21.11.2024 ● 14:29
20.11.2024 ● 22:44
20.11.2024 ● 20:03
07.08.2009 ● 15:40
«Ցավոք սրտի, այսօր ֆինանսավորվում է հենց արաբաթուրքական ոճը, իսկ ազգայինի տարածումը հիմնականում մնում է նվիրյալների ուսերին»։
06.08.2009 ● 17:20
«Իմ կարծիքով, 2009թ. մենք կունենանք մոտ 18% տնտեսական անկում»։
05.08.2009 ● 19:29
«Պետք է լինի հեղափոխություն։ Ոչ թե այն ձևով, ինչպես պատկերցնում են մարդիկ, ասենք՝ 1917թ. սոցիալիստական հեղափոխությունը, այլ հեղափոխություն, որը կվերացնի ներկայիս համակարգը»։
03.08.2009 ● 16:40
«Մենք, կարող է պատահի, Ադրբեջանին զիջենք Նախիջևանը, բայց փոխարենը երբեք չենք զիջի Ղարաբաղը»։
31.07.2009 ● 18:02
Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն արդեն ապրում է իր կյանքով, և Ռուսաստանն ու ԱՄՆ-ն այստեղ էական դերակատարում չեն կարող ունենալ։ Այո՛, նախկինում ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահների համար կարևոր էր կազմակերպել երկխոսություն, կողմերին բերել բանակցային սեղանի շուրջ։ Այսօր փոխվել է հարաբերակցությունը։
30.07.2009 ● 17:29
«Հանձնելն արդեն պարտվողական մտածելակերպ է։ «Մեկ ազգ» կազմակերպությունների դաշինքն ընդհանրապես չի ընդունում ոչ մի զիջում, քանի որ դրանք մեր պատմական տարածքներն են»։
29.07.2009 ● 18:21
«Իհարկե, կան մարդիկ, այդ թվում և կառավարության ղեկավարը, ովքեր քաջատեղյակ են համաշխարհային և Հայաստանի տնտեսության միտումներին և շատ լավ պատկերացնում են, թե այս ընթացքում ինչ զարգացումներ եղան։ Սակայն ես ձեռնպահ կմնայի ասել, որ միայն միջազգային ճգնաժամն է Հայաստանի տնտեսական ձախողումների պատճառը»։
28.07.2009 ● 15:51
««Աղդամը մեր հայրենիքը չէ», կամ «ազատագրված տարածքները պետք է հանձնենք» ասողները 1988թ. չկային, նրանք չէին կարող լինել։ 1988թ. ամբողջ հայ ազգը, համայն հայությունը անվերապահ ոտքի կանգնեց՝ լուծելու մեկ խնդիր՝ միավորել Արցախը Հայաստանին»։
27.07.2009 ● 17:57
«Եթե մարդիկ փորձում են իրական բանակցային գործընթացը վերափոխել բաժակաճառի, ապա դա ինձ համար անընդունելի և ռադիկալ է։ Եթե մարդիկ փորձում են հանդես գալ պարտվողական դիրքերից՝ թե ամեն ինչ տանք, միայն թե ղարաբաղյան խնդիրը լուծվի, նույնչափ անընդունելի և ռադիկալ է ինձ համար նաև դա»։
24.07.2009 ● 15:10
«Ճգնաժամի ժամանակ անկումը բնական պրոցես է։ Նշանակություն չունի՝ քանի տոկոսով, դա բնական պրոցես է, որովհետև արտաքին ազդեցությունների հետ կապված խնդիր է»։
23.07.2009 ● 17:18
«Այս կառավարությունը հակաճգնաժամային ծրագիր չի էլ ունեցել։ ԱԺ-ն այդպիսի թուղթ չի հաստատել»։
22.07.2009 ● 16:43
«Մինչև այսօր ես չեմ տեսնում որևէ հիմք՝ ասելու, թե կառավարության հակաճգնաժամային քաղաքականությունը ինչ-որ արդյունք տվել է։ Այն դեպքում, երբ բոլոր հաշվարկները ցույց են տալիս, որ ճգնաժամը խորանալու է»։
21.07.2009 ● 18:22
«Այս բանակցությունների ամբողջ վտանգավոր դրույթն այն է, որ հայկական կողմը շարունակում է քննարկել անիրատեսական և Հայաստանի ու Արցախի շահերին հակասող սկզբունքներ և շարունակում է սակարկել ազատագրված տարածքների հարցը, որոնք «դե յուրե» պատկանում են Լեռնային Ղարաբաղին»։
20.07.2009 ● 14:47
Շատ բնական է, որ Ղարաբաղի հարցով բանակցի Ղարաբաղը։ Միայն մի դեպքում Ղարաբաղը կարող է չբանակցել՝ եթե Ադրբեջանն ընդունում է, որ Ղարաբաղը Հայաստան է։ Կարծում եմ, այդպիսի նախադեպ կար, սակայն Ալիև որդին 0–ից սկսեց, և մենք ևս պետք է վերադառնայինք 0 կետին, պետք է Ղարաբաղը շարունակեր բանակցել։
18.07.2009 ● 18:30
«Խաղաղությունը ոչ թե այն բանի պատճառով է, որ երկու կողմերը կամք ունեն խաղաղ ապրելու, այլ խաղաղությունը հաստատվում է միայն այն ժամանակ, երբ կողմերից որևէ մեկը չի կարող հաղթանակ տանել մյուսի նկատմամբ»։
16.07.2009 ● 18:09
«Եթե դու ապրում ես մի հողի վրա, որը նույնիսկ տեսականորեն կարող են հանձնել, ապա առաջանում է մի իրավիճակ, երբ դու քեզ կապված չես զգում այդ հողին...»
15.07.2009 ● 16:12
«Սա վերջին լակմուսաթուղթն է պարզելու համար՝ մենք դեռ ժողովու՞րդ ենք, թե՞ արդեն բնակչություն»
14.07.2009 ● 12:33
«Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ, այո՛, Ղարաբաղը մասնակցում էր բանակցային գործընթացին։ Սակայն Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ստիպում էր, որ Ղարաբաղն ստորագրի այն համաձայնագիրը, որը պետք է ինքը ստորագրի, այլ ոչ թե՝ Ղարաբաղին մասնակից էր դարձնում, որ Ղարաբաղը լուծի իր ճակատագիրը»։
21.11.2024 ● 15:58
21.11.2024 ● 14:58
21.11.2024 ● 12:36
21.11.2024 ● 12:31
21.11.2024 ● 11:57
21.11.2024 ● 11:16
21.11.2024 ● 10:22
21.11.2024 ● 10:07
21.11.2024 ● 10:00
21.11.2024 ● 09:51
21.11.2024 ● 09:21
21.11.2024 ● 09:13
21.11.2024 ● 08:33
21.11.2024 ● 08:23
20.11.2024 ● 20:14
20.11.2024 ● 20:13
20.11.2024 ● 18:09
20.11.2024 ● 16:39
20.11.2024 ● 16:10
20.11.2024 ● 14:40
20.11.2024 ● 14:13
20.11.2024 ● 12:59
20.11.2024 ● 12:48
20.11.2024 ● 12:29
20.11.2024 ● 11:51
20.11.2024 ● 11:45
20.11.2024 ● 08:49
20.11.2024 ● 08:38
● Հարցազրույց
Արսեն Համբարյան
07.08.2009 ● 15:40
«Ցավոք սրտի, այսօր ֆինանսավորվում է հենց արաբաթուրքական ոճը, իսկ ազգայինի տարածումը հիմնականում մնում է նվիրյալների ուսերին»։
Վարդան Բոստանջյան
06.08.2009 ● 17:20
«Իմ կարծիքով, 2009թ. մենք կունենանք մոտ 18% տնտեսական անկում»։
Վահագն Խաչատրյան.
05.08.2009 ● 19:29
«Պետք է լինի հեղափոխություն։ Ոչ թե այն ձևով, ինչպես պատկերցնում են մարդիկ, ասենք՝ 1917թ. սոցիալիստական հեղափոխությունը, այլ հեղափոխություն, որը կվերացնի ներկայիս համակարգը»։
Վարդան Գրիգորյան.
03.08.2009 ● 16:40
«Մենք, կարող է պատահի, Ադրբեջանին զիջենք Նախիջևանը, բայց փոխարենը երբեք չենք զիջի Ղարաբաղը»։
Արտյոմ Մալգին,
31.07.2009 ● 18:02
Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն արդեն ապրում է իր կյանքով, և Ռուսաստանն ու ԱՄՆ-ն այստեղ էական դերակատարում չեն կարող ունենալ։ Այո՛, նախկինում ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահների համար կարևոր էր կազմակերպել երկխոսություն, կողմերին բերել բանակցային սեղանի շուրջ։ Այսօր փոխվել է հարաբերակցությունը։
Գոռ Թամազյան.
30.07.2009 ● 17:29
«Հանձնելն արդեն պարտվողական մտածելակերպ է։ «Մեկ ազգ» կազմակերպությունների դաշինքն ընդհանրապես չի ընդունում ոչ մի զիջում, քանի որ դրանք մեր պատմական տարածքներն են»։
Թաթուլ Մանասերյան.
29.07.2009 ● 18:21
«Իհարկե, կան մարդիկ, այդ թվում և կառավարության ղեկավարը, ովքեր քաջատեղյակ են համաշխարհային և Հայաստանի տնտեսության միտումներին և շատ լավ պատկերացնում են, թե այս ընթացքում ինչ զարգացումներ եղան։ Սակայն ես ձեռնպահ կմնայի ասել, որ միայն միջազգային ճգնաժամն է Հայաստանի տնտեսական ձախողումների պատճառը»։
Ռաֆայել Համբարձումյան
28.07.2009 ● 15:51
««Աղդամը մեր հայրենիքը չէ», կամ «ազատագրված տարածքները պետք է հանձնենք» ասողները 1988թ. չկային, նրանք չէին կարող լինել։ 1988թ. ամբողջ հայ ազգը, համայն հայությունը անվերապահ ոտքի կանգնեց՝ լուծելու մեկ խնդիր՝ միավորել Արցախը Հայաստանին»։
Կարեն Բեքարյան.
27.07.2009 ● 17:57
«Եթե մարդիկ փորձում են իրական բանակցային գործընթացը վերափոխել բաժակաճառի, ապա դա ինձ համար անընդունելի և ռադիկալ է։ Եթե մարդիկ փորձում են հանդես գալ պարտվողական դիրքերից՝ թե ամեն ինչ տանք, միայն թե ղարաբաղյան խնդիրը լուծվի, նույնչափ անընդունելի և ռադիկալ է ինձ համար նաև դա»։
Կարեն Ճշմարիտյան.
24.07.2009 ● 15:10
«Ճգնաժամի ժամանակ անկումը բնական պրոցես է։ Նշանակություն չունի՝ քանի տոկոսով, դա բնական պրոցես է, որովհետև արտաքին ազդեցությունների հետ կապված խնդիր է»։
Հրանտ Բագրատյան.
23.07.2009 ● 17:18
«Այս կառավարությունը հակաճգնաժամային ծրագիր չի էլ ունեցել։ ԱԺ-ն այդպիսի թուղթ չի հաստատել»։
Հովսեփ Խուրշադյան.
22.07.2009 ● 16:43
«Մինչև այսօր ես չեմ տեսնում որևէ հիմք՝ ասելու, թե կառավարության հակաճգնաժամային քաղաքականությունը ինչ-որ արդյունք տվել է։ Այն դեպքում, երբ բոլոր հաշվարկները ցույց են տալիս, որ ճգնաժամը խորանալու է»։
Ստեփան Սաֆարյան.
21.07.2009 ● 18:22
«Այս բանակցությունների ամբողջ վտանգավոր դրույթն այն է, որ հայկական կողմը շարունակում է քննարկել անիրատեսական և Հայաստանի ու Արցախի շահերին հակասող սկզբունքներ և շարունակում է սակարկել ազատագրված տարածքների հարցը, որոնք «դե յուրե» պատկանում են Լեռնային Ղարաբաղին»։
Հրանտ Մարգարյան
20.07.2009 ● 14:47
Շատ բնական է, որ Ղարաբաղի հարցով բանակցի Ղարաբաղը։ Միայն մի դեպքում Ղարաբաղը կարող է չբանակցել՝ եթե Ադրբեջանն ընդունում է, որ Ղարաբաղը Հայաստան է։ Կարծում եմ, այդպիսի նախադեպ կար, սակայն Ալիև որդին 0–ից սկսեց, և մենք ևս պետք է վերադառնայինք 0 կետին, պետք է Ղարաբաղը շարունակեր բանակցել։
Երվանդ Բոզոյան.
18.07.2009 ● 18:30
«Խաղաղությունը ոչ թե այն բանի պատճառով է, որ երկու կողմերը կամք ունեն խաղաղ ապրելու, այլ խաղաղությունը հաստատվում է միայն այն ժամանակ, երբ կողմերից որևէ մեկը չի կարող հաղթանակ տանել մյուսի նկատմամբ»։
Կարեն Վրթանեսյան.
16.07.2009 ● 18:09
«Եթե դու ապրում ես մի հողի վրա, որը նույնիսկ տեսականորեն կարող են հանձնել, ապա առաջանում է մի իրավիճակ, երբ դու քեզ կապված չես զգում այդ հողին...»
Գեղամ Բաղդասարյան.
15.07.2009 ● 16:12
«Սա վերջին լակմուսաթուղթն է պարզելու համար՝ մենք դեռ ժողովու՞րդ ենք, թե՞ արդեն բնակչություն»
Արմեն Սարգսյան
14.07.2009 ● 12:33
«Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ, այո՛, Ղարաբաղը մասնակցում էր բանակցային գործընթացին։ Սակայն Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ստիպում էր, որ Ղարաբաղն ստորագրի այն համաձայնագիրը, որը պետք է ինքը ստորագրի, այլ ոչ թե՝ Ղարաբաղին մասնակից էր դարձնում, որ Ղարաբաղը լուծի իր ճակատագիրը»։