեկեցիկ կեցություն:

Այսօր աղքատության մեջ է պաշտոնապես ՀՀ ցանկացած երրորդ քաղաքացին, ոչ պաշտոնապես՝ ցանկացած երկրորդը։

Ադրբեջանի պահանջն է՝ ամբողջապես կազմալուծել ՊԲ-ն, ինչպես նաև՝ ռազմականացված մյուս կառույցները։

Մերժումի և ուրացման խորհրդանիշը, պառակտողն ու երեսուն տարիների ձեռքբերումները ամլացնողը չի կարող անվտանգություն ապահովել։

Մայիսի 9, սակայն, մեզանից գողացվեց նոյեմբերի 9-ին: Գողությունը շարունակվում է ու նոր «բնագծեր» նվաճում:

Մինիմալ արժանապատվություն չունեցող ու ծեծ կերած շան պես պատերի տակ քարշ եկողը խոսում է անկախության ու անկախության արժեքների մասին։