Ի՞նչ դեր է վերապահված լուսանցքային այս «ուժերին» Փաշինյանի կարճաժամկետ ծրագրերում`պարզից պարզ է։

Ձախողված հեղափոխականների վերջին հանգրվանը ձախորդ ահաբեկիչների հետ միևնույն նավակում հայտնվելն է։

Նիկոլ Փաշինյանը ոչ թե ճիշտ կամ սխալ որոշում է կայացնում, այլ չի կարողանում որոշում կայացնել։

Նիկոլը մեր օրերի Կերենսկին է։ Պետք է հումանիտար միջանցք բացել նրա համար։

Հետաքրքիր կլիներ կառավարությանը մեկ այլ տեսանկյունից դիտարկել։ Բանակով անցած–չանցածների կտրվածքով։

Եթե Փաշինյանը հանդիպել է Սեֆիլյանին ու Չուգասզյանին, նշանակում է՝ իրեն թույլ է զգում և կարիք ունի անգամ 5 տոկոսը չհաղթահարած ու մարգինալ ուժերի աջակցությանը կամ գոնե նրանց չեզոքությանը։

Նիկոլի համար 2008թ. մարտի մեկին խանութ թալանողը ու նաև այդ թալանի ժամանակ վնասվածք ստացածն ավելի կարևոր մարդ է, քան թշնամու կրակոցից վիրավորված մեր զինվորը։

Ինչ «կեղտի» մեջ են մեզ գցել` Նիկոլին իրենց ուսերի վրա բերելով իշխանության, ոնց են «փուռը տալիս» Հայաստան և Արցախ աշխարհը։

Նիկոլը շոկային տարբերակով իր համար բացահայտում է, որ հակառակ ճամբարում ոչ թե ֆեյքեր են, այլ իրական մարդիկ։

Նիկոլ Փաշինյանից պետբյուջեի հաշվին ֆինանսավորում ստացած և Արցախ գործուղված Շվոնդեր–Դանիելը ՖԲ–ում որոշել է «շուլուխ» անել՝ Պուտինին բանտում պահելու թեմայով։

Եթե Փաշինյանը մտածողությամբ առողջ լիներ, ապա իր շուրջը առողջ մտքի տեր մարդիկ կհավաքվեին։

Նիկոլի միակ զենքը` կախարդական փայտիկը, որով փորձում է ուղեղներ լվանալ, մանիպուլյացիան է:

Նիկոլը չի կարող հավերժ արդարանալ, թե բա ձախողված պետություն եմ ստացել, քանզի դրանից հետո պետք է բացատրի, թե ինչո՞վ է զբաղված եղել վարչապետի պաշտոնում:

Շատերն ընկել են «Իմ քայլը» հիմնադրամի հետևից, բայց մոռացել են «Իմ քայլը» դաշինքի ու դրա հիմքում կանգնած ՔՊ կուսակցության ֆինանսավորման մասին։

«Ժողովրդի վարչապետը» բացահայտեց մեր` հարկատուներիս հաշվին Սորոսի «ազդեցության գործակալներին» Արցախ գործուղելու շարժառիթը։

Նիկոլը, կամա թե ակամա, հիմա խաղում է թրքաբոլշևիկների կողմից, քանզի միայն թրքաբոլշևիզմի դեպքում էր հնարավոր պաշտոնական Երևանի ու Ստեփանակերտի միջև թշնամանք քարոզել։

Փաշինյանն ընկերներ չունի։ Դա մարդկային տեսակ է։ Նա «քցել» է բոլորին։

Փաշինյանը Հայկոյի միջոցով զիբիլանոցի վերածեց Երևանը՝ բաց երկնքի տակ։ Հիմա նույն բանը, ներքաղաքական հաշվարկներից ելնելով, ուզում է անել Արցախում։