Ոստիկանությունը, ի դեմս Վլադիմիր Գասպարյանի, դարձավ «Նաիրիտի» ապօրինությունների կոծկման վերջին օղակը: Մինչդեռ այս գործում ակնհայտ էին փողերի լվացման, փոշիացման և յուրացման փաստերը:

Կենցաղային խնդիրների ու «գեոպոլիծիկայի» խառնուրդից էլ ծնվում են «գլոբալ» մտքերը և հրամցվում որպես տիեզերական մասշտաբի վերլուծություններ։

Տիգրան Սարգսյանն ուզում է, այսպես ասած, «օֆշորային ընդդիմություն» ձևավորել, որպեսզի քաղաքական վայրիվերումների ժամանակ կարողանա խուսափել Կիպրոսի «տեսարժան» վայրերի մասին հանգամանալից պատմելու տհաճ պարտականությունից։

Եթե շրջանցենք «հինգհազարանոց ընտրազանգվածին» պետք է նկատել, որ հայ ժողովուրդն իսկապես բացակայում է «ապահով Հայաստան» կերտողների քաղաքական առօրյայից:

«Ստորացում մինչև վերջ» ծրագրի շրջանակներում Մոսկվան չի շտապում հետաքրքրության նշաններ ցույց տալ Ս. Սարգսյանի նկատմամբ: Բայց սա երկու անձերի խնդիր չէ: Իրականում, ստորացվում է Հայաստանի Հանրապետությունը:

1996–ի դեպքերից 17 տարի անց մենք ականատեսն ենք այն բանի, որ Վազգեն Մանուկյանը, Շավարշ Քոչարյանը, Արշակ Սադոյանը և Արա Սահակյանը թիմակիցներ են։

Երվանդ Բոզոյան. «Մենք իրոք կանգնած ենք կամ` կամ-ի առաջ»

Պետք է անկեղծ լինել եւ խոստովանել, որ ամեն տարի երկրի բնակչության գերակշիռ մասի համար այս օրը չի տարբերվում տարվա մնացած բոլոր օրերից:

Սերժ Սարգսյանն արտաքին ու ներքին քաղաքականություն է վարում «օրվա կուրսով»։ Դա հատկապես զգացնել է տալիս արտաքին ասպարեզում, ուր Սարգսյանը հանդես է գալիս «Yes man»–ի դերում։

Սերժ Սարգսյանը շարունակում է հավատարիմ մնալ իր ոճին։ Արա Սահակյանին դեսպան նշանակելով՝ նա զուգահեռաբար քսի է տվել «անկախ» լրատվամիջոցներին ու վարձկան «դիշովկեքին» Լևոն Տեր–Պետրոսյանի վրա։

Օֆշորային սկանդալի մեջ բռնված Նավասարդի դիրքերը թուլացել են, ինչը հնարավորություն է տվել Գարեգին Բ–ին տեղը դնել ՀՀԿ–ամերձ տերտերին՝ յուր «տիրացուով» հանդերձ։ Տերտերն ու տիրացուն էլ որոշել են հակագրոհի անցնել։

Աշխարհի երկրների ղեկավարներից այդ ո՞ր մեկը կարող է պարտակել իր վարչապետի օֆշորային սկանդալը եւ նաեւ՝ մատ թափ տալ Վերահսկիչ պալատի վրա, որն հանդգնել է բացահայտել պետբյուջեից 700 միլիարդի կողոպուտը:

Իշխանությունների «նախաձեռնողականությունը», ինչպես նաև տեղեկատվական դաշտում 5–րդ շարասյան ֆունկցիա կատարող «Lragir.am»–ի գործունեությունն ամբողջությամբ համահունչ է Թուրքիայի ու Ադրբեջանի շահերին։

Այն, որ 2008 թվականից հետո «նորին մեծություն» ՔԾՆԱՆՔԸ դրվեց իրականացվող պետական քաղաքականության հիմքում, ապացուցելու կարիք, կարծես թե, չկա: Իսկ վերջին ընտրությունների ժամանակ ի հայտ եկած չեբուրաշկաների կենացային ճառերի մասին լռում եմ:

Իսկ դուք վստա՞հ եք, որ Սերժ Սարգսյանը կձգի ևս հինգ տարի։ Առողջականը նկատի չունեմ։ Զուտ քաղաքական առումով եմ հարցնում։

Պարույրն ու Ռազմիկն, իրենց այսօրվա շեֆ Սերժ Սարգսյանի հետ միասին, Սովետի մնացուկներն են՝ Լեոնիդ Բրեժնևի փոխակերպված հետևորդները։

Բոլորս էլ գիտենք, թե նման գործերն ինչու չեն բացահայտվում Հայաստանում: Կոռուպցիայի դեմ պայքարելը դժվար գործ է, իսկ Հայաստանում՝ գրեթե անհնար, քանի որ բոլորն էլ նույն գործող անձինք են:

Գոհ է «մտավորականությունը», անգամ՝ երջանիկ, երբ մանավանդ՝ իրենց հոբելյանի առիթով կազմակերպված ռեստորանային բանկետի փողը վճարում է Սերժ Ազատիչը՝ իրեն հպատակ մնալու պայմանով: