ի՞նչ էր ոչ վաղ անցյալում հայտարարում Սերժ Սարգսյանը. ճիշտ է՝ «Խոշորին պետք է գլխից բռնել»։ Մի խոսքով, «Вор должен сидеть в тюрьме! ... Будет сидеть!!!» ։

Վարչապետը նախագահի հավակնորդ է կամ քավության նոխազ։ Տիգրան Սարգսյանինը երկրորդ դեպքն է։ Սերժ Սարգսյանը նրան «փուռը» տվեց, որպեսզի խուսափի սեփական աթոռի կորստից։

Մեր «տրեխավորներն» իրենց «իմաստուն» կառավարման շնորհիվ կարողացան երկիրն այն օրի հասցնել որ հայտնի կարգախոսը հանգիստ կարող ենք վերաձեւակերպել ու ասել՝ «Առա՛ջ դեպի նախնադար»:

Ոչիշխանական ուժերի գործողություններն են բերել ներքաղաքական փոփոխությունների և հանգեցրել Տիգրան Սարգսյանի հեռացմանը։ Ոչ մի արտաքին գործոնի մասին խոսք չի կարող լինել։

Բոլոր բարձրաստիճան պաշտոնյաների շրջակայքում անմիջապես հայտնվում են մարդիկ, ովքեր ձևավորում են նրա տեղեկատվական հոսքերը: Բացառություն չէ նաև ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը:

Դեռ երեկ Տիգրանն անսասան էր թվում, իսկ այսօր նա արդեն պետք է պատրաստվի դատախազությանը տրվելիք ցուցմունքներին՝ օֆշորի, միլիարդավոր դոլարի հասնող վարկերի, բյուջետային «ատկատների» ու այլ հոդվածների գծով։

Շատ զարմանալի է, եթե չասենք՝ զավեշտական, երբ անցած վեց տարին Սարգսյանը բնորոշում է որպես «ամենածանր», «ամենատաժանակիր», իսկ Տիգրան Սարգսյանի աշխատանքն էլ «ամենաանշնորհակալ»:

Թող զարմանալի չթվա, բայց որոշել եմ պաշտպանել ՍԴ–ին ու մասնավորապես՝ ՍԴ անդամ Ֆելիքս Թոխյանին։

Սերժ Սարգսյանի ձևավորած գաղջ մթնոլորտում միամիտներ այլևս չեն մնացել։ Իսկ սեփական թիմակիցներին ու ճղճղացող հաճախորդներին հնարավոր չէ անվերջ զոհաբերել...

Սերժ Սարգսյանն ուժ տեսավ և վախից որոշում կայացրեց։ Նա մեկ անգամ չէ, որ ապացուցել է. ընկրկում է հանրային ալիքի առաջ։

Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի նյարդերն արդեն տեղի են տալիս։ Կլիենտը հուզվում է, կլիենտը նյարդայնանում է։

«Վերջի բոլշեւիկից» սնվող բոլոր «մոլագարների» ու «սադրիչների» անունները պետք է մեկ առ մեկ՝ «ոսկե» տառերով գրվի ՄԻՊ զեկույցում, ինչպես նաև Սերժ Սարգսյանի հուշերում:

Հայաստանում օրենքի վիճարկվող դրույթները ճանաչվել են հակասահմանադրական, բայց մնացել են ուժի մեջ։ Ստացվում է՝ ցանկացած հակասահմանադրական գործողություն մինչև սեպտեմբերի 30-ը օրինական է։ Այո՜, Գագո՜...

Սերժ Սարգսյանը հո ախմա՞խ չի, որ հրաժարվի աշխատող քաղաքացիներից գանձվող պարտադիր կուտակայինից, այն է՝ էժան ու «երկար» փողից։

Էդ ի՞նչ ունի Ծառուկյանը թաքցնելու Սերժից, որ մի հատ էլ Դուբայում պետք է հավաքներ անցկացնի և դավադրության պլաններ մշակի։

Գագիկ Հարությունյանի «սումբուրնի» որոշումը լրիվ մարսելու համար դեռ շատ ժամանակ է պետք։ Բայց ավելի լավ է այդ ժամանակն օգտագործել Տիգրան Սարգսյանից եւ նրա կաբինետից պարտադիր ազատվելու համար:

Մի կողմում ՀՀԿ-ն է` Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ, իսկ մյուս մասում ոչիշխանական չորս ուժերն են:

ՍԴ այսօրվա որոշումից հետո «Սերժ Սարգսյան&CO»–ն պետք է հրաժարական տար, իսկ տխրահռչակ Ներսես Երիցյանն ու «կուտակայինի» մյուս «դամքյաշները» պետք է ՍԴ շենքի դիմաց ուտեին այդ փաստաթուղթը։