Պետությունն անսպառ չէ, որ ինչքան ուզես հանձնես, ծախես, բայց դեռ հանձնելու և ծախելու բան մնա։

Ուշադիր հետևեք՝ ինչ ա կատարվում էս պահին ու մի տարով հետ գնացեք, բան չի փոխվել` զոհեր և ապա տարածքների հանձնում, որպեսզի զոհեր չլինեն։

Իրական Հայաստանն այն Հայաստանն է, որտեղ արթնանալու է ազգային գիտակցությունը, ինքնասիրությունն ու համազգային միասնությունը:

Այ ֆերոմոնային չագուչներ, իսկ «սահմանային թակարդների» մասին ո՞վ ա մտածելու:

Կարծես թե թշնամին պատրաստվում է Երասխի ուղղությամբ էլ ներխուժել ու դիրքավորվել Հայաստանի Հանրապետության տարածքում։

ՀԵՐՈՍԸ դուք եք տղերք ջան ու բոլոր էն ախպերները, ովքեր առանց մի վայրկյան վարանելու իրենց կյանքը զոհեցին հայրենի հողի պաշտպանության համար։

Մեկ տարի առաջ այս օրերին Տավուշում պատերազմ էր։ Հիմա դրա մասին ոչ ոք չի հիշում։

Հարմար գործ ա, բա չէ Վերին Շորժա ու Սև Լիճ գնալ ու հող պահել՝ անձրևի ու ցրտի մեջ։

«Ժողովուրդ ենք, հո՞ գել ու գազան չենք, անզեն ժողովուրդն ի ի՞նչ պիտի անի»,-զարմացած ոստիկանին ասաց այս տիկինը։

Այս պահին ամբողջ հրապարակամերձ հատվածը պարալիզացված է, մարդիկ արևի տակ կանգնած սպասում են ինչ-որ բանի։

Գեղամը այս պատերազմին Հայրենիքին է տվել իր ամենաթանկին՝ Աբգարին։

Սյունիքի համայնքապետերին ձերբակալելով՝ քինախնդրությունդ ես ցույց տալիս։

Սրանք գոնե սցենարիստներին փոխեն։

Սահմանադրական դատարանը ոչ միայն չի հրապարակել որոշումը, այլև նույնիսկ տեղեկատվություն չի տարածել այդ հրապարակման ժամի վերաբերյալ։

Այս օրերին չագուչի «ասպետ» հայրենադավը վրեժխնդրության արշավն է շարունակում։

Երևանի դատարանը՝ հայ դատավորները, նրան դատապարտեցին 25 տարվա ազատազրկման և նրան տեղափոխեցին Ռուսաստան:

Պակիստանցիների, թուրքերի, ատրպատականցի իրանցիների, տարբեր բարբառներով խոսող հայապատվաստ ադրբեջանցիների կողքին որպես օտարական քայլում եմ:

Խեղճ, թշվառ, սեֆիլ ժողովուրդներին սպասում է մոտավորապես այն, ինչ տեղի ունեցավ անցած դարասկզբին մեզ հետ։