Հայ Առաքելական եկեղեցի ու Հայոց Բանակ, ահա հողին կպած, ամուր ու ձիգ կանգնած լինելու մեր երկու գերագույն արժեքները:

Նախարարի միլիոնավոր դրամների պարգևավճարները, բնականաբար, չեն հերիքում։

Հունվարին կարելի էր արդեն պնդել, որ նա դատապարտված է։

Նա շատ լավ է գիտակցում, որ շատ կարճ ժամանակ անց ժողովուրդը կմերժի իրեն ու իր թավիշը:

«Պրավդան» գրում էր, որ հեղափոխության առաջնորդը 24/7 ռեժիմով աշխատում է և միայն ցույց էր տալիս Լենինի «եթերային» կադրերը։

Մարդ, ում պատճառով էր նաև, որ ռեժիմը ռեժիմ էր, մարդ, ում գրչի տակով անցել ու «հաստատվել» են այդ տարիների դատավճիռները։

Ժողովուրդը սոված կոտորվում է, ինքը սամասուդ անելու մասին է մտածում:

Իսկ առավել դաժան է սամասուդը լինելու նրանց նկատմամբ, ովքեր համաճարակի ժամանակ շարունակեցին բյուջեից իրենք իրենց յուղոտ գումարներ դուրս գրել։

Շարքային բարոյականության տեսանկյունից այդպիսի բաներ անել չի կարելի։

Հայաստանում պետական կառավարումը վերածվել է մանիպուլյացիաների մեթոդական լաբորատորիայի։

Նիկոլը չի կարողանում իր թրաշամանուկներին և թրաշաբիձուկներին այնպես վերահսկել, որ դրսից չերևան այդ աթոռակռիվները։

Մնացած մասերով կարելի է ասել՝ տարբերություն չկար։

Որ իրենց ակնհայտ ձախողումներից մարդկանց ուշադրությունը շեղելու համար սկսելու են Բրջոնիներ ստեղծել ու Տրոցկիստական օրենքներ ընդունել։

Նիկոլ Փաշինյանը համառությամբ փորձում էր «Այո» ստանալ իր սահմանադրական ավանտյուրային՝ կորցնելով թանկարժեք ժամանակը։

Լրիվ ձեր ֆեյք իշխանությանն արժանի ֆեյք պապիկ է։

Փաշինյանի լայվի մեջ բոլոր տրամաբանական հակասությունները որ մի կողմ թողնենք, տակը մնում է երկու միտք։

Հիմա բոլորիդ մասին ամեն ինչ գիտենք, պանդորայի արկղը վաղուց բաց է։

Հայտնի ասույթը մեջբերելու առիթը եկեղեցու շուրջ ստեղծված աղմուկն է։