«Իզմ» չունենալու հարցում էլ է Նիկոլ Փաշինյանը խաբել «հպարտ» քաղաքացիներին։

Քանի որ դեմը պատ շարող չկա, իսկ հազարավորների՝ դեպի անդունդը քայլելուց առաջացած աղմուկի մեջ հայտարությունները պարզապես լսելի չեն։

Նախազգուշացումը այդ օրերին գուցե շատերի համար պարզապես գեղեցիկ նախադասություն էր, որը, ցավոք, հետո այլևս դառը իրականություն դարձավ։

Մարդակեր տականք, ե՞րբ ես հագենալու։

Եթե անդամ պետություններից որևէ մեկը ենթարկվի զինված հարձակման (ԱԳՐԵՍԻԱ) որևէ պետության կամ պետությունների խմբի կողմից, ապա անդամ պետությունների կողմից դա կհամարվի որպես ագրեսիա սույն Պայմանագրի բոլոր մասնակից պետությունների դեմ:

Որքան աղմկոտ, օպերատիվ ու փքված էր «Նապոլեոնը» ղազախական դեպքերին արձագանքելիս։

Պաշտոնական Երևանը գրեթե ձայն չի հանում, միջազգային աղմուկ չի բարձրացնում Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի օկուպացված տարածքների ու պարբերական ագրեսիայի հետ կապված:

Հասարակությանը պետք է ուղիղ ասվի՝ ոչ մի միջազգային համաձայնություն չի չեղարկվելու։

Եթե այդ օրերին երկրի ղեկը չլիներ նախագահ Քոչարյանի ձեռքին, ապա լտպ-նիկոլ տանդեմը երկիրը կսկսեին քանդել հենց՝ 2008 թ-ից։

Դա ուղեկցվում է քաղաքացիների կամ անձանց իրավունքների կոպտագույն ոտնահարումներով:

Հարավային Կովկասը վերջնականապես օկուպացնելու, Մեղրիիով միջանցք ստանալու թուրքական երազանքի ուղին կարծես թե քարքարոտ է դառնում։

«Թյուրքական աշխարհի» ճգնաժամը կարող է Արցախում վիճակի թեժացման պատճառ դառնալ։

Նիկոլի նպատակը պարտվելն ու հողերը հանձնելն էր։

Սյունիքի մարզն իր գոյությամբ խոչընդոտում է Մեծ Թուրանի նախագծի իրականացմանը։

Նիկոլը պառակտման դրոշակակիր է։ Ինչ նա վարչապետ է դարձել, զբաղված է մեր ժողովրդին պառակտելով, մինչև վերջին բջիջը։ Նիկոլի իշխանության կերակուրը պառակտումն է։

Երբ մեր տղաների մարմիները պահվում էին տոպրակների մեջ, պատկան մարմինների անտարբերություն հոգիս ավելի էր ցավեցնում։

Չի կարող նման բառապաշար ունեցող տիկինը կրթել մեր երեխաներին։

Նիկոլ Փաշինյանը սխալ որոշում կայացրեց։ Նա քծնելուց ու «մտնելուց» քծնում ու «մտնում» է մինչև վարդապետի խազը։