Քաղաքական անցուդարձին հետևողները և իրական տեղեկատվությանը տիրապետողները շատ լավ գիտեն, որ տևական ժամանակ Սեյրան Օհանյանի ու Սերժ Սարգսյանի հարաբերությունները եղել են ոչ հարթ:

ԱԺ ընտրությունների օրն ապրիլի 2-ին նշանակելու մասին Սերժ Սարգսյանի հրամանագիրը հակասահմանադրական է, ինչի մասին հայտարարել է «Համախմբում» կուսակցությունը:

Եթե մենք, ի վերջո, Ադրբեջանի հետ հաշտության եզր ենք գտնում, ապա ինչո՞ւ պետք է մեր արանքում խաղաղապահներ լինեն:

Չի կարելի «էս գլխից» հակասահմանադրական հիմքեր դնել սահմանադրորեն ամրագրված ամենակարևորագույն քաղաքական գործընթացի՝ ընտրությունների տակ։

Դեռևս ոչ ոք այսպես դիպուկ ու ճշգրիտ չէր բնութագրել երկրում քաղաքականության, տնտեսության և հասարակության մեջ հաստատված հարաբերությունները:

Եթե սպորտային լեզվով ներկայացնենք քաղաքական իրավիճակը, ապա պետք է նշենք, որ կան բարձրագույն լիգայում և մի կարգ ցածր խմբում հանդես եկողներ։

ՀՀԿ ղեկավարի ամենակարողության մասին խոսակցությունները և՛ միֆ են, և՛ իրականություն: Նայած որ կողմից դիտարկենք:

Եթե համ խելագար ես, համ էլ հաճախորդ, ապա ոչ թե «թունդ», այլ «թնդագույն ընդդիմադիր» ես:

Եթե ՀՀԿ-ի և նրա ղեկավարի միակ «գաղափարը» վերարտադրվելն է, ապա նրա քաղաքական մրցակիցներն էլ պետք է առաջնորդվեն իշխանությունը վերցնելու «գաղափարով»:

Պառակտված ժողովրդին կառավարելը հեշտ է, և Սարգսյանն ուզում է հասնել իր ուզածին:

Սերժ Սարգսյանի հույսն այն է, որ միավորումներ չեն լինի, և առաձին-առանձին բոլոր ուժերի ձայները հնարավոր կլինի փոշիացնել:

Իրար հաջորդած քաղաքական որոշումների այս քանակությունը մի տեսակ «անմարսելի» էր որոշակի շրջանակների համար, որոնք անշարժություն են սիրում և նախընտրում են դինջ ու կանխատեսելի առօրյան:

Սարգսյանի խոստացած և չիրականացրած բարեփոխումներին այստեղ ոչ ոք չի հավատում, ինչո՞ւ պետք է ուրիշները հավատան և գան ու գործեն այս «գրավիչ» երկրում:

Նեկրոֆիլիան վատ բան է: Շատ ավելի վատ է նեկրոֆիլիան այն դեպքում, երբ դրսևորվում է քաղաքական դաշտում:

Բարոյական ճգնաժամը հենց սա՛ է, ինչի համար պետք է «արժանին հատուցել» իշխող ուժին և նրա ղեկավարին:

Այս տարվա ապրիլի 2–ին միավորման և «առաջին գիծը» պահելու կարիք կա։ Եթե ներքաղաքական պատկերը չփոխվի, ապա չորսօրյա թեժ մարտերը կարող են կրկնվել, ու ամեն անգամ մեզանից ավելի թանկ գին կպահանջվի։

Սերժ Սարգսյանը 2008-ին տված իր խոստումները ոչ միայն չի կատարել, այլև դրանք չկատարելու դիմաց երկիրը հարյուրավոր միլիոնների վնաս է կրել:

Այս պարագայում միայն ժողովուրդը կարթնանա, ոտքի կկանգնի և կփորձի ամեն կերպ աջակցել ընդդիմությանը՝ ակնհայտորեն իր վերարտադրմանը ձգտող ՀՀԿ-ին պարտության մատնելու գործում: