Մինչև վարդապետի խազը «փչացնելու» ենք բոլոր այն դեմագոգներին և «զապչաստային գեոպոլիծիկայով» զբաղվողներին, ովքեր «արևմտամետ» դիրքերից ծառայություններ են մատուցում Սերժ Սարգսյանին։

Նախագահական վերջին ընտրությունները հաջող բիզնես գործարքի վերածած Պարույր Հայրիկյանին դուր է եկել այդ ամենը, և նա շարունակում է այսպես ասած մնացորդային ռեժիմով հաճախորդություն անել Սերժ Սարգսյանի համար։

Հիմա պարզվում է՝ իր ժողովրդին պատերազմի պատրաստող Ալիեւը, որը 4 միլիարդ դոլարի զենք է գնել ՌԴ-ից, ամենաձեռնտուն է Սերժ Սարգսյանի համար:Գուցե բազեականների առաջ սիրտը բացելով Սարգսյանն ա՞յլ բան է ակնարկում, ինչն արդեն «վերծանել» են շատերը:

Սարգսյանի մոտ մի տեսակ բարի նախանձ կա առ Ալիև, քանզի վերջինս հաջողացրել է ցմահ սուլթան դառնալու մեխանիզմ ստեղծել՝ ընդդիմադիր տարածքը զիջելով սեփական կնոջը։ Դա նույնն է, թե Հայաստանում մենք ընդդիմություն ունենայինք ի դեմս, ասենք, Սաշիկի։

Սերժ Սարգսյանը Հայաստանի համար 4 ճակատ է բացել՝ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ ուղղակի, իսկ ՌԴ–ի ու Իրանի հետ՝ անուղղակի։ Հետևաբար՝ «Հայաստանն առանց Սերժ Սարգսյանի» կարգախոսը դառնում է միակ ընդունելին։

Այս անդորրը, որ փոթորկից առաջ տիրող անդորր է հիշեցնում, հենց այն ժամանակն է, որ ընտրություն կատարենք: Բայց ո՛չ աշխարհաքաղաքական կենտրոնների միջեւ: Այդ հարցը հետո կքննարկենք, երբ լեգիտիմ իշխանություն կունենանք:

Երբ ի հայտ եկան վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի օֆշորային կյանքի մանրամասները, նա «սուխոյ ատկազի» մարտավարությունն ընտրեց։ Հանցանքի վայրում բռնված գողն այդպես իրեն չէր պահի, ինչպես որ վարչապետը պահեց։

Եթե ՀՀԿ-ի տատիին հարցնեն՝ ի՞նչ կասեք ԵՄ-ի հետ ասոցացման համաձայնագրի մասին, այն մեզ համար լա՞վ է, թե՞ ոչ, անմիջապես կպատասխանի՝ «Մեր թագավորը ինչ ասում ա, ըտենց էլ պտի ըլնի, վսյո՛»: ՀՀԿ տատիի նման են իրենց պահում նաև պալատական փորձագետները։

Սերժ Սարգսյանն այնքան արևմտամետ է, որ Սաշիկին ստիպել է Մաքս Վեբեր կարդալ, իսկ ինքն էլ սերտում է Ադամ Սմիթին։

«Նախաձեռնող» Միխայիլ Գորբաչովին էլ Արևմուտքը փողեր խոստացավ, բայց չտվեց, մինչդեռ ՍՍՀՄ առաջին ու վերջին նախագահը վճարել էր Արևմուտքի սիրելին դառնալու գինը և դեռ մի բան էլ ավելին։

Բնականաբար՝ հայ ժողովրդի գլխին:

«Նախաձեռնողականությունը», որն իբր խաղաղասիրական բնույթ և ՌԴ–ի ազդեցությունը Հայաստանում թուլացնելու նպատակ ուներ, կարող է հանգեցնել պատերազմի և Ռուսատանից Հայաստանի է՛լ ավելի մեծ կախվածության։

Սերժ Սարգսյանն արդեն այնքան հեռու է գնացել իր նախաձեռնություններում, որ այլևս չի կարող լուծել Հայաստանի անվտանգության խնդիրը։ Հետևաբար՝ իշխանափոխությունն ազգային անվտանգության ապահովման միակ տարբերակն է մնացել։

Տիգրան Սարգսյանը գնաց արձակուրդ եւ շատերն անմիջապես կատակեցին՝ «Լավ է, ՀՀ տնտեսությունը մի 10 օր կհանգստանա»:

Հիշո՞ւմ եք Բրեժնեւի լուսանկարը՝ տկլոր, միայն վարտիկով, երեւի ֆիննական բաղնիքում նկարված:

Մենք գործ ունենք թրքաբոլշևիկյան կոդերով առաջնորդվող պետրոսգետադարձների հետ։ Հետևաբար՝ իշխանափոխության հասնելու բոլոր մեթոդները դառնում են լեգիտիմ։ Խոսքս, իհարկե, քաղաքական մեթոդների մասին է։

Քերիր արևմտամետ ներկայացողին, և տակից դուրս կգա մեր ժամանակների Ղուկաս Ղուկասյանը, այսինքն՝ բոլշևիկյան մտածողությամբ օժտված դուրսպրծուկը։ Գարեգին Նժդեհը սրանց նմաններին ավելի դիպուկ բնորոշում էր տալիս՝ թրքաբոլշևիկներ։

Փողոցներում պայքարող ակտիվիստների և Բաքվում գերության մեջ հայտնված հայ զինվորի ֆոնին «Բազե»-ի շռնդալից մեկնարկը ցուցանում է իրար հակասող իրողություններ: