Հիշենք հանրահայտ «Շառլի Էբդոյի» քաղաքականությունը։

Նիկոլ Փաշինյանը նաև մեղավոր է հասարակությունը սևերի և սպիտակների բաժանելու մեջ։

Դա՛ է իր համար կարևոր՝ լայքեր, ֆեյքեր, քոմենթներ:

Սա վերջացած իշխանության վերջին ակորդն է:

Այդ թերթը եզակիներից էր, որն աշխատում էր «առանց վազվրատի»։

Փորձեք ձեր շներին մարտի դաշտում ու կտեսնեք, որ ձեր շներն էլ ձեզ պես վախկոտ են։

Հետո էս լրագրողը մի օր հպարտանում է, թե իր տված խոստումը պահելու համար իր մեքենան վառել են։

Իսկ ինչո՞վ է փիփերթ շոուն տարբերվում ուղերձային տեխնիկական խոտանից։

Ցանկացած իշխանություն իր գործողությունների համար պետք է պատասխան տա՝ անկախ քաղաքական իրավիճակից։

Տեր-Պետրոսյանի իշխանությունը չկարողացավ հանրության լայն զանգվածների համար հասկանալի ու ընդունելի պետական քարոզչության թեզեր մշակել, իսկ առանց քարոզչության հնարավոր չէ ունենալ կայուն և արդյունավետ իշխանություն:

Ռուսական պետական հեռուստատեսությամբ ի ցույց է դրվում՝ ինչպես է Նիկոլը բառի բուն իմաստով վազում Պուտինի ետևից։

Ցավոք, չափազանց բարձր առաջադիմություն ունեցող ուսանողները քիչ են:

Էդ բարոյախրատական կոչեր անողները թող հիշեն՝ վարչապետի ինստիտուտը այս երկու տարվա մեջ ինչեր է իրեն թույլ տվել։

Ինչքան ինքը ոտերը սրբեց ՀՀ վարչապետի ինստիտուտի վրա, որևէ ընդդիմադիր, որ նույնիսկ շատ ցանկանար, չէր կարող անել։

Ի՜նչ նրբանկատ են ոմանք, չէ՞, երբ անգրագետ Պողոսի սրտի վարչա(հրամայա)պետին «սխալմամբ բռնացնում» են անհարմար վիճակների մեջ։

Ես չեմ ուզում հավատալ, որ այս ծանր օրերին դավեր են նյութվում անձնական հարցեր լուծելու նպատակով։

Կոչը որևէ առնչություն չուներ Հայաստանի վերջին իրադարձությունների հետ:

Հայ Եկեղեցին որպես ընդամենը ծիսական արարողություններ իրականացնող կառույց համարողները հիմա շատ ավելի քիչ են։