Հիմա հասկացա՞ք, թե ովքեր են մնացել նիկոլի կողքը։

«Ազատություն» ռադիոկայանը վերջին տարիներին վերածվել է ատելության ռադիոկայանի։

Հաշվի առնելով իրավիճակի օրհասական բնույթը, և բանակի կազմալուծման իրական վտանգը։

Երկու կաթողիկոսներինը՝ կրոնական հեղաշրջման փորձ: Բազմաթիվ համայնքներինը՝ համայնքային հեղաշրջման փորձ:

«Սա շատ վտանգավոր պահ է»։

Իհարկե, մենք ձեզ նման շակալ չենք և ընտանիքին չենք սպառնում։

Հայրենիքի փրկությունը բոլորի կողմից զիջում է պահանջում, ինչպես նաև փոխադարձ հասկացողություն և վստահություն։

Դու էլ հո գիտես՝ ո՞նց ես էս թատրոնը կազմակերպել, ով քանի մարդա բերել, քաղաքացիական հագուստով քանի հարյուր ոստիկան ու ԱԱԾ-ական կար։

Պարզ կլինի, որ այդտեղ էլ արգումենտ չկա։

Այս պահին մեզանից յուրաքանչյուրից է կախված երկրի ապագան:

Ինձ համար երկու արարքներն էլ դատապարտելի են՝ չնայած նրան, որ համարում եմ ապագայում պետք է ռազմական տրիբունալի լինի, բայց արդար։

Իմաստուն, նրբանկատ, վստահ, երկիրը քաոսից զերծ պահող, հայակենտրոն ընդիմությունը կհաջողի։

Այս ո՞ր ցուցանիշի հիման վրա է թերուս Նիկոլը հրճվել, որ կառավարության նիստին լավատեսական հայտարարություններով էր հանդես գալիս։

Ու պարզ է, չէ՞, թե ինչու են Նիկոլին ատամներով պահում Իլհամն ու Էրդողանը։

Հանդիսանալով պահեստազորի սպա՝ այս պահից ինձ համարում եմ ԳՇ պետի անմիջական ենթակա:

Այս պայմաններում զինվորականի անելիքը մեկն է՝ Երկիրը պաշտպանել դրսից ու ներսից։

Դավաճանը ոչ միայն չի սիրում կրթված մարդկանց, այլև արհամարհած ունի իր կողմից պաշտոնի նշանակվող անձանց պրոֆեսիոնալիզմը։

Այն կարող է վերցնել յուրաքանչյուր ուժ, բայց դա ծանր խաչ է։