ՀՀԿ-ի «պարտ–շկոլայի» դասախոսներին փնտրեք քաղաքական խեղկատակների ու ՀՀԿ ղեկավարին «բոլուկով» ծախված «արմատականների» շրջանում:

Սերժ Սարգսյանը «խաբար» չի եղել, որ երկրում փայ մտնել կա, թալան կա, բան կա։ Ամա՜ն, ամա՜ն... Մի հատ վալերյանկա բերեք խմենք, մի հատ սոխը մանր կտրտեք, բերեք աչքերիս մոտ։

Նա սեփական հայրենիքում վաղուց լսարան չունի:

«Վերջի բոլշևիկի» քարոզիչներն արդեն չեն էլ թաքցնում, որ նրա նպատակը ցմահ իշխելն է։

Նիկոլը լավ կանի, որ Խաչատուր Սուքիասյանի հանդիպումից, ֆոտոսեսիայից ու պայմանավորվածություններից խոսի։

Եթե հավատալու լինենք Սերժ Սարգսյանին կից «անկախ» մամուլին («1in.am», «Lragir.am» և այլն), ապա ՀՀԿ ղեկավարն ու իր երիտշրջապատը բարի են և ուզում են «գյոզալական» բարեփոխումներ անել, բայց ...

Անգամ բուռն «նախաձեռնողականության» փուլում Սպիտակ տունը անտեսել է նրան ու իր դռները չի բացել ՀՀԿ ղեկավարի առջեւ:

Սերժ Սարգսյանը խնդիր ուներ նախագահի ընտրովի ինստիտուտի հետ, քանզի տեսավ, որ անգամ «ֆեյք» ընտրությունների ժամանակ պարտվում է էպոսագետին: ... Հիմա էլ Գյումրին է ուզում անգլուխ թողնել:

2011-ին տեղի ունեցած ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսությունն այսօր քննադատողներն ու ԸՕ-ի շուրջ տեղի ունենալիք «4+4+4» ձևաչափով բանակցությունները սխալ համարողների մեծ մասը երկխոսության հիմնական գաղափարախոսներն ու շահառուներն են եղել:

Գեներալ-պատգամավոր Մանվել Գրիգորյանը մի բան գիտեր, որ ԵԿՄ-ի համագումարի ժամանակ «Վերջի բոլշևիկ» էր անվանում Սերժ Սարգսյանին:

«Լուսավոր Հայաստանի» ու «Քաղաքացիական պայմանագրի» հասցեին Բաղրամյան փողոցից «Աշոտյան» եղած Արմեն Աշոտյանը, երջանիկ պատահականությամբ, գովեստի խոսքեր է շռայլում:

Մեռյալներին էլ հանգիստ չեք տալիս ու մեռյալներով անգամ շահույթ եք հետապնդում ու հարստանում:

Ձեզ միլիարդ էլ տան՝ ունակ չեք որեւէ արժեքավոր բան ստեղծելու:

2008թ. նախագահական ընտրություններից հետո Սերժ Սարգսյանը ստեղծեց մի քարոզչամեքենա, որի գործունեության հայեցակարգի հիմքում ուրացումն է:

Սերժ Սարգսյանը հիշատակի արարողության վայրից հեռանում է միայնակ, ու նրա հետեւից վազում է հայ հոգեւորական դասը:

Չլինեին 2007-ի մարտի 25-ի և 2008-ի մարտի 1-ի մահերը, Սարգսյանը չէր հասնի նախագահի աթոռին: Երկու դեպքում էլ նա շահառու է եղել:

«Մի՛ քաղաքականացրեք» կարգախոսի սիրահար կուսակցությունը բացում է քաղաքական դպրոց, ինչը նույնն է, թե բոլշևիկները հիմնեին շուկայական տնտեսության ինստիտուտ:

Օսկանանի՝ կուսակցություն ստեղծելու մասին հայտը Բաղրամյան 26-ին ստիպել է քարոզչամեքենային յուղել ու անհիմն մեղադրանքների «Ընտրանի» հրապարակել: