Չպետք է վստահել նրան, ով «արթնանում է «այո» ասելով, ճաշում է «այո»-ն «ոչ» դարձրած ու անկողին մտնում՝ այդպես էլ չպատկերացնելով, թե որն է ճիշտը»:

Ս. Սարգսյանը, մի շարք հանգամանքներից ելնելով, չունի քաղաքական ժառանգորդ ու, միևնույն ժամանակ, չի ուզում հեռանալ, քանզի այնպես է կառավարել, որ նախ և առաջ վախենում է իր իսկ այսօրվա շրջապատից։

Իշխանամետ լրատվամիջոցները ԲՀԿ–ին մեղադրում են այն բանի համար, որ այդ կառույցն ուղիղ ձևով չի պահանջում Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը։ ԲՀԿ–ից հասկացնում են, որ ուղիղ խոսքն էշին են ասում։

Երեք ուժերը հետամուտ են 12–կետանոց պահանջների կատարմանը և դեմ են սահմանադրական փոփոխություններին, ինչպես նաև ժողովրդի հետ միասին անհրաժեշտ ու կարեւոր են համարում գործող իշխանության հեռացումը:

Լրամշակված կենսագրությունն ու իշխանությունների նախաձեռնած սահմանադրական փոփոխություններն այսօր նույն բանն են։ Դրանից պաշտոնապես 1 մլն աղքատ բնակչության օրը չի լավանալու. ճիշտ հակառակը...

ԲՀԿ–ի դեմ հակաքարոզչություն իրականացնելու համար Բ26–ի քարոզչամեքենան ընկել է ձևի հետևից։ Սրանք ԲՀԿ–ին մեղադրում են ... Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը չպահանջելու համար։

ԲՀԿ–ի, ՀԱԿ–ի և «Ժառանգության» համատեղ մարզային հանրահավաքները խանգարող ճղճղան կնանիք ու հաբռգած «սաքուլիկները» հաստատում են այն տեսակետը, որ իշխանություններն անգամ 20–տոկոսանոց հանրային աջակցության բազա չունեն։

Սահմանադրական փոփոխություններին՝ վերարտադրմանը, դեմ հանդես եկող քաղաքական ուժերից ու հասարակության առնվազն 80%-ից գործող իշխանությունը պետք է շնորհակալ լինի։

Հայաստանում, որտեղ ժողովրդի 80 տոկոսն, ըստ Սերժ Սարգսյանի, դժգոհ է իշխանությունների վարած քաղաքականությունից, ինչպե՞ս կամ որտե՞ղ պետք է ցույց տա իր դժգոհությունը, եթե ոչ փողոց դուրս գալով:

Գեներալ–պատգամավոր Մանվել Գրիգորյանի համար փաստաբանություն անելուց հետո Արամին մի «կլաս» էլի են իջեցրել և ուղարկել են «շտռաֆբատ»՝ Լիսկայի համար փաստաբանություն անելու։

Ակնհայտ է, որ ՀՀԿ-ի հարատևության եւ միայն ՀՀԿ-ի թույլտվությամբ եւ նրա միջոցով երկիրը կառավարելու հնարավորության մասին իշխանական տարբեր գործիչների հայտարարությունները թելադրվում են Բաղրամյան 26-ի կողմից:

«Արեւմտյան արժեհամակարգի» կրող այդ ջահելների մտածողությունն ավելին չէ, քան Գալուստինը կամ Շմայսինը, ավելին չէ, քան «փուչիկ Կարենինը» եւ ՀՀԿ խմբակցության մնացած անդամներինը:

Դիմակահանդեսն, այսպիսով, կարելի է ավարտված համարել։ «Գեբելսյան» քարոզչամեքենայի անխոնջ մարտիկները կարող են տուն գնալ, իսկ հաճախորդները՝ մնալ իրենց տներում։ Քանի՞ հոգու է հնարավոր համոզել, թե, իբր, Լիսկայի նշանակումը մեծ խաղի մի մաս է։

Աբրահամյանը գնաց ամենասխալ ճանապարհով՝ իր վրա վերցնելով «Մատրոսովի» ֆունկցիան և փորձելով հաճոյանալ Սերժ Սարգսյանին։

«Ապահով Հայաստան» բլեֆը չստացվեց «սաղացնել»։ Համատարած ձախողումների համապատկերին մնացել է իշխանության վերջին նպատակակետը՝ սահմանադրական փոփոխություններ։

Չի կարելի բացառել, որ գեներալ–պատգամավորն ավելի քան լուրջ է ընդունել և ուղղակի է հասկացել սեպտեմբերի սկզբներին ՀՀԿ խորհրդի նիստում Սերժ Սարգսյանի ելույթը։

Գործողով արդեն վերարտադրվել են բազմիցս, իսկ ահա սահմանադրական փոփոխություններով փորձում են խուսափել հայտնի հոդվածի իմպերատիվ պահանջից։ Սա՛ է խնդիրը։ Սա՛ է, որ մտահոգում է Սերժ Սարգսյանին։

Ոչիշխանական ուժերն այժմ պետք է ավելի ռադիկալ ու, միևնույն ժամանակ, հասարակական տարբեր շերտերի շահերին վերաբերող առարկայական հռետորաբանություն որդեգրեն, իսկ ժողովուրդը պետք է դուրս գա փողոց։