Արևիկը վարչապետի տունը վերանորոգելիս շատ հաճելի գույն է բռնել տան պատերը ներկելու համար: Եվ այս արժանիքը միանգամայն բավարար էր, որ այս «բարձրաճաշակ մալյարուհուն» փոխնախարար նշանակեին։

Ինչ վերաբերում է «Բունդես» Ռուբենի վարքագծին, ապա հերթական անգամ համոզվում ենք, որ չորքոտանի «Սիմբան» շահեկանորեն տարբերվում է, քանզի դատարկ տեղը չի հաչում։

«Շնորհակալ եմ, որ այդքան մտահոգվում եք նույնասեռականների համար։ Թե չէ մեզ մոտ կան զզվելիներ, ովքեր հազար ու մի անուն են կպցնում Ալեքսանդր Մակեդոնացու «գաղափարական» հետևորդներին»։

Երկար ժամանակ փորձում էինք երեւակայել ու պատկերացնել, թե ինչպիսին է լինելու «Ապահով Հայաստանը»: Այնինչ, արդեն հենց այդ Հայաստանում ենք ապրում:

«Մահ կամ իշխանություն». ահա այն կարգախոսը, որով առաջնորդվում է Սերժ Սարգսյանը։

Սերժ Սարգսյանի քունը շատ նախաձեռնողական էր։ Գյուլիստանը հիշելուց հետո նրան այլ բան չի մնում անելու։

Ինչու՞ պետք է Սերժ Սարգսյանը 10 մարդու սպանության գնով նստի նախագահի աթոռին, իսկ ահա Յուրի Վարդանյանը որդու անօրինական արարքների համար հրաժարականի դիմում գրի։

Տիգրան Սարգսյանը տոկոսի տակ է թողել Հայաստանը՝ հաջողացնելով հինգ տարվա ընթացքում եռապատկել մեր արտաքին պարտքը։

Կարեն Ավագյանը կվերապատրաստվի վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի մոտ, կյուրացնի վերջինիս կուտակած մեծ փորձը՝ կովերի պտուկների լվացման վերաբերյալ, ու այդ ամենը կփոխանցի իր կողմից համակարգվող կազմակերպություններին:

Տոկոս «խփելու» մենեջմենթով զբաղվում է Արարատի մարզպետ Արամայիս Գրիգորյանի եղբայրը՝ Արայիկը։ Ընտրակեղծիքների հաջող անցկացումն այն գինն է, որը պետք է վճարեն Գրիգորյանները մարզպետ դառնալու դիմաց։

Քաղաքական դաշտում հայտնվել է նոր իշխանական կառույց, սակայն հին ու վարկաբեկված դեմքերով:

Եթե «թունդ ընդդիմադիրը» ձեռքի հետ նաև «երդվյալ արևմտամետ» է, ապա ունենում ենք «և, և» տարբերակը, այն է՝ Քոչարյանի հրաժարականի պահանջի համատեղում Պուտինի դեմ պայքար հետ։

Սերժ Սարգսյանը քնած է, նրա հետ նաեւ ողջ իշխանությունը… Ինչ ասես՝ մարդիկ ապահով քուն են մտել: Արթուն են միայն տոկոս «խփելիս»։

Գ. Ծառուկյանը պահպանեց լռություն` այդ մեկ շաբաթը թողնելով իշխանական քարոզչամեքենային, տարբեր տիպի գործիչներին, տարատեսակ հաճախորդներին, փեսաներին, մորքուրի տղերքին և այլոց:

Սերժ Սարգսյանը մնացել է Գյուլիստանի հույսին ու Պուտինի «վրա»։

Որոշակի օրինաչափություն կա այն առումով, որ պաշտոնյաների անժամանակ մահերը կամ սպանությունները բարենպաստ ազդեցություն են թողել Սերժ Սարգսյանի կարիերայի վրա։

Համագումարի նախագահությունում բազմել էին ալեհեր գլուխներով անվանի եւ ոչ այնքան հայտնի կոմպոզիտորներ, որոնց տարիքը 80-ի մոտ էր եւ նույնիսկ հասնում էր 90-ի, եւ տեսարանը հիշեցրեց պոլիտբյուրոյի նիստերը:

Իշխանությունները շատ «նագլի» են։ Հա՛մ «սխրանքի» են մղում իրենց հաճախորդներին, հա՛մ «էս գլխից» նրանց «պայթացնում» են և «նավսում» գործը։