Չի ստիպում վերանայել սեփական սխալները։

Սա պարզ դավաճանությո՞ւն է, թե՞ սրանք ուղեղի ինչ-որ յուրահատուկ հիվանդությամբ են տառապում։

Կարո՞ղ ենք մենք մեզ «շքեղությունը» թույլ տալ Թուրքիայի և Ադրբեջանի շահերի սպասարկողներ ունենալ մեր քաղաքական դաշտում:

Կրեմլին մոտ կանգնած ռուսական մեդիան միարժեքորեն պնդում է, որ ռուսական միջնորդության հիմնական խոչընդոտն անձամբ Նիկոլ Փաշինյանն է։

Թշնամին գրոհում է 2 ուղղությամբ՝ դրսից ու ներսից։

Փաշինյանին պետք է բացատրել, որ ընդհանրապես Արցախի հարցով որևէ միտք չարտաբերի։

Մեսիջները հանգիստ լսելու, ընկալելու ու հետևություններ անելու համար են։

Կոնկրետ հաշված են, որ վիզուալ պատկերացնեք՝ ինչ օրն ենք մենք սրանց գցել։

Մեր զինվորների հոգեբանության մեջ ակնհայտ փոփոխություն եմ զգացել՝ պատերազմի առաջին երկու օրերի համեմատ։

Չգիտեմ դա ախորժակից է, թե խելքից:

Հրետանին և ՕՀՄ-ները գնալով ավելի են խաչասերվում:

Պարտադիր զինծառայության բուն նպատակը զինված ուժերի շարքերը համալրելն է անհրաժեշտ թվով մարդկանցով։

Հայ-ռուսական հարաբերությունների դեմ պայքարում են նախ և առաջ թուրքերը։

Թուրքական օդուժի F-16 կործանիչի կողմից մեր պետության օդային տարածքում ՀՀ ռազմաօդային ուժերի Սու-25-ի խոցումը նոր էական տարրեր է հաղորդում ստեղծված իրավիճակին:

Ադրբեջանի զինուժի տեխնիկական միջոցները առաջնագծում բավականին նվազել են:

Մի կողմ թողնելով իրական թշնամիներին՝ հեռուն գնացող հետևություններ են անում։

Ուրեմն թշնամին ստիպված է դիմել տեղեկատվական դիվերսիաների՝ իրական ռազմաճակատում ստացած ջարդը «փոխհատուցելու» համար։

Ահա այն ամենը, ինչ պետք է իմանալ «թավշյա» վարչախմբի և Արցախում, հիմա էլ արդեն Հայաստանի սահմաններում Ադրբեջանի սանձազերծած լայնածավալ հարձակողական գործողությունների պատճառների մասին։