Իշխանափոխությունը միայն «եռյակին» պետք չէ. այն բոլորին է պետք։ Անգամ իշխանություններին է պետք, որովհետև իրենց համար նման իրավիճակն անկանխատեսելի է։

Իշխանության ներսում առաջացել է խուճապային տրամադրություն, և կան տարբերություններ խնդիրները լուծելու վերաբերյալ:

Հոկտեմբերի 10–ի և 24–ի հանրահավաքները ցույց տվեցին, որ հասարակությունը ցանկություն ունի միավորվելու և պայքարի դուրս գալու, բայց մենք միաժամանակ արձանագրեցինք, որ գնում ենք հաշվարկվա՛ծ ճանապարհով։

Իշխանափոխություն նշանակում է իշխանությունը վերադարձնել ժողովրդին, և նոր ընտրությունների միջոցով թող ժողովուրդն ինքը որոշի, թե ում է տալու իր իշխանությունը՝ ժամանակավոր իրականացնելու։

Մի պարզ բան կա՝ երբ համախմբված քաղաքական գործընթաց է տեղի ունենում փողոցում, իշխանությունը միշտ էլ փորձում է ընդառաջել։

Լսելով պաշտոնյաների այս կամ այն հայտարարությունն՝ ավելի ես համոզվում, որ երկրում անհրաժեշտ են իշխանափոխություն և արմատական փոփոխություններ։

Բազմիցս եղել են փորձեր՝ իրավիճակ փոխելու, ու ավարտվել են ջրցան մեքենաներով, մահակներով, իսկ երբեմն՝ նաև հրազենով։ Մենք այդ հնարավորությունը իշխանություններին չե՛նք տալու։

Մարդիկ հոգնել են, և այլևս հնարավոր չէ հանդուրժել ներկայիս իրավիճակը: Առաջին հերթին, հանրությունն ինքն է պահանջում և հետևողական մոտեցում ցուցաբերում, որպեսզի սկսած շարժումն ավարտին հասցվի:

Ոչ ոք այս աշխարհից այն աշխարհ ոչինչ չի տանում, բայց թողնում է անուն ու հարգանք կամ հավիտենական նզովք:

40 հազարից ավելի մասնակիցներով 2 հանրահավաքները ստիպել են Սերժ Սարգսյանին այս պահին հրաժարվել սահմանադրական փոփոխության արկածախնդրությունից:

Հիմա քաղաքական ուժերն ու հասարակությունը լիարժեք և թերևս անկրկնելի հնարավորություն ունեն՝ է՛լ ավելի լայն համախմբմամբ ուժեղացնելու ճնշումն իշխանության նկատմամբ ու հասնելու ամբողջական իշխանափոխության:

Համաժողովրդական ճնշումը պետք է է՛լ ավելի մեծացվի, և ընդհանրապես, առանց ժողովրդի համաձայնության ոչինչ մեր երկրում անել թույլ չենք տալու:

Ստրատեգիայի և տակտիկայի մասին կխոսեն լիդերները, և զերծ մնամ առաջիկա զարգացումներից խոսելուց: Բայց հետքայլ այլևս չի կարող լինել:

Սարգսյանը պետք է գիտակցի, որ փափուկ տարբերակն իր համար լավագույնն է, բայց իշխանափոխության թե՛ փափուկ, թե՛ կոշտ տարբերակներին Գ. Ծառուկյանը, «եռյակը» և նրա շուրջ առաջիկայում համախմբվող ուժերը պատրաստ են։

Աբսուրդայինն այն է, որ ներկա իշխանությունները գնալով ավելի ու ավելի են իրենց համապատասխան, այսինքն՝ աբսուրդային, օրինագծեր ընդունում և այնուհետև դրանք կյանքի կոչում։

Սկսած «եռյակի» ղեկավարներից և վերջացրած քաղաքացիներով՝ եթե հավանական չհամարեինք իշխանափոխության սցենարը, ապա ի սկզբանե այս պայքարը չէր սկսվի, իսկ սկսած գործը կիսատ թողնելն անընդունելի է։

Սերժ Սարգսյանը փորձում է ժամանակ շահել՝ նաև հասկանալու համար, թե որքան լուրջ է տրամադրված «եռյակը»։ Բայց այդ փորձը չէր լինի, եթե չլիներ հզոր ուժը, իսկ այդ հզոր ուժը չէր լինի առանց ժողովրդի աջակցության։

Առկա իրավիճակի համար մեղավոր է սահմանադրական փոփոխությունների հանձնաժողովում եղածների 90%-ը։ Գագիկ Հարությունյանից սկսած՝ բոլորը կեղծիքների գլխավոր ճարտարապետներն են...