Նիկոլին իր թամաշայի մասովկա է պետք։ Իր գոռգոռոցների վրա փողոց դուրս եկող զանգված արդեն չկա։ Դրա համար էլ դրսից է ուզում մասովկա ապահովել։

Արմեն Սարգսյանը հերթական անգամ ցույց տվեց, որ ինքը ոչ թե պետության, այլ լրիվ ուրիշ բանի գլուխ է։ Նա հրապարակեց հանրաքվեի օրը և թռավ։

Նիկոլը հասկանում է, որ առանց ընտակեղծիքների ինքը չի կարողանա «խփել» 650 կողմ քվե։

Ուշադրություն գրավեց Սահմանադրությունը «ոտքի վրա-ձեռքի հետ» փոփոխելու իշխանության հակասահմանադրական նկրտումներին երեք իրավապաշտպանների հայտարարությանը տասնյակ ու տասնյակ իրավաբանների արձագանքը:

Սահմանադրական դատարանն «արձակելու» փնթի գործողության`մեկ քայլանոց կոմբինացիայի համար «շըփ-թըփ» հրավիրած արտահերթ թամաշան կազմակերպվեց հե՛նց փետրվարի 6-ին:

Փաշինյանին պետք է իր կրնկի տակ մտած, զուտ ձևական, բուտաֆորիկ ՍԴ։

Հետաքրքիր է` իսկ պատրա՞ստ է հետևել ԵԽԽՎ համազեկուցողների խորհրդին և դիմել Վենետիկի հանձնաժողով` բացահայտ հակասահմանադրական, անօրինական այս «բոլոլայի» մասին եզրակացություն ստանալու համար։

Ֆիզիկապես գրեթե անհնար է լուրջ վերաբերվել անլրջության այդ շքերթին:

Սրանք կա՛մ ապուշ են, կա՛մ լրիվ անմեղսունակ, կա՛մ որոշել են, որ աշխարհի վերջը եկել է` էս մի էշությունն էլ անեն, դրանից հետո` թեկուզ ջրհեղեղ, կա՛մ` բոլորը միասին։

Ո՛չ «ծռերը», ո՛չ արմանբաբաջանյանները, ո՛չ սաքունցները, ո՛չ մյուսները «չնկատեցին» ԱՄՆ դեսպանի ու «Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնքի» ներկայացուցչի հանդիպումը։

Բնականաբա՛ր, «Իմ քայլը» բառակապակցությունը, որ իշխող խմբակցության անվանումն է, հատուկ է գերմաներեն փոխադրված:

Այդպես էլ ապրում և աշխատում են` կույր ու խուլ ձևանալով։

Լիլիթ Մակունցը բացահայտ խեղաթյուրում է իրողությունները, սակայն չի կարմրում:

Ինչպե՞ս եղավ, որ Թովմասյանի աշխատակազմի նախկին ղեկավարը հանկարծ հայտնվեց «Իմ քայլը» դաշինքի համամասնական ցուցակի անցողիկ հորիզոնականներից մեկում և դարձավ պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահ։

Հուսանք, որ Ֆորեստոլի սինդրոմը շատ չի խորանա մեր ժողվարչապետի մոտ և ամենուրեք դավադիրների տեսնելով՝ նա չի գնա ԱՄՆ տարաբախտ նախկին նախարարի ճանապարհով։

Այդպես էլ միտդ են գալիս անկրկնելի Օստապ Իբրահիմովիչի խոսքերը, այն, որ Բալագանովին հորդորում էր. «Ուտելիքը կուլտ մի՛ դարձրեք, Շուրա»:

Նիկոլը, իհարկե, Նիկոլ չէր լինի, եթե իր չհաշվարկված հախուռն որոշումների, ձախողումների պատասխանատվությունը չփորձեր բարդել այլոց` ենթակաների կամ ընդդիմախոսների վրա։

Պետական ապարատն, իրոք, դիմադրում է Փաշինյանի էկլեկտիկ, ավերիչ, հախուռն ու անհավասարակշիռ քայլերին։ Դա է պատճառը, որ մեր պետությունը դեռ կանգուն է։