Կարեն Հակոբջանյան. «Հրազդանի գործող քաղաքապետի չնչին առավելությունը ՀԱԿ անդամ Սասուն Միքայելյանի նկատմամբ ցույց է տալիս, որ փաստացի հաղթանակ է տարել Ս. Միքայելյանը։ ՀՀԿ–ական քաղաքապետը, ըստ էության, վերարտադրվել է կեղծիքների միջոցով։ Մի կին նույնիսկ բողոքում էր հեռուստախցիկների առջև, թե ամբողջ շենքին փող են տվել Արամ Դանիելյանի կողմնակիցները, իսկ իրեն անտեսել են։ Այդ քաղաքացու պահվածքը շատ խորհրդանշական է»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե հիմք ընդունենք վարչապետի ասածները, ապա ինքը ևս չի լինելու ՀՀԿ–ի ցուցակում, քանզի «տիրացուից» էլ լավ ձեռներե՞ց։ Ո՞ր մի ձեռներեցին է հաջողվում մի քանի միլիարդի վարկ վերցնել դրսից ու հետո այնպես մսխել այդ փողերը, որ «իզ ու թոզը» չերևա, բայց վարկը փակելը մնա ՀՀ քաղաքացիների վրա»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Տարոն Մարգարյանը նշանակվել է քաղաքապետ, ոչ թե ընտրվել։ Եթե ընտրվեր, ապա ստիպված կլիներ հուսախաբ չանել ընտրողներին և գիշեր–ցերեկ չարչարվելով ձյունից կմաքրեր փողոցները։ Բայց քանի որ Տարոնը նշանակվել է, ուստի ձգտում է հուսախաբ չանել իրեն նշանակողին։ Իսկ նշանակողը չի պահանջում փողոց մաքրել։ Նշանակողը պահանջում է այլ բաներ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մեր ունեցած տեղեկություններով՝ «Հայկական աշխարհի» ճարտարապետն իր եղբոր հետ որսի է գնացել և կրակելու ժամանակ «փուստ» է տվել ու անզգուշաբար հրազենային լուրջ վնասվածք է պատճառել իր անվտանգության աշխատակիցներից մեկին՝ Արմեն Զատիկյանին»։

Արման Սահակյան. «Այսօր, ԱԺ-ում մի շարք օրենքներ ընդունվել են «լցոնումների» արդյունքում: Դահլիճում, ակնհայտորեն քվորում չի եղել և մի խումբ պատգամավորներ քվեարկել են ուրիշների փոխարեն` Հերմինե Նաղդալյան, Արա Բաբլոյան, Արեգ Ղուկասյան և այլք: Բոլորն էլ ՀՀԿ-ական պատգամավորներ»։

Արեգնազ Մանուկյան. «Նախագահականում երևի մտածում են, որ իրենց սիրելի խորհրդանիշ ջայլամի նման եթե նրանց ուղղված «անհարմար» հարցերն անտեսեն, ապա կստացվի, որ ոչ մի հարց էլ իրենց չի տվել։ Ուռաաա՜, պարոնա՛յք, առա՛ջ դեպի ջայլամային Հայաստան»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժի հույսն իր փեսայի վերահսկողության տակ գտնվող լրատվամիջոցները և ուժայիններն են. առաջինները պետք է խեղաթյուրեն իրականությունը և ֆոն ստեղծեն ընտրակեղծիքների համար, իսկ երկրորդները պետք է ուժով պահեն կեղծիքներով ամրագրված արդյունքները»։

Արտակ Հակոբյան. «Քանի դեռ Սերժ Սարգսյանը չի հասցրել իր ամբողջական ռեժիմը հաստատել, նրան, դեռ ժամանակավորապես, լրագրողները «պետք են», որովհետև միմիայն նրանց միջոցով կարելի է «սևը սպիտակի տեղ անցկացնել»: Իսկ երկիրը փլած նախագահի համար այդ մարդիկ դառնում են նույնիսկ անփոխարինելի»։

Արման Սահակյան. «Եթե Նիկոյանի նպատակը կրկին պատգամավոր դառնալն է, ապա նրան խորհուրդ կտայինք շատ չմտահոգվել Տիգրան Սարգսյանի անձնական շահերին առնչվող օրինագծի չընդունման պատճառով ու անիմաստ «վիպենդրիոշ» չլինել, քանզի իր նմանները միշտ պետք կգան Սերժ Սարգսյանին։ Այլ հարց է, որ Սերժ Սարգսյա՛նը կարող է պետք չգալ ընտրողներին։»

Արման Սահակյան. «Տիգրան Սարգսյանի ներքինիի և կոճակ սեղմողի դերում հանդես եկող խորհրդարանական մեծամասնության ներկայացուցիչները դժգոհում էին կոալիցիոն ոխերիմ գործընկերոջից և մտածում, թե ինչպես են դուրս գալու տեղի ունեցածի տակից»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դե թող հիմա լավ մտածեն «սերժատուները», երբ փեսայական «զակազներ» են անում ու փորձում «պեպելնիցայից» «կանֆետկա» սարքել՝ գրելով, թե շոումեն Վովան ոստիկանությանը ձեռառնոցիի առարկա է սարքել, հետևաբար լավն է։ Լավն է՝ կերեք»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Լավ ընտրություններին» ընդառաջ Սերժ Սարգսյանն ու Տիգրան Սարգսյանը չեն մոռացել նաև ընտրակաշառքի մասին, բայց այս անգամ այն բաժանվելու է ոչ թե մասնավոր, այլ պետական խողովակներով։ «Բարեշրջիչների» թիմը որոշել է հաճելին համատեղել օգտակարի հետ»։ Հաճելին այն է, որ «էժան վառելիք ենք տալիս գյուղացուն» ծրագրի շրջանակներում իրականում «մին լյավ» փող են աշխատելու՝ մտնելով թե՛ հարկատուների, թե՛ պետբյուջեի գրպանը, ինչպես նաև զուգահեռաբար նպաստելու են յուրային գործարարի է՛լ ավելի հարստացմանը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի ու Վազգենենց ընտանիքի փոխհարաբերություններին, ապա այստեղ գործարքն ակնհայտ է. Արմենն ազատության մեջ է, իսկ Արամն էլ գեղամյանական ոճով պահանջում է Սերժի հրաժարականը։ Ահա և Վ. Սարգսյանի ու Տ. Նաղդալյանի սպանությունների պատմության վերջաբանը»։

Արման Սահակյան. «Քաղաքական դաշտի երեք հիմնական ուժերը սկսել են համամասնական ընտրացուցակների կազմումը: Ներքին խմորումները առայժմ փակ են պահվում: Բայց, անկասկած, բախվում են լուրջ շահեր և առաջիկայում լինելու են անակնկալներ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Թե որտեղ կլինի և ինչպիսի ճակատագրի կարժանանա Վովա Գասպարյանն առաջիկա ԱԺ ընտրություններից հետո, կարելի է միայն ենթադրել, բայց դատելով տեղի ունեցող զարգացումներից՝ Վովայի ընդմիշտությանը վերջ կտրվի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայտնի խոսք կա. ձուկը հոտում է գլխից, բայց մաքրվում՝ պոչից։ Հիմա իշխանությունը փոքր բիզնեսից է սկսել, որպեսզի հետագայում տնտեսությունն ամբողջությամբ վերցնի իր ձեռքը։ Ժողովուրդն էլ իր հերթին պետք է հիշի մեկ այլ խոսք, այն է՝ գյուղ կանգնի՝ գերան կկոտրի»։

Արեգնազ Մանուկյան. «Փորձեցի պատկերացնել այսօրվա իշխանության հավաքական կերպարը։ Պատկերը, մեղմ ասած, հուսադրող չէր. ես կասեի՝ նույնիսկ սարսափեցնող էր»։

Արման Սահակյան. «Իշխանության նեղ խումբը «մոռացել» է իր տապալումները: «Բացը» լրացնելու համար՝ մենք սիրով սկսում ենք նոր խորագրի գործարկումը՝ «Մեր խոսքը` զրո է», և այդ ձևակերպումն առաջարկում ենք կիրառել որպես Սերժ Սարգսյանի նախընտրական կարգախոս։»