Սահակաշվիլիի կուսակցությունը դժգոհ է, որ պաշտպանվում են Հայաստանի շահերն ու ոտնահարվում Ադրբեջանինը։

Եթե Կիրիլը փորձել է պոլիտկոռեկտություն անել և Մերձավոր Արևելքում տեղի ունեցողը բացատրել այլ ենթատեքստով (սիրիական հակամարտությանը ոչ կրոնական բնույթ տալով), ապա դա նրա մոտ, մեղմ ասած, չի ստացվել։

Կա տեսակետ, որ խոզի բդի հանդեպ պաշտամունք ունեցող ժողովրդի մոտ այլ բան չէր էլ կարող լինել, և բնական է, որ խոզի գրիպը պետք է մոլեգներ, բայց դա ավելի շատ փիլիսոփայական գնահատական է, քան բժշկական։

Անգամ բնությունն ինքն է դեմ, եւ այդ օրը, թեկուզեւ ուշացած, նա ամեհի պտտահողմով իր սառնաշունչ «ո՛չ»-ն ասաց նոր Սահմանադրությանը, պառլամենտական Հայաստանին, իրականում` Սերժ Սարգսյանի եւ նրա թիմի վերարտադրությանը:

Ռուսաստանում գործող ադրբեջանական համայնքի ղեկավարությանը Կրեմլից «կուլտուրական» ձևով հասկացրել են, որ եթե նրանք շատ ոգևորվեն, ապա ամեն ինչ շատ վատ կվերջանա իրենց համար։

Ի՞նչ նոր քաղաքական համակարգի մասին է խոսում Սարգսյանը, որը «զրոներով» գնել ու հաճախորդացրել է քաղդաշտի 99 տոկոսին:

Հակասակ զգացողությունների պատճառն Աշոտյանն ու Սահակյանը չեն, ավելի ճիշտ՝ միայն Աշոտյանն ու Սահակյանը չեն։

Միայն Դոնալդ Թրամփի հաղթանակն ԱՄՆ նախագահական ընտրություններում և ԱՄՆ–ՌԴ լարվածության վերացումը հույս կարող են ներշնչել, որ աշխարհում իրավիճակը կհանդարտվի։

Արմենին, իհարկե, շուտափույթ ապաքինում ենք մաղթում ու նաև հույս հայտնում, որ նա ոտքը կբուժի և վերջապես կգնա այնտեղ, որտեղ ուղարկեցին Բաղրամյան պողոտայում հավաքվածները։

Մնում է միայն պարզել, թե որքան է փող դուրս գրվելու և «ատկատ» արվելու «ձնամաքրման» թեմայով։

Տարվա «մարդ» կարելի է տալ ոչխարին կամ «կազյոլին», քանզի անցնող տարին լրիվ համապատասխանում էր կենդանակերպի այն նշանին, որի անունով էր կոչվել 2015–ը։

Հիմա չկան տիգրանսարգսյանական դեմագոգիաները, ցինիզմը և նյուվասյուկիզմը։ Փոխարենը՝ պահպանվել են տնտեսության մեջ բացասական մակրոերևույթները։

Պուտանկեքը հայրենիք չունեն։ Փողին մուննաթ։

Ազգս հերթական անգամ ճանաչեց իր «հերոսներին»։ Նրանք բոլորն արժանի են «Տարվա կապիկ» մրցանակին։

Դավաճան «ակտիվիստ» Վահան Մարտիրոսյանը Բաղրամյան 26–ի ձևավորած ծախու մթնոլորտի արդյունք է։ ԱԱԾ–ի կողմից հայտնաբերվածները, որոնք աշխատել են Թուրքիայի ու Ադրբեջանի օգտին, նույնպես ծախու մթնոլորտի հետևանք են։

Հետաքրքիր է՝ եթե Արցախում էլ իրականացվի ռեալիթի շոու, սույն նախկին «ոչ»-ականին կհրավիրե՞ն մասնակցելու դրան:

Ի տարբերություն Ռոբերտ Քոչարյանի՝ Սարգսյանը գաղափարական ու սկզբունքային մոտեցումներ չունի։ Նրա համար գաղափարը փողն է։ Այդ գաղափարի շրջանակներում էլ ձևավորվել է ներկայիս «ազատ» մամուլը։

Վերացել են Տիգրան Սարգսյանի սիրած նյուվասյուկիստական դեմագոգիան և էժանագին հեքիաթները, բայց, մեծ հաշվով, Կառավարության բովանդակությունը չի փոխվել։