Կորյուն Մանուկյան. «Խորհրդարանական ընտրություններից առաջ միասնական ցուցակ պարտադրել չհաջողվեց։ Չհաջողվեց նաև ԲՀԿ–ին կոալիցիայի անդամ դարձնելը։ Հիմա էլ սկսել են տարածել, թե իբր Ծառուկյանը նախագահական ընտրությունների ժամանակ Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունն է պաշտպանելու և դրա դիմաց պահանջում է կառավարության 30 տոկոսն ու վարչապետի աթոռը։ Ինչ էլ մտքի թռիչք ունեն տնաշենները՝ 30 տոկոս»։

Կորյուն Մանուկյան. «Իշխանությունը հերթական մեսիջն է ուղարկում ժողովրդին ու բոլոր քաղաքական ուժերին առ այն, որ ինքն ամեն գնով ուզում է վերարտադրվել։ Փաստորեն, իշխանափոխության և դրական փոփոխությունների միակ ճանապարհը թողնում են ուժեղ կամ թույլ ցնցումների ճանապարհը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Իշխանափոխության կողմնակիցները պետք է ունենան այն ճանապարհային քարտեզը, որը մեզ «Ա» կետից «Բ» կետ կհասցնի հայտարարվելիք կոնկրետ ժամանակահատվածում։ Այսինքն՝ ընտրողին պետք է երկու քայլանի կոմբինացիա առաջարկել՝ «Իշխանափոխություն+բարեփոխում» տարբերակով»։

Կորյուն Մանուկյան. «Սերժ Սարգսյանը մեկուսացվել կամ ավելի ճիշտ՝ ինքնամեկուսացվել է ժողովրդից, քանզի ոչինչ չունի առաջարկելու, իսկ ինչ էլ առաջարկում էր՝ «բլեֆ» դուրս եկավ։ Դա է պատճառը, որ Բաղրամյան 26–ը վերածվել է խառնակչություն արտադրող գործարանի և օգտագործելով ձեռքի տակ եղած գործիքնեին՝ փորձում է իշխել»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Տ. Մարգարյանը հարմար ֆիգուր է դարձել նախագահականի համար։ Նրան «փչացնելու» հաշվին տարատեսակ PR–ակցիաներ են իրականացվում։ Ամենավառ օրինակը Մաշտոցի պուրակն էր։ Տարոնը համառորեն անում էր այն, ինչ թելադրվում էր Բաղրամյան 26–ից, իսկ հետո նույն Բաղրամյան 26–ից եկան ու ասեցին, թե Տարո՛ն ջան, սիրու՛ն չի։ Տարոն ջանն էլ, թե հարց չկա, պարո՛ն նախագահ, ձև կգտնենք»։

Կորյուն Մանուկյան. «Ուշագրավն այն է, որ Ռ. Մելքոնյանը օրվա միևնույն ժամին հասցնում է հա՛մ մարդկանց քաշքշել, հա՛մ «Սերժի՛կ, հեռացի՛ր» կոչերից գրգռվել, հա՛մ «ֆեյսբուքում» «ստատուսներ» գրել ու մասնակցել քննարկումներին՝ բարոյախրատական իր ձևակերպումներով, այսինքն՝ ամենահաս փոխոստիկանապետը մոտավորապես անում է այն, ինչ հայտնի ֆոտոլրագրող Գագիկ Շաշմյանը, ով միևնույն օրվա միևնույն պահին հասցնում է ներկա գտնվել, ասենք, Լոռվա մարզում և Երևան քաղաքում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ռուբե՛ն ջան, ճիշտ ես, շուխուռը շատ ա։ Արի սենց անենք՝ դու հիմա հայտարարի, որ հրաժարվում ես մանդատից, իսկ հետո հենց շուխուռը մարի՝ հետ կֆռռացնենք ամեն ինչ ու կհամոզվես, որ մեր կողմից ոչ մի մուտիլովկա չկա, իսկ էն որ թերթերն ու կայքերը գրում են, թե ես պատժում եմ քեզ, որտեվ դու օլիգարխ ես, էտ ընդամենը ժողովրդի աչքին թոզփչոցի ա։ Մենք դրա ձևերը գիտենք։ Դու արխային կաց։ Բա մենք ո՞ր օրվա ընկերներն ենք, որ կակոյ նիբուծ սպանության համար քեզ փուռը տանք։ Մենք մարտի 1–ով անցած տղերք ենք ա՛յ ցավդ տանեմ, էս շուխուռն ի՞նչ ա»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե ոմանք համառորեն ուզում են Սերժ Սարգսյանին տեսնել որպես արևմտամետ գործիչ, ապա նմանատիպ արևմտամետ գործիչներ պատմությունը տեսել է։ Այդպիսին էին, օրինակ, ՍՍՀՄ առաջին ու վերջին նախագահ Գորբաչովը և Լիբիական հեղափոխության առաջնորդ Քադաֆին։ Գորբաչովի «արևմտամետությունն» ավարտվեց նրանով, որ իր ղեկավարած երկիրը վերացավ, իսկ Քադաֆիին փողոցում ինքնադատաստանի ենթարկեցին (ի դեպ, Արևմուտքի գործուն աջակցությամբ)։»

Կորյուն Մանուկյան. «Եթե, օրինակ, պուտանկեն «գործի» ժամանակ օգտագործում է «յես, յես, իտս ֆանտաստիկ...» նախադասությունը, ապա նա «արևմտամետ» է համարվում ու սիրելի դառնում սերժահպատակների համար, իսկ եթե պուտանկեն նախընտրում է «նու տի դայոշ...» տարբերակը, ապա նույն սերժահպատակներն ու նրանց հավասարեցված «քաղաքացիականները» գրգռվում են «ռուսամետության» այդ դրսևորումից՝ այդտեղից բխող բոլոր հետևանքներով հանդերձ»։

Կորյուն Մանուկյան. «ԲՀԿ–ում ճիշտ կանեին՝ հրաժարվեին Սերժ Սարգսյանի ռեվերանսներից, քանզի ավելի ուժեղ հակաքարոզչություն, քան բոլոր առումներով ձախողված նախագահից սատարված քաղաքապետի կամ գյուղապետի թեկնածու ունենալն է, հնարավոր չէ պատկերացնել։ Այդ մասին, թերևս, գիտի նաև ՀՀԿ առաջնորդը և որոշել է ա՛յդ ձևով պայքարել ԲՀԿ–ի դեմ ու վերջին վնասը տալ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Նախագահական նստավայրն այժմ դարձել է «մուտիլովկաների» արտադրության ու տարածման ֆաբրիկա։ Ստեղծվել կամ գնվել են բազմաթիվ լրատվամիջոցներ, որոնց առջև խնդիր է դրված պղտորել հանրային մթնոլորտն ու կեղտոտել ամենքին ու ամեն ինչ, որպեսզի այդ կեղտի մեջ Սերժ Սարգսյանի, Տիգրան Սարգսյանի ու մյուսների կեղտոտվածությունը չերևա»։

Կորյուն Մանուկյան. «3.000 դրամն այն գինն է, որն իշխանությունը լրացուցիչ կարգով պահանջում է դրսում փող աշխատող հայերից։ Այսինքն՝ «Հայկական աշխարհի» գինը 3.000 դրամ է։ Երևի այս նորամուծությունն ի նկատի ուներ Սերժ Սարգսյանը, երբ ԱԺ ընտրությունների ժամանակ միայնակ բեմի վրա կանգնած անընդհատ կրկնում էր «Հավատա՛նք, որ փոխենք»»։

Կորյուն Մանուկյան. «Հայ «թունդ արևմտամետների» վերջին հանգրվանը միշտ էլ, պատկերավոր ասած, ռուսների հետույքն է եղել։ Դա լավագույն դեպքում։ Իսկ ընդհանրապես, ռուսամետությամբ կամ արևմտամետությամբ առաջնորդվողները վերջում դառնում են Նժդեհի դիպուկ ձևակերպմամբ՝ թրքաբոլշևիկներ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժն ուզում է միակ օլիգարխը լինել ու այդ իսկ պատճառով իրեն կից գործող երիտօլիգարխիայի միջոցով կեղծ թիրախներ է ստեղծում ու փորձում մոլորեցնել հանրությանը և վերարտադրվել։ Այդ գործում, ի դեպ, իշխանություններին սատարում են որոշ «քաղաքացիական ակտիվիստներ», որոնք, ասենք, «Մենք ենք այս գյուղի տերը», «Փրկենք Թոխմախի պուրակը» կամ «Թոխմախը մերն է» տիպի անվանումներով «հուժկու» նախաձեռնությունների միջոցով փոթորիկներ են սարքում»։

Կորյուն Մանուկյան. «Շատերն են փորձում գտնել այն հարցի պատասխանը, թե ի՞նչ իմաստ ունի տարվա մեջ մի քանի անգամ մեռելոցներ հայտարարելը և ի՞նչ են ուզում դրանով ասել իշխանությունները։ Ընկերներիցս մեկն իր մեկնաբանությունը ներկայացրեց այս թեմայով»։

Կորյուն Մանուկյան. «ՀԱՕԿ ղեկավարի պաշտոնը հավերժ չէ, և Ծառուկյանը մի օր կարող է այն թողնել, բայց երբ այդ մասին խոսում են Հայաստանի ներքին ու արտաքին քաղաքականությունը, տնտեսական ու սոցիալական ոլորտներն ամբողջությամբ տապալած Սերժ Սարգսյանի ոչ պաշտոնական մամլո խոսնակները և հրաժարական պահանջում, դա արդեն զավեշտ է։ Ով ով, բայց Սերժն ու իր թիմն առաջինը պետք է հրաժարական տան՝ իրենց ոլորտներում խայտառակ արդյունքներ ապահովելու համար»։

Կորյուն Մանուկյան. «Չգիտեմ, թե ինչպես են իրենց աշխատանքները պլանավորում «Երևան ջուր» ընկերությունում, բայց ճիշտ կլինի, որ մարդկանց անհանգստություն չպատճառեն։ Եթե թեժ ամռանը բնակիչները պետք է զրկված լինեն ջրից, ապա ու՞մ է պետք այդպիսի ծառայությունը։ Ջրի վարձերը գանձելիս ընկերությունը շատ հետևողական է, հետևաբար՝ նույն հետևողականությունը պետք է ցուցաբերի նաև սպառողներին գոհացնելու հարցում»։

Կորյուն Մանուկյան. «Երբ «Սերժ ամենակարողի» միֆը և «Սերժը չարյաց փոքրագույնն է» կոդը տարածում են դավիթշահնազարյանները, արամզավենիչները, «լիբերալ» կենտրոնների մյուս ջատագովները կամ նրանց հավասարեցված անձինք, ապա դա հասկանալի է. մարդիկ «ի պաշտոնե» դրանով պետք է զբաղվեն։ Իսկ երբ մարդն անկեղծորեն չի ընդունում այս իշխանությանը, բայց նույն անկեղծությամբ համոզված է, որ Սերժը վերարտադրվելու է, ապա նա ակամայից վերածվում է իշխանության քարոզչամեքենայի գործիքի»։