Հա, հայը դուրս եկավ Վանից, բայց դուրս եկավ չգրաված քաղաքից՝ Վանը հավիտենական մնաց անպարտ։

Քաղաքական դաշտում հավակնություն ունեցող ամեն ուժ կամ անձ պետք է հստակ հայտարարի հակամարտության փուլային կարգավորման տարբերակի վերաբերյալ իր աներկբա դիրքորոշումը։

Ջայլամի պես գլուխն ավազի մեջ խորը թաղելուց միշտ հիշեք, որ նման դեպքում դրսում տգեղ կերպով ցցվում է ձեզ մատնող մարմնամասը։

Հրեաները իրենց ցեղասպանությանը պատասխանեցին հզոր Իսրայել կառուցելով։

Արցախի հարցում չկա թուրքերին անգամ քարի կտոր զիջելու։

Նա իր աչքերով տեսավ Ցեղասպանությունը, պայքարեց ու կռվեց, որքան կամք և ուժ ուներ։

Մի՞թե կրկին գործ ունենք ինչ-որ զավեշտալի թարգմանչական սխալի հետ։

Տպավորություն է ստեղծվում, որ մի հեռավոր աֆրիկյան երկրում ենք։

Հայերը ցեղասպանության ենթարկվեցին, երբ պետություն չունեին։ Պետությունն այն նվազագույնն էր, որ պետք է լիներ ցեղասպանությունը կանխելու համար։

Իրենց աշխատանքը ձախողած, բայց հրաժարական չտվածները գրում են, թե 2018-ին հաղթեց քաղաքացին և մենք պահելու ենք այդ հաղթանակը։

Ստացվում է, որ չեն բացառում, օրինակ, Ադրբեջանի կազմում Արցախի որևէ կարգավիճակի մասին։

Լավ, քանի՞ անգամ պիտի պատմությունը կրկնվի, որ մենք գիտակցենք մեր սխալներն ու վերջապես խելքի գանք:

Այն քաղաքացու, ով արդեն մոռացել է Մաշտոցի պողոտայի խորովածը և մնում է ոսպի փոխարինիչի հույսին:

Վերընթերցենք մեկ այլ հեղինակի կարծիք՝ «Աննախադեպ երևույթները սովորաբար կրկնվում են»։

Հիշեք բոլոր այն ձրիակեր չինովնիկներին, ովքեր պարգևավճար են ստանում և մեր հերոս վետերաններին, ովքեր դեղի փող չունեն:

Չստիպեք, որ արյան գծած սահմանը պաշտպանենք ձեզանից և ձեր արյունով:

Ամեն պատեհ և անպատեհ առիթներով լայվ մտնող վարչապետը շարունակում է լռել:

Վեր կաց գերեզմանից, Անդրանիկ ծյոծա: