Ադրբեջանական լրատվամիջոցները սկսել են լուրեր տարածել Տավուշի կողմում հայկական զինված ուժերի կուտակումների և «սպասվող սադրանքի» մասին։

Հետևողականորեն տապալում են ոչ միայն ներկան, այլև իրենց կործանարար «ձեռքը» մեկնել են մեր երկրի և սերունդների ապագա զարգացմանը։

Կորուստների իրական ծավալի մասին պաշտպանության նախարարությունը պաշտոնապես դեռ չի խոսում. hրապարկված երկու ցավալի թվերը հնչել են Նիկոլի կողմից, Ազգային Ժողովում, առանց ցավի, իմիջիայլոց:

Շուրջ 10 տարի է ինչ Ադրբեջանի՝ Նախիջևանի ինքնավար մարզում տեղակայված բանակային կորպուսը վերակազմավորվեց առանձին համազորային բանակի և արդիականացման բազմաթիվ փուլեր անցավ։

Այսօր՝ 4 տարի անց, էլի ցուցարարները հավաքվել են նույն Էրեբունի պլազայի մոտ՝ այս անգամ խնդրելու, որ Ռոբերտ Քոչարյանն առաջնորդի իրենց մեր կործանվող երկիրը փրկելու։

Մեզ հիմա ոչ թե վարչապետի թեկնածու է պետք, այլ մարդ, ով այս ծանր բեռն ու պատասխանատվությունը կվերցնի իր ուսերին, կկարողանա ձևավորել պրոֆեսիոնալ ու հայրենասեր մարդկանցից, եթե կուզեք՝ անձնուրաց մարդկանցից կազմված թիմ ու կկարողանա փրկել երկիրը կործանումից, իսկ հայ ժողովրդին՝ նոր ցեղասպանությունից։

Տիկին Անդրեա Վիկտորին, ո՞նց եք: Ազատ մամուլի մասին լսած կա՞ք:

Ինչպես կասեր հայ բանաստեղծը` «Թքե՛լ եմ ես ձեր կեղտոտ ճակատին...»։

Սա թույլ կտա նաև էապես փոխել մթնոլորտը երկրի ներսում, դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից։

Պետք է պատասխան պահանջել Կարին Տոնոյանից և Էդգար Ղազարյանից, որին իհարկե, վերջում արդեն հայհոյում էին, բայց արդեն բանը բանից անցել էր։

Այս ամենի համար Նիկոլ Փաշինյանին դժվար թե հայաստանցիները ներեն, քանզի դրա քաղաքական գինը անչափ թանկ է լինելու ոչ միայն արցախցիների, այլև հայաստանցիների համար:

Իր առաքելությունն արդեն ավարտվել է և նրա մնալը իշխանության մեջ միայն նոր ողբերգություններ և կորուստներ է բերելու Հայաստանին:

Թե բա՝ Ազգային ժողովի դարպասներն այսուհետ բաց են լինելու ժողովրդի առաջ։

Մեր հրաժարումը մեր իսկ Հայրենիքում կենսունակ պետականություն ունենալու հազարամյակների մեր արդար և աստվածահաճո երազանքից։

Բոլորը բաց խաղաքարտերով են խաղում։

Բողոքի նախկին ալիքների արդյունքները ցույց տվեցին, որ այնուամենայնիվ լայն շերտերը չէին գիտակցում ահագնացող աղետի հետևանքները. արդյո՞ք վերջին օրերը փոխեցին դա:

Ամեն ինչ էլ գիտեն ու ոչինչ չանելը իրենց ապիկարությունից ու հիմարությունից չի։

Նպատակը պարզ է՝ հեշտացնել նոր կապիտուլյացիայի ստորագրումը, մեղքը գցել բանակի վրա և ցրել այն՝ կատարելով հերթական թշնամական պահանջը։