Կարեն Հակոբջանյան. «Բոլորն էլ տեսնում են, որ Սերժ Սարգսյանի պատկերացրած գործընկերային հարաբերությունները «հաճախորդային» բնույթի են։ Նախագահի համար բարոյական ուժ է համարվում ՕԵԿ–ը, իսկ նրա պատկերացրած քաղաքական գործչի օրինակելի կերպարները Արտաշես Գեղամյանն ու Վիկտոր Դալլաքյանն են։ Ելնելով այս ամենից՝ բնական է, որ նույնիսկ ՀՀԿ–ի ներսում գտնվող շատ–շատերը չեն ուզում այդ ուժի քաղաքական մենաշնորհի պահպանում»։

Գևորգ Դավթյան. «Երիտօլիգարխիան լայն ճակատով անցել է գրոհի: Նրանց ախորժակը մեծ է եւ նրանք չեն պատրաստվում բավարարվել քչով կամ նրանով, ինչ արդեն ունեն: Նրանք պատրաստվում են տիրել եւ իշխել ամենուր: Նրանք նպատակասլաց են եւ բոլոր առումներով վտանգավոր նորանկախ Հայաստանի համար»։

Կորյուն Մանուկյան. «Հայաստանում առկա սեփականության լեգիտիմության ու լեգալության խնդիրն անմիջականորեն առնչվում է նաև կուսակցական փողերի ծագմանն ու լեգիտիմությանը։ Նախընտրական այս փուլում քաղաքական ուժերի կողմից ծախսվում են միլիոնավոր դրամներ և նույնիսկ դոլարներ։ Հարց է առաջանում, թե որտեղի՞ց կուսակցություններին այդ փողը»։

Կորյուն Մանուկյան. «ՀՀԿ–ամերձ շրջանակները և «անկախ» լրատվամիջոցները հիմա պարապ չեն մնում։ Հենց Օսկանյանը խոսում է, սրանք անմիջապես պատվեր են ստանում և անցնում գործի։ Կարելի է ասել, որ Օսկանյանն արդեն իր «վկաներն» ունի, «վկաներ», ովքեր տիրոջը ծառայելու համար պատրաստ են ամեն ինչի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Խաչատուր Քոքոբելյանը հայտարարել է, որ վերջին երկու տարում հանրապետությունից դուրս չի եկել, հետևաբար չէր կարող Լոնդոնում փակ հանդիպում ունենալ։ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իր ելքի ու մուտքի մասին որևէ բան դեռ չի ասել։ Մենք, բնականաբար, չենք հավատում «Ռեգնումի» տարածած լուրին և հավատում ենք, որ «ժառանգության» դեմ «սև» PR է իրականացվում ...»։

Արման Սահակյան. «Մենք գործ ունենք հերթական պատվիրված սոցհարցման հետ, որի նպատակը ընտրողների ուղեղների լվացումն է: Բայց ընտրակեղծարարները թերագնահատում են հայ ժողովրդին: Պարզապես չեն կարող հավատ ներշնչել այն հարցումները, որտեղ ՀՀԿ-ն ունի 39 տոկոս վարկանիշ, իսկ ՕԵԿ-ը` 7»։

Գևորգ Դավթյան. «Հայաստանցի ընտրողներն այս ուժի հետ կապված շատ կոնկրետ բան ունեն անելու՝ տեղը դնել և քաղաքական աղբանոց ուղարկել 15–ամյա փորձ ունեցող «քցողներին», որպեսզի ՕԵԿ–ի «հաջողություններից» ոգևորված նմանատիպ այլ ուժերը «հայրենասիրական քցողականությամբ» չզբաղվեն ու չձգտեն ախքության փոխանցիկ դրոշի ժառանգորդը դառնալ՝ Արթուր Բաղդասարյանի մարմնավորած քաղաքական, մարդկային ու էթիկական որակների և ուղենիշների հանգույն»։

Կորյուն Մանուկյան. «Ընտրակեղծարարները պետք է լավ հասկանան, որ ծառերը հատելիս ճյուղերը թռնելու են, այսինքն՝ քաղաքական գործընթացների ցանկացած ելքի պարագայում իրենք հաստատ պատժվելու են թե՛ օրինականության պատրանք ստեղծելու և յուրայիններին «քցելու» շրջանակներում (2008–ից հետո իշխանությունը ցույց է տվել, որ «փուռն» է տալիս իրեն անվերապահորեն ծառայող շատ–շատերին), թե՛ առավելևս իշխանափոխության դեպքում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանի փոքրաթիվ կողմնակիցներն իրենց տանջում են՝ հասկանալու համար, թե իրականում ով է իրենց ընտրյալը, ապա ասեմ, որ դա անհույս գործ է։ Նա ո՛չ հայաստանամետ է, ո՛չ հայաստանատյաց, ո՛չ արևմտամետ է, ո՛չ ռուսամետ է, ո՛չ թուրքամետ է, ո՛չ էլ թուրքատյաց։ Նա Րաֆֆի Հովհաննիսյանն է։ Նրա հավատամքը օստապբենդերությունն է»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հետաքրքրական է, որ ՀՀԿ նախընտրական բուկլետում կետ կա այն մասին, թե պատրաստվում են փոխել տնտեսական քաղաքականությունը։ Այսինքն՝ ՀՀԿ–ն ոչ թե խոստանում է շարունակել վերջին տարիներին իրականացվածը (ինչը միշտ փայլուն է գնահատել), այլ առաջ է քաշում քաղաքականության փոփոխության հարց։ Այդ դեպքում ինչու՞ էր նախագահը չորս տարի շարունակ հիանում Տիգրան Սարգսյանով ու չէր ընդունում այլոց քննադատական գնահատականները»։

Կորյուն Մանուկյան. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, «Ազատ դեմոկրատների» գործուն միջնորդությամբ, Սերժ Սարգսյանի հետ հաճույքով մտավ «երկխոսության» մեջ և այժմ գիշեր–ցերեկ պայքարում է ԲՀԿ–ի, Քոչարյանի, ՀՅԴ–ի, ՀԱԿ–ի, Օսկանյանի, բայց ոչ ՀՀԿ–ի դեմ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Այս ընտրություններին մասնակից ուժերից միայն ՀՅԴ–ն է հստակ հայտարարում, որ ամեն ինչ անելու է՝ հետ կանչելու համար ՀՀ ստորագրությունը հայ–թուրքական արձանագրություններից։ Վարդան Օսկանյանին իր շարքերն ընդունելով ԲՀԿ–ն առնվազն տարանջատվեց «ֆուտբոլից», բայց դեռ չի հայտարարել, թե կողմ է ՀՀ ստորագրությունն արձանագրություններից հետ վերցնելուն»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Քանի դեռ ՕԵԿ–ն արժանի պատիժ չի ստացել՝ ներքաղաքական դաշտում միշտ էլ նոր «օեկներ» կհայտնվեն ու սարերի ֆոնին տրջիկ տալով՝ կփորձեն ձայն փախցնել և հետագայում «բարոյական» որակվել Սերժ Սարգսյանի կողմից»։

Կորյուն Մանուկյան. «Փաստորեն, Սերժ Սարգսյանն այնքան է անհանգստացած ԲՀԿ–ի, ՀՅԴ–ի և ՀԱԿ–ի՝ ընտրակեղծիքների դեմ պայքարելու հաստատակամությունից, որ ժամանակից շուտ «փուռը» տվեց իր նորաթուխ հաճախորդներին։ Ս. Սաֆարյանի առաջ երեկ բացվել էին հեռուստաալիքները և «պատահական» զուգադիպությամբ ցույց էին տալիս նրա խոսքի այն հատվածները, որտեղ ԱԺ պատգամավորը հերոսաբար պայքարում էր Քոչարյանի վերադարձի դեմ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Շարմազանովի շուրթերով հանդես եկած մարդը, մեր կարծիքով պետք է պատասխան պահանջի այս հոդվածը պատրաստող ԱԳՆ պաշտոնյայից կամ այն մարդուց, ով անհարմար վիճակի մեջ է դրել նախագահականին, որովհետև ոչ միայն այդ մեկ փաստն է սխալ, այլև մնացած բոլորը՝ եզրակացություններով հանդերձ»։

Կորյուն Մանուկյան. «Նախընտրական արշավի ավարտին դեռևս երկու շաբաթից ավելի ժամանակ կա, բայց արդեն հստակ երևում է, թե գործընթացին մասնակից քաղաքական ուժերից ով ինչի կարող է հավակնել։ Ակնհայտ է, որ ունենք երեք հիմնական խմբեր՝ 1. հիմնական խաղացողներ, 2. սահմանային ուժեր և 3. լուսանցքային ուժեր»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հիմա, երբ Սերժ Սարգսյանն ընտրողների առաջ հանդես է գալիս քաղաքական ուժերի խոստումներին չհավատալու կոչով՝ տպավորությունն այնպիսին է, որ նա ինքն իր դեմ է քարոզչություն անում։ Այնպես, որ ՀՀԿ ղեկավարի թիմակիցները ճիշտ կանեն, եթե հուշեն նրան փոխել բառապաշարը»։

Կորյուն Մանուկյան. ««Սե՛րժ, եթե մեզ «քցես», ու մենք չանցնենք ԱԺ, ապա անմիջապես կհիշենք, որ ստորագրությունը հետ չենք վերցրել «4–ի ձևաչափից» և կմիանանք «կոնսենսուս մինուս ՀՀԿ» պլատֆորմին», իսկ եթե «չքցես», ապա մենք ազատ ու արդար կգնահատենք ընտրությունները և անհրաժեշտության դեպքում կմիանանք քեզ»»։