Հայաստանը պետք է ընտրություն կատարի՝ գնալ ոչ պոպուլիստ, ոչ պոպուլյար, բայց անհրաժեշտ ու առողջարար քայլերի պատրաստ գործչի, թե մահվան ու պարտության խորհրդանիշի հետևից։

Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետի աթոռին հայտնվելուց հետո ուտում է։ Ուտում է բառիս բուն և փոխաբերական իմաստներով։

Հայաստանի հազարավոր քաղաքացիների կյանքը կործանած, էլ ավելի հազարավորների կյանքի հետագա ընթացքը հաշմած ու խեղաթյուրած նիկոլ փաշօղլին խոսում է... ապագա լինելուց:

Նիկոլը «հպարտին» գազազեցնում է իր քաղաքական հակառակորդի դեմ։ Նիկոլը նոր «մարտի 1» է ուզում։ Ինքն ուրիշ բան չգիտի, ինքն ուրիշ ձև չունի։

Նիկոլն ամեն ինչ անում է, որպեսզի արթնացնի մարդկանց ստորին բնազդներն ու դարձնի նրանց անասուն։ Ու որոշ մասով հաջողում է։

Եթե Նիկոլը «հոկտեմբերի 19»–ը չբերեր մեր ժողովրդի գլխին, ապա մենք 2.000–ով պակաս զոհեր կունենային, հազարավոր վիրավորներ քիչ կունենայինք, չէր հանձնվի Շուշին, կպահպանվեր Հադրութի մի մասը։

Անհասկանալի է, թե ինչ միջոցների հաշվին, ինչ ծախսային տողով կամ ինչ պայմաններով՝ առատորեն գյուղտեխնիկա (հնձիչներ, մոտոբլոկներ) են բաժանվում Սյունիքի մարզի տարբեր գյուղական համայնքներում:

Թող բանտախցում որքան ուզում է՝ ղժղժա:

«Ապագա կա ապագա»–ն Նիկոլի շուրթերից շատ չարագուշակ է հնչում հայ ժողովրդի համար։ Նաև՝ Նիկոլի համար։

Եթե հակիրճ, ապա նիկոլ փաշօղլին միայն ղժղժում է՝ այդպիսով փորձելով ազդել իր կռապաշտների ռեֆլեքսների վրա։

Նիկոլի հույսը բացառապես օլիգարխիան է ու ընտրակեղծարարությունը։ Դա՛ է իր իրական դեմքը։

Իբր քիչ էր հողատու-կապիտուլյանտի՝ «պարտությամբ հպարտանալու» մասին արտաբերած ցնդաբանական սրիկայությունը, բացահայտվեց այս ապիկարների հակահայ «իշխանության թույլ տված անմարդկային ու աններելի մի դիվային վարմունք ևս:

Նիկոլի հույսն իր կողքի օլիգարխներն են, շիշ բռնողի բանդաները, Սուրեն Պապիկյանի շտաբային ցածրակարգ մենեջմենթը, ադրբեջանաթուրքական աջակցությունը, նիկոլազոմբիներն ու իր անսահման սրիկայությունն են։

Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած ցուցակի ամբողջ կազմը պրոթուրքական է՝ սկսած Նիկոլից վերջացրած Թուրքիային գովերգող «Գռզոն» ու մյուսները:

Չէ՛ սա «կրկեսի վերածված Հայրենիք» չէ: Սա ավելի վատ է. նարկոդիսպանսերի կրկեսային ինքնագործունեության խմբակի չարագործական հյուրախաղերը՝ «6-րդ պալատի» անվան հոգեբուժարանում:

Իշխանության ու բիզնեսի տարանջատման մասին ճամարտակող Նիկոլը «Գռզոյի» հետ այնքան է սերտաճել, որ արդեն չի ուզում ու նաև չի կարող նրան չցցել ժողովրդի առաջ։

Պարտվել եմիշ–գլուխ Իլհամին Արցախի հարցով բանավեճում, նշանակում է քյալամ–գլուխ կրել սեփական ուսերին։ Նիկոլը հաջողացրեց պարտվել Իլհամին։

Ընտրամասնակցության հայտ ներկայացրած կուսակցությունների նման բազմությունն ամենից առաջ խիստ անհրաժեշտ է Հայաստանի իշխանությունը զավթած օտարահպատակներին, հատկապես՝ նիկոլ փաշինին: