Կարմիր կետագծերի առկայությունը դարձել է Սերժ և Տիգրան Սարգսյանների վարած տնտեսական քաղաքականության խորհրդանիշը։ Կարմիր կետագիծը նաև մեր հասարակության հեզության ու հնազանդության խորհրդանիշն է։

Հայ իրականության մեջ լայն քննարկման երկու թեմա կա՝ քաղաքական եւ շոու-բիզնեսային: Կամ՝ ավելի ճիշտ՝ շուխուր-բիզնեսային:

Դե, վերջում էլ Սերժ Սարգսյանը հայտնվելու է կառավարությունում եւ մի քիչ ջղայնացած ասելու է՝ «Տիգրա՛ն, էս մասին մենք արդեն 6 տարի խոսում ենք…գլխից է պետք բռնել, գլխից»: Ու վերջ:

Աշոտյանական փայլուն մտքի արգասիքը բացահայտում է Սերժ Սարգսյանի իրական դերակատարությունը արտաքին քաղաքական ասպարեզում, իսկ Յուրի Վարդանյանը, պարզվում է, փաստաբանի փող ունի։

Եթե Արամ Սարգսյանը ռուսական «շպիոն» չէ ու «թունդ արևմտամետ» է, ապա թող առաջադրվեր նախագահական ընտրություններում։ Ինչո՞ւ չառաջադրվեց։

Արևիկը վարչապետի տունը վերանորոգելիս շատ հաճելի գույն է բռնել տան պատերը ներկելու համար: Եվ այս արժանիքը միանգամայն բավարար էր, որ այս «բարձրաճաշակ մալյարուհուն» փոխնախարար նշանակեին։

Ինչ վերաբերում է «Բունդես» Ռուբենի վարքագծին, ապա հերթական անգամ համոզվում ենք, որ չորքոտանի «Սիմբան» շահեկանորեն տարբերվում է, քանզի դատարկ տեղը չի հաչում։

«Շնորհակալ եմ, որ այդքան մտահոգվում եք նույնասեռականների համար։ Թե չէ մեզ մոտ կան զզվելիներ, ովքեր հազար ու մի անուն են կպցնում Ալեքսանդր Մակեդոնացու «գաղափարական» հետևորդներին»։

Երկար ժամանակ փորձում էինք երեւակայել ու պատկերացնել, թե ինչպիսին է լինելու «Ապահով Հայաստանը»: Այնինչ, արդեն հենց այդ Հայաստանում ենք ապրում:

«Մահ կամ իշխանություն». ահա այն կարգախոսը, որով առաջնորդվում է Սերժ Սարգսյանը։

Սերժ Սարգսյանի քունը շատ նախաձեռնողական էր։ Գյուլիստանը հիշելուց հետո նրան այլ բան չի մնում անելու։

Ինչու՞ պետք է Սերժ Սարգսյանը 10 մարդու սպանության գնով նստի նախագահի աթոռին, իսկ ահա Յուրի Վարդանյանը որդու անօրինական արարքների համար հրաժարականի դիմում գրի։

Տիգրան Սարգսյանը տոկոսի տակ է թողել Հայաստանը՝ հաջողացնելով հինգ տարվա ընթացքում եռապատկել մեր արտաքին պարտքը։

Կարեն Ավագյանը կվերապատրաստվի վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի մոտ, կյուրացնի վերջինիս կուտակած մեծ փորձը՝ կովերի պտուկների լվացման վերաբերյալ, ու այդ ամենը կփոխանցի իր կողմից համակարգվող կազմակերպություններին:

Տոկոս «խփելու» մենեջմենթով զբաղվում է Արարատի մարզպետ Արամայիս Գրիգորյանի եղբայրը՝ Արայիկը։ Ընտրակեղծիքների հաջող անցկացումն այն գինն է, որը պետք է վճարեն Գրիգորյանները մարզպետ դառնալու դիմաց։

Քաղաքական դաշտում հայտնվել է նոր իշխանական կառույց, սակայն հին ու վարկաբեկված դեմքերով:

Եթե «թունդ ընդդիմադիրը» ձեռքի հետ նաև «երդվյալ արևմտամետ» է, ապա ունենում ենք «և, և» տարբերակը, այն է՝ Քոչարյանի հրաժարականի պահանջի համատեղում Պուտինի դեմ պայքար հետ։

Սերժ Սարգսյանը քնած է, նրա հետ նաեւ ողջ իշխանությունը… Ինչ ասես՝ մարդիկ ապահով քուն են մտել: Արթուն են միայն տոկոս «խփելիս»։