Արտատարածաշրջանային ուժերի ներգրավումը (Փաշինյանը դրանով է զբաղված) լրջագույն սպառնալիք է և պատերազմի խաչմերուկ է դարձնում Հայաստանը։

Կովկասում խաղաղ կարգավորումը չի համապատասխանում ԱՄՆ ազգային շահերին: ԱՄՆ-ում ոչ ոք լրջորեն չի մտածում ո՛չ Ադրբեջանի ժողովրդի, ո՛չ Հայաստանի ժողովրդի մասին։

Երևանն իր ձեռքով ռիսկի է դիմում լրջորեն ապակայունացնել իրավիճակը Հարավային Կովկասում, այդ թվում՝ ի վնաս սեփական երկրի անվտանգության։

Հայաստանին ԵՄ ոչ ոք չի հրավիրում, ուստի ինչ-որ հանրաքվե անցկացնելը սկզբունքորեն հիմարություն է։ ՀՀ-ին ոչ ոք չի ընդունի ԵՄ՝ ոչ մի պարագայում, նույնիսկ ի հեճուկս ՌԴ-ի։ 

Միայն Հայաստանում կարող են հանդուրժել պրոթուրքական իշխանություն, բայց դժգոհել, որ հարևան Իրանի նախագահը իրանցի ազարի է ընտրվել։

Վաշինգտոնի ակտիվության աճը ՀՀ-ում պայմանավորված է տարածաշրջան ներթափանցելու փորձերով։ Հայաստանի համար դա լավ ավարտ չի ունենա։

ԵՄ-ի թեման քաղաքական նպատակով են դրել շրջանառության մեջ, որպեսզի փորձեն թաքցնել ադրբեջանական պահանջով Սահմանադրության փոփոխության հարցը:

Նիկոլ Փաշինյանի և իր թիմակիցների կողմից սնուցվող հակառուսական ալիքն այս տարվա ընթացքում վերածվեց արդեն հակառուսական հիստերիայի և ճղճղոցների։

Փաշինյանի տատանումները քաղաքական գործչի դիրքորոշումը չէ, որի հետ կարելի է լուրջ բանակցել, հետևաբար, նրա վստահությունն ընկնում է և արդեն զրոյական է։

Նիկոլ Փաշինյանը պինգպոնգային դիվանագիտություն է վարում։ Մի կողմից ԱՄՆ-ն է հարվածում, մյուս կողմից՝ Ադրբեջանը։ Ինքը ծուղակի մեջ է ու ծուղակի մեջ է գցել Հայաստանը։

Փաշինյանը չի հասկանում՝ միջազգային խոշոր խաղացողների կողմից ընթանում է մեծ կռիվ, մեծ խաղ, որի ընթացքում կարող են պետություններ վերանալ, ցեղասպանություններ լինել։

Արևմուտքը ԼՂ-ն դիտարկում էր որպես խոչընդոտ Կովկասում իր բազան ստեղծելու համար։ Դա լուծելու համար պետք էր ազատվել ԼՂ-ից և բարդել պատասխանատվությունը ՌԴ-ի վրա։

ԱՄՆ-ի համար ցանկալի է բոլորին տրամադրել ՌԴ-ի դեմ։ Նրա ոչ մի խոսքի հավատալ չի կարելի։ ԱՄՆ-ին ամենաքիչն է հուզում ժողովուրդների շահերը։

Հանուն հակառուսական ու հակաիրանական իր ծրագրերի՝ ԱՄՆ-ն մանրադրամ է դարձնում ՀՀ-ն։ Շահող կողմ են դառնալու ԱՄՆ-ը, Թուրքիան, Ադրբեջանը։ Փաշինյանը համաձայնել է։

Ղարաբաղը պետք չէր Փաշինյանին․ Արևմուտքին ԼՂ-ում ռուս խաղաղապահներ պետք չեն, ինչպես ՀՀ անդամակցությունը՝ ՀԱՊԿ-ին կամ ռուսական ռազմաբազան՝ Գյումրիում։

Ուկրաինական ճանապարհով ՀՀ-ն անդունդ են տանում։ Հայ ժողովրդին հիմարացնելը շարունակելու են այնքան, քանի դեռ ՀՀ-ն չեն դարձրել հերթական հարվածային գործիքը ՌԴ-ի դեմ։

Փաշինյանն անոնս է անում նոր պատերազմն ու տարածքային մեր նոր կորուստները ու  նախապատրաստվում է նոր մեղավոր նշանակելուն․ այն կլինի ժողովուրդը։ 

Ռուսաստանը Լեռնային Ղարաբաղը չի «փոխանցել» Ադրբեջանին, Հայաստանի անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի ասածը բացարձակ սուտ է։