Վարչապետը բառացի ասեց՝ Արցախի հարցում դժգոհում են իրենից ադրբեջանցիները ու իշխանության ընդդիմախոսները։

Մայիսի 8-ին նշանակված Քոչարյանի խափանման միջոցի դատը նույնպես ընտրված վարչապետի կողմից Ադրբեջանին ուղղված բարի կամքի դրսևորումն էր։

Նրանից սպասում էի մի պարզ նախադասություն, որ «Արցախը երբեք չի լինելու Ադրբեջանի կազմում»:

Այս իրավիճակում հանգուցալուծումը միայն մեկ փաստ պետք է արձանագրի՝ Փաշինյանի հրաժարական:

Կարճ և կոնկրետ երկու թեզ են բոլորը ուզում լսել։ Կրկին չլսեցինք։

Եվ դարձյալ ասուլիս, և դարձյալ մանիպուլյատիվ ստերի ու տեքստերի մի ամբողջ շարան:

Արցախի հարցով ցանկացած ոչ հայանպաստ լուծում տալու փորձերդ ժողովուրդը ոչ միայն կաշկանդելու է, այլև հեռացնի քեզ իշխանությունից։

Վարչապետը միտումնավո՞ր է ստում, թե՞ իր աշխատակազմն է սխալ տվյալներ մատակարարում և ինքը ակամայից է դառնում ստախոս։ Հարցը հռետորական է։

Շրջանցեց «նոր Հայաստանի» երկու տարվա պատմության այդ «պանծալի» էջը։

Փաստորեն, սուտը նաև բարձր կալորիականությամբ սնունդ է։

100 փաստի մեջ Փաշինյանն այդպես էլ չներառեց արտաքին քաղաքական որևէ փաստ, որևէ ձեռքբերում:

Արցախն ունի ԱԺ, ի՞նչ ընտրված ներկայացուցիչ, էս ի՞նչ ես խոսում։

«Արցախի ներկայացուցիչներ» ձևակերպումն օգտագործում են նաև ադրբեջանցիները։

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իր ձեռքբերումների հերթական փաստերի մեջ նշեց, որ բենզինի գինը 480-ից իջել է 320 դրամ:

4–5 ժամ բլահ-բլահ-բլահ-բլահ-բլահ։

Երբ հայտարարվում էր, որ կորոնավիրուսային ճգնաժամը նաև հնարավորություն է, չէին բացվում փակագծերը և չէր ասվում, որ «հնարավորություն» ասելով նկատի ունեն իշխող ուժի և դրա ղեկավարի մասնավոր շահերի սպասարկումը։

Հենց նա հասկանա, որ իրեն լուրջ չեն ընդունում, անմիջապես իր վրայից կթոթափի պետականության լուծը։

Կարևորում եմ Հայաստան-ԵՄ հարաբերությունների հետևողական ամրապնդումը, ինչպես նաև սեփական համեստ լուման ունեմ և շարունակում եմ ներդնել այդ կապերն ամրապնդելու գործում: