«Ելք» դաշինքին այդ խորհրդարանում վերապահված էր ընդդիմության դերակատարումը։ Նիկոլի վրա դրված էր Շմայսի ասած՝ դիշովկի ֆունկցիան։

«Շաբաթ իրիկունը» նշանավորվեց շա՜տ «սենսացիոն» մի լուրով, որ հետագայում հերքվեց տարբեր կողմերից։

Փաշինյանն իրականում թքած ունի առողջապահական կամ վարակի տարածման հետ կապված խնդիրների վրա:

Մարդիկ դեմ են «նոր Հայաստանի» գույքահարկին, որը ոչ թե «թավշյա» է, այլ լիովին «փշյա»:

Սահմանադրական ճգնաժամը, որի մասին մի տարի շարունակ «գուժում» էին ՔՊ ՍՍ-ի ֆյուրերիկները, այլևս դաժան իրականություն է։

Հայաստանի ուզուրպատոր Նիկոլ Փաշինյանի վերջին ելույթը «ԱԺ-89» ՍՊԸ-ի վերածված խորհրդարանի ամբիոնից իսկապես և՛ հետաքրքիր էր, և՛ ինքնաբնութագրական, և՛ անկեղծ։

Զոյայի տեսակն է այդպիսին՝ ինքը կողմնորոշվում է ըստ շեֆի տրամադրության։ Շեֆը քննադատում է, ինքը ևս քննադատում է։ Շեֆը քծնում է, ինքն էլ է քծնում։

Ալիևը որևէ թթու խոսք չի ասում ՀՀ 1–ին նախագահ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հասցեին։ Եվ դա բնական է, քանզի մենք էլ եթե Ադրբեջանում Լևոնի պես մեկին ունենայինք, հաստատ որևէ թթու խոսք չէինք ասի։

Փաշինյանի երեկվա ելույթի խորագիրը հետևյալն էր՝ «Կա՛մ ես Հայաստանում կունենամ բացարձակ իշխանություն, կա՛մ Հայաստանը չի լինի»։

Մենք էլ միամտաբար կարծում էինք, թե Էդմոնը Նիկոլի հետ սակարկելիս ասել է, թե բա «30 արծաթ», բայց առանց Մանե։ Պարզվում է, որ սխալվել ենք։ Մանեով է պայմանավորվել։

Սա՛ է նիկոլավիրուսածին այն «ճշմարտությունը», որի «ուժով» եկել, գրավել է իշխանությունը, պինդ բռնել ու բաց չի թողնում։

Մեր երկրում կորոնաբոլոլայի ենթատեքստն ուղղակիորեն նաև հակասահմանադրական է:

Տապոռ Նիկոլին ու իր թրաշամանուկներին օրենքները և օրինականությունը կտրականապես հակացուցված են։

Էդմոն Մարուքյանը «կլասիկ» հաճախորդ է, իսկ Արամ Զավենի Սարգսյանը՝ «պռաշլյակ»։

Էդմոն Մարուքյանը նախորդ իշխանությունների հաճախորդն էր։ Մութ է ինչպես ԼՀԿ–ի ստեղծման, այնպես էլ «Ելք» դաշինքի ձևավորման պատմությունը։

Ստորագրեց իր քաղաքական վախճանի, որպես ՀՀ նախագահ գոյությունը դադարեցնելու որոշման տակ:

Սա է այն ամենը, ինչ պետք է իմանալ Նիկոլի, իր 89 կլոնների իրավագիտակցության մակարդակի և հերթական անմեղսունակ նախաձեռնության մասին, որի տեղը աղբանոցն է։

Ո՞ւմ է ձեռնտու սահմանադրության ոտնահարումն ու ՍԴ դեմ ապօրինությամբ «օրինականացված» արշավը: