Արցախը դարձավ Հայաստանի դավաճան «կառավարության» մատաղացու գառը:

Ծանոթացեք, սա դե ֆակտո ՀՀ դեսպանն է ԱՄՆ-ում:

Զգացեք գոմերի տարբերությունը։

Այդ ապիկար ՏՐՈՅԱԿԱՆ ՁԻՆ «ջարդել» է պետք՝  «փշրել» և ազատվել թրքանալու, թուրքի ստրուկը դառնալու վտանգից:

Հիմա էս ծանր դեպքն ա։

ԱԺ-ի մյուս 70-80 վեշ-մեշոկները քաղաքացու վրեժի հետ մնալու են մենակ-մենակ՝ քավության նոխազի, ավելի շուտ՝ մթերման ենթակա անասունի դերում:

Տպավորություն ա ստեղծվում, որ հստակ զոհերի քանակ պետք է ապահովեին։

Եվ դա դեռ «լավատեսական տարբերակն» է:

Դեռ դուք Ամուլսարի դեմ պայքարեք… ոչխար ժողովուրդ:

«Հայաստանը ես եմ»,-շուտով կասի ոչ անհայտ մադամ Մակունցը։

Տնտեսական զարգացում կլինի երբ լինի անվտանգություն, առանց անվտանգության նույնիսկ պետություն չի լինի էլ ուր մնաց տնտեսություն:

Իրականացավ կանխատեսելին։

Ադրբեջանը մի երկիր է, ուր հերոսացնում են թշնամի երկրի վարչապետին...

Այն տեղավորվում էր հստակ ծրագրված քարոզչական ուղեգծի մեջ՝ արժեզրկել Շուշին և նրա նշանակությունը։

Տպավորություն է ստեղծվում, որ մեք ունեցել ենք ոչ թե խայտառակ պարտություն, այլ «Մեծ հաղթանակ»:

Հայրենիքի փրկության շարժման համակիրներից մեկն իր հեղինակային ծաղրանկարների շարքն է տրամադրել մեզ։

Հիմա ժամանակն է մշակելու Հայ ազգային պետության մոդելը:

Մենք դեռ պարտք ունենք քո և մնացած բոլոր որդեկորույս ծնողների հանդեպ։