Հայաստանը չի կարող դառնալ պատվերով լացողների երկիր։ Առանց այդ էլ պատվերով հաչացողները չափից երկար են հանդուրժվում։

Դիվանագիտական աշխատանքի է անցնում նաև օֆշորային սկանդալի ակտիվ մասնակից Տիգրան Սարգսյանը։ Օտարերկրյա ներդրողները նրան տեսնելուց հետո անմիջապես կշտապեն գալ Հայաստան։

Դևի մոտ պետք է ուղարկել մեր անտրամադիր լինելու մեղավորին։ Ուղարկել ու տեսնել, թե ինչպես է կարողանալու դուրս պրծնել, առավել ևս, որ այնտեղ են լինելու նաև անեկդոտի պարտադիր մյուս հերոսները՝ ռուսն ու վրացին, կամ բելառուսն ու ղազախը։

Բոլոր դերերը բաժանված են, ինքը՝ Սերժ Սարգսյանն է բաժանել ու հիմա հանկարծ հիշել է, որ երկրում կա նաեւ ԱԳՆ ու արտերկրում՝ ՀՀ ներկայացուցչությունների ղեկավարներ, որոնց պասիվ կեցվածքը «ճոխություն է»:

Եթե Սարգսյանին տհաճություն է պատճառել Նազարբաևի ասածները, ապա հայ ժողովրդի ճնշող մեծամասնության համար տհաճ էր Սարգսյանի լռությունը։ Եվ «KBH»–նն այստեղ կապ չունի։

Համացանցում բոլորը հեղափոխական են։ «Ծախվածներին», «խուրդվածներին», «հաճախորդներին» ոչ միայն անուն առ անուն բոլորը գիտեն, այլև այնպիսի մանրամասներից են տեղյակ, որ թվում է, թե համատարած մոմ բռնող են։

Հիմա Սերժ Սարգսյանն ուզում է գնալ ՀՀ–ի դեմ հերթական արկածախնդրության՝ փորձելով նեոբոլշևիկյան մոդելի սահմանադրական փոփոխությունները կյանքի կոչել։ Նպատակը շատ պարզ է՝ «գենսեկի» կարգավիճակով վերարտադրվել և ցմահ իշխել Մելիք–Ադամյան փողոցից։

Սերժից այլ բան սպասելն անիմաստ է։ Իսկ ո՞վ ա ասել, որ նա Հայաստանի ու Ղարաբաղի շահերն է ներկայացնում։ Նա ասե՞լ է այդպիսի բան։ Իհարկե՝ ոչ։ Նա ճիշտ հակառակն է ասել ու արել։

Մեր օրերում ազգուտակի, «ախպերության» կասկածելի ճաշակի տեր եւ ինտելեկտից ու գիտելիքից մղոններով հեռու քվեարկողների շնորհիվ կարող են տարվա գրող ու գիտնական, կոմպոզիտոր ու գեղանկարիչ, դերասան ու ռեժիսոր հռչակվել...

Սերժ Սարգսյանի մտքով նման բան երբեք չի անցել՝ ինչ Ղարաբաղ, ինչ բան՝ «Իսկ ո՞վ է ասել, որ մենք…» ... «Իսկ ո՞վ է ասել, որ Աղդամը մեր հայրենիքն է»:

Կրեմլում թող իմանան, որ այսպես չի մնալու։ Հայաստանում Գյուլիստանի պայմանագրին իրենց հավատարմությունը մի քանի մարդ է հայտնել, ոչ ավելին։

Փաստորեն, ավելի լավ է՝ Սերժը քնած լիներ։ Գոնե կասեինք, որ մարդը քնած է եղել, ու այդ իսկ պատճառով չի կարողացել տեղը դնել Նուրիկին՝ Նազարբաևին։

Տիգրան Սարգսյանից հետո եկել է Սերժ Սարգսյանի հերթը։

Նազարբաևի հայտարարությունը Սարգսյանի ձախողումն է: Սարգսյանի ձախողումների արդյունքում Հայաստանը հայտնվել է շատ ծանր վիճակում:

Գաղջ մթնոլորտից դուրս՝ Սերժ Սարգսյանը բացարձակապես անկարող է։

Կախված իրավիճակից՝ «Սերժ ամենակարողն» ու «Սերժ անկարողը» հաջորդում են միմյանց։ Բայց սրանք հատուկ նպատակով տարածվող միֆեր են։

Հրճվելու բան չկա, նույնիսկ տհաճություն ես զգում ու կարեկցանքով ես նայում համացանցում տարածված տեսանյութը, որում Սերժ Սարգսյանի այլայլված դեմքն է:

Սերժ Սարգսյանը փակուղի է մտցրել Հայաստանը։ Այդ փակուղուց ելքը ներքին կյանքում անհրաժեշտ փոփոխություններն են՝ իշխանափոխության պարտադիր նախապայմանով։