Դո՛ւրս գանք փողոց, լինե՛նք վճռական և հաղթանակը մե՛րը՝ ժողովրդի՛նը կլինի։

Պետք է որակապես նոր իշխանություն և հայկական աշխարհի ռեսուրսների համախմբում։

Արդեն այնպիսին, որում անգամ ակնարկ չի լինի Արցախի մասին։

Իրենք պայքարում են, իսկ դուք՝ տունը նստած խոսում ու փիլիսոփայում, վերամբարձ դատողություններ անում, նեղսրտում։

Դիմադրում ես անկմանը, ուրեմն գոյություն ունես։ Պայքարում ես հանուն քո ընտանիքի ու քո երկրի երջանկության, ուրեմն գոյություն ունես։ Ուրեմն մարդ ես, ոչ թե անասուն։

Արցախում չափազանց մեծ ուժ ու խորհուրդ կա։

Թե՞ կապիտուլյանտին դա կարելի է։

Տվել է ամենաթանկը` իր զավակների կյանքը:

Քաղաքական դաշտը գործ ունի խուլիգանի բառապաշարով բազմափորձ պրոֆեսիոնալ ստախոսի հետ, որի մոտ իսպառ բացակայում են մարդկային, բարոյական և քաղաքական՝ պետության առաջին դեմքին այնքան անհրաժեշտ որակները։

Ռուսաստանի վրա բոչկա գլորողները, որոնք հակադավաճան էին մինչև պատերազմն ու պատերազմից որոշ ժամանակ անց, այժմ ավելի շատ Ռուսաստանին են ատում, քան դավաճաններին։

Մեր պահանջն արդար է, պայքարն՝ անկասելի։

ՄԻԱՍՆԱԿԱՆ Ո՛Չ ասենք Արցախը զիջելուն, Արցախի հայաթափմանը

Վարույթ ընդունելով վճռաբեկ դատարանը կարող է վերահաստատել այս կամ այն փաստը, բայց հակասահմանադրական հոդվածով գործը բեկանելը մեղմ ասած անհնար է:

Հայաստանը պետք է ձերբազատվի թշնամու կամակատարներից և փաստաբաններից:

Ադրբեջանը չի կանգնելու, գործելու այնքան, որքան որ դրա հնարավորությունն իրեն տրվում է:

Սա իշխանափոխության պարզ բանաձևն է։

Այս պայմաններում աշխատել ՀՀ–ի միակ դաշնակից ՌԴ–ի դեմ ու սպասարկել թուրքական օրակարգը, նշանակում է աշխատել Հայաստանի ու Արցախի դեմ։ Առնվազն անմեղսունակ պետք է լինել այս ամենը չհասկանալու համար։

Տանը խուզարկում են, պլան են գտնում, Ավանի թաղապետն արդարացնում է, թե մարդը պատերազմի մասնակից է։