Եթե լսենք ՀՀԿ առաջնորդին, ապա կպարզվի, որ Հայաստանում ոչ մի խնդիր չկա:

Եթե հետադարձ հայացք նետենք ու փորձենք գնահատել ԲՀԿ–ի տրանսֆորմացիան, ապա կարելի է տեսնել, թե ինչպիսի հսկայական աշխատանք է կատարվել, ու ինչպիսի դժվար ճանապարհ է անցել այդ կառույցը՝ վերածվելով ՀՀ քաղաքական դաշտի ամենահզոր ուժի։

Ա՛յ, եթե սահմանադրական փոփոխություններն արված լինեին, Եվա Ռիվասը ոտքով չէր քվեարկի:

Կոնֆուցիոսի առաջարկով Չինաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների համար հատուկ կարգ էր սահմանվել։ Նրանք ամեն ամիս պետք է շարադրություն գրեին «Գեղեցիկ կամ լուսավոր կյանք» թեմայով։

Երբ «թարգմանում» ես իշխանավորների այդ մտավախությունը, ստացվում է, որ առաջինն իրենք են շահագրգռված իշխանափոխության հասնելու հարցում:

Երբ ԱԺ–ում մեղադրանք է ներկայացվում Սերժ Սարգսյանին, և հնչեցվում նրա դատավճիռը, ապա դահլիճում գտնվող ՀՀԿ–ականները չպետք է նյարդայնանան։ «Հաճախորդը» (տվյալ դեպքում՝ «հաճախորդուհին») միշտ «ճիշտ» է։

Հայաստանի գործող իշխանությունը հասավ այն բանին, որ նրա ցանկացած հայտարարություն դիտվում է որպես բոթի նախազգուշացում։

Ո՞վ գիտե. երեւի ուզում է «կանգնած մեռնել»: Հերոսաբար: Դե, որպես իսկական բոլշեւիկ, որը պարզապես անմտորեն համառում է՝ այդ կերպ ավելի ուժգնացնելով ժողովրդի ցասումը։

Քաղաքական դաշտը, մեծ հաշվով, այժմ բաժանված է երկու մասի։ Երրորդ կողմ տվյալ դեպքում չկա և չի կարող լինել։

Եթե այսպես շարունակվի չի բացառվում, որ նախագահականի դիմաց Գալուստ Սահակյանը նստացույց անի՝ պահանջելով իջեցնել երթուղային տրանսպորտի սակագինը:

Սերժ Սարգսյանի անհիմն ամբիցիաների և անձնական նպատակների բավարարման համար, որքան հասկանում ենք, հսկայական գումարներ են վատնվել, ինչին առայժմ լրջորեն անդրադարձ չի կատարվել:

ՀՀԿ ղեկավարի հույսն այն է, որ Ազատության հրապարակում սկիզբ դրված համաժողովրդական շարժումը կմարի, բայց դե, «եռյակն» այնպիսի նշաձող է սահմանել, որ հետդարձի ճանապարհ չկա։

Հայաստանի և Սփյուռքի միջև համագործակցության զարգացման գլխավոր խոչընդոտը մեր երկրի քաղաքական համակարգն է։

ԲՀԿ առաջնորդը չի անի այն, ինչ արել է Սերժ Սարգսյանն ու իր թիմը։ Նա այդպիսի կարողությամբ օժտված չէ։

Սերժ Սարգսյանը, երկարացնելով սահմանադրական փոփոխությունների հայեցակարգի հաստատման ժամկետը, առաջին հերթին ինքն իրեն ժամանակ տվեց։

Եթե Սերժ Սարգսյանը մարտի 1–ի միջոցով է եկել իշխանության ու դրանից հետո էլ աթոռին մնացել է տոկոս «խփելով», ապա Շանթն էլ իրավունք ունի սրած փայտիկով հեռացնել բռնությամբ իշխանությունը զավթած մարդուն։

Վերակազմավորված «քառյակն» այսօր հանդիսանում է Հայաստանի սահմանադրության երաշխավորը:

Աշոտյանական «պատկերալեզվով» ասած՝ Սերժ Սարգսյանն ինքը հասկացավ եւ ընդունեց, որ հիմա քաղաքական դաշտում բնակլիմայական փոփոխությունների հեղինակը «եռյակն» է, այլ ոչ թե ՀՀԿ–ն իր ղեկավարի հետ միասին: