Նիկոլ Փաշինյանը Բոլթոնին ասել է «այո» կամ առնվազն չի ասել «ոչ»:

Ջհանգիրյանը դարձել է լևոնանիկոլական իշխանության խորհրդանիշը՝ «նոր» Հայաստանի խորհրդանիշը:

Ոմանք մտածում էին, որ Նիկոլը հարուստներից փողերը հավաքելու է ու իրենց բաժանի։

Ալիեւի հետ Փաշինյանի «տետ ա տետ» հանդիպումները եւ ԱՄՆ պետքարտուղարի օգնական Բոլթոնի հետ «կոնսուլացիաները» իզուր չեն անցել։

Ինչո՞ւ են «Ազատություն» ռադիոկայանը և թուրք–ադրբեջանական լոբբինգով զբաղվող 5–րդ շարասյունը պաշտպանում Փաշինյանին։

Սահմանադրության օրվա առթիվ տարածած շնորհավորական ուղերձը հերթական անգամ ի ցույց դրեց Փաշինյանի վախերը և վատ քողարկված մտահոգությունները։

Սրանք են դարձել «նոր» Հայաստանի դեմքերը։

Ընդամենը մնալու են հաճելի հուշեր մեզ համար էկզոտիկ այդ երկրներում վարչապետի ճաշակած նրբախորտիկներից։ Ոչինչ ավելի։

Քայլարածներն ակնհայտորեն շտապում են։ «Թավշյա, ոչ բռնի հեղափոխության» գնացքը արդեն դուրս է եկել կառամատույցից եւ սլանում է անհայտ ուղղությամբ...

Նիկոլ Փաշինյանի գիծը ենթադրում է պայքար ոչ յուրային լրատվամիջոցների դեմ։

Արդյոք շռայլություն չէ՞ պետբյուջեի հաշվին լուռ նախագահ պահելը։

1998-ի իշխանափոխությամբ հնարավոր եղավ վերականգնել սահմանադրական կարգը և հետ պտտեցնել տխրահռչակ փուլային տարբերակը:

Քանի որ ժողովուրդ ասելով` հասկանում ենք Նիկոլ Փաշինյան, Նիկոլ Փաշինյան ասելով` հասկանում ենք ժողովուրդ, ուստի Արցախյան պատերազմի հերոսը ... Փաշինյանն է։

Սասուն-Նիկոլ հարաբերության մեջ Ռոմանոսն ընդամենը գործիք է մեկ մարդու կուսակցություն և իշխանություն ձևավորելու ճանապարհին:

2018-ի ապրիլին հրապարակում հավաքվածները սա՞ էին ուզում ստանալ:

Նիկոլապետական «նոր» Հայաստանը ժողովրդավարարության բաստիոն հռչակած քայլարած վերնախավը ուրույն մոտեցում ունի արդարադատության և իրավունքի մասին։

Կա տեսակետ, որ Փաշինյանը վախենում է լուծում տալ հարցին, քանզի ժամանակին տոն է տվել «բնապահպաններին»:

Դավթյանը յենիչերիի ֆունկցիա է կատարում։ Նրան վերցրել են նախորդ իշխանություններից ու օգտագործում են։