Աննա Հակոբյանն այս ընթացքում, բնականաբար, պետք է հիշի «Երկիր Նաիրիի», Իսլանդիայի, «հանձնենք, որ լավ ապրենք»–ի ու նմանատիպ այլ բաների մասին։ Բոննին ու Քլայդն էլ էին այդ ոճով աշխատում։

2022–ի հոկտեմբերի 6–ին Պրահայում նոյեմբերի 9–ի տեքստից հանվել է «Լաչինի միջանցք» հասկացությունը, «Լեռնային Ղարաբաղը» դուրս է մնացել բանակցային թեմայից։

Եթե մինչև 2020–ի սեպտեմբերի 27–ը Նիկոլի «Մյունխենյան սկզբունքները» բերեցին Արցախի պետականության կորստին, ապա մյունխենյան թարմ սկզբունքներն արդեն Հայաստանի պետականության գնով են լինելու։

Նիկոլ Փաշինյանը միացել է հակառուսական կոալիցիային: Թուրքիայի հետ խաղերը ևս պետք է դիտարկել այդ գծի մեջ:

Պատահականություն է, հավանաբար, բայց երբեմն հնարավոր չի լինում ազատվել այն կպչուն մտքից, որ այս փուլում հատուկ է ՀՀ արտաքին գործերի նախարար  նշանակվել մեկն, ում անունը Արարատ է:

մեր երկրի խնդիրը ոչ միայն Նիկոլ Փաշինյանն է, այլ նաև ոմանց քաղաքական անմեղսունակությունը, որը նկատվում է նաև քաղաքական դաշտի ընդդիմադիր հատվածներում։ Նիկոլը թիվ մեկ մեղավորն է, բայց միակ մեղավորը չէ։

Նիկոլ Փաշինյանն առաջարկում է մեռնել կամ հանգչել։ Հանգչել խաղաղությամբ։ Իր ասածը հետևյալն է՝ եթե ուզում եք ողջ մնալ, ապա պետք է ․․․ մեռնել։

Եթե Թուրքիան գնահատեր Նիկոլի քայլը, ապա գոնե փորձ կաներ իր կողմից մարդասիրական պատասխան տալ՝ ազդելով Ադրբեջանի վրա ու բացելով Լաչինի միջանցքը։

Եթե Արցախի հարցերը լուծվեն, ապա կլուծվեն նաև ռուս խաղաղապահների հարցերը։ Դրանից հետո Նիկոլի ձեռքերով կանցնեն Գյումրիում ռուսական 102–րդ ռազմաբազայի հարցերը լուծելուն։

Աննա Հակոբյանի շորթումների մասին Սաշիկի 50/50–ից ոչ պակաս են խոսում, բայց Սաշիկը սրանց համեմատ փողատյաց հրեշտակ է։

Աննա Հակոբյանն ապահովում է Նիկոլ Փաշինյանի հանցագործության քարոզչական քողածածկույթը, որպեսզի իրենք կարողանան մարսել գողոնն ու ծլկել հանցանքի վայրից։

«Ղարաբաղ» կոմիտեի որոշ անդամներ հիմա ոչ թե ներողություն են խնդրում ու ընդունում, որ սխալվել են «Ղարաբաղը տանք, որ լավ ապրենք»–ի մասով, այլ դեռ մի բան էլ ագրեսիվ տարածում են, թե բա տեսա՞ք, որ մենք ճիշտ էինք։

Հարուստների, թալանի, դղյակաշինության դեմ կոկորդ պատռող նիկոլենք խրվել են թալանի ու դղյակաշինության մեջ՝ վերածվելով հեղափոխական օլիգարխների։

Դատելով Արսենյանի հայտարարություններից՝ դժվար է ասել, թե նա իր թուրքամետ ու հակահայկական հայտարարություններով քծնում է Նիկոլ Փաշինյանի՞ն, թե՞ Էրդողանին։ Միգուցե երկուսին միաժամանա՞կ։

Ճշմարտությունը մենք կիմանանք իշխանափոխությունից հետո, երբ որ իրավաքաղաքական հերձման կենթարկվեն Նիկոլն ու իր նեղ շրջապատը։

«Պողոսն» ի՞նչ իմանար, որ ճղճղան Նիկոլը «Պողոսի» ատելի օլիգարխներից ու պաշտոնյաներից փող էր վերցնում և օգտագործվում ներիշխանական «բազառներում», քսի տրվում իշխանության իրական ընդդիմախոսների դեմ։

Հայաստանում քաղաքականության փոփոխություն է պետք։ Նիկոլ Փաշինյանը, հետևաբար, պետք է հեռացվի։ Ինչքան շուտ, այնքան քիչ կարիք կլինի դիմանալու։

Եթե Նիկոլն անկեղծորեն կարծում է, որ կարելի է Արցախը հանձնել Ադրբեջանին ու այդ գնով խաղաղ ապրել, ապա քառակի հիմար է։