Մեր ամեն հաջորդ օրը նախորդից ավելի վատն է:

Ադրբեջանն այդ հայտարարությունն ինչպես ցանկանում կիրառում է, իսկ Հայաստանի անունից ստորագրողը միայն լուռ համաձայնվողի և զիջողի դերում է։

Քիչ սպառողին (կարդա՝ սոցիալապես անապահով խավին) թվալու է, որ գնի ավելացումն իրեն չի վերաբերվում։

Ձյունը չի մաքրելու, ձյան վրա մի գցեք ձեր անելիքը։

Հայրենասիրությունն ու պետականամետությունը չլայքվող գործեր են, հաճախ մոդայիկ չեն։

Աստված լուսավորի տղերքի հոգիները, որոնց անուններն անգամ դեռ չի հրապարակում Նեռը։

Իսկ մեր պատասխանատու պետական մարմինները կպարզաբանեն։

Նիկոլն ու Աննան ինչ համակարգի կպան, ինչ գաղափարից խոսեցին, ինչ բառ արտաբերեցին՝ ամեն ինչ քանդեցին ու պղծեցին։

Հաջորդ դարպասը որն ա՞, Երևանի մատույցները՞:

Մեր գլխավոր նպատակն է՝ հեռացնել ճանապարհին կանգնած խոչընդոտին, կազմակերպել սահմանների պաշտպանությունը, կանխել պետության անկումը, վերջ տալ ստին ու հաստատել իրական համերաշխության մթնոլորտ։

Զատո մեզ ենք պահելու «Ժ», «Ե» ու իհարկե «Խ» տառերը։

Երթն ապացուցեց՝ լավ կրթական ցենզն ու փայլուն մասնագետը կարող է լինել շարքային լակոտ։

Ու քանի դեռ չենք հեռացրել դավաճան կապիտուլյանտին, մենք կմնանք օրացույցի նույն օրվա գերին ու պատանդը:

Մի հատ էլ մուննաթ են գալիս նրանց վրա, ովքեր չեն հասկանում, թե ինչու ՀՀ երկու քաղաքներ կապող ճանապարհի վրա պիտի խաղաղապահներ կանգնեն։

Հայաստանը ներսից է գրավված։

Ծաղրածուն հասավ իր երազանքին, արդեն սկսկել է անգամ իր աջարակիցների շրջապատում Կիմ Չեն Ինի կայֆերով շրջել։

Գոնե ջոկեցի՞ր, որ խայտառակ եղար նենց, ոնց ոչ մի երկրի ղեկավար երբեք չի եղել:

1984 թվականին Հնդկաստանի վարչապետ Ինդիրա Գանդիին սպանեցին իր իսկ երկու թիկնապահները: