Ոչ բոլոր խաղացողներն են՝ հատկապես Հարավային Կովկասից հեռու գտնվողները, առաջնորդվում «մի վնասիր» սկզբունքներով․ ցանկանում են աշխատել ոչ թե որևէ բանի օգտին, այլ որևէ մեկի դեմ։

Իրադարձությունների ողջ տրամաբանությունն ուղղված է Ռուսաստանին Հարավային Կովկասից և բանակցային գործընթացից՝ որպես միջնորդ, դուրս մղելուն:

Հայաստանում ԵՄ քաղաքացիական առաքելության տեղակայումը միտված է Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելուն։

Նիկոլը համաձայնել է սեփական կաշին փրկելու համար Հայաստանն ու Արցախը հանձնել թշնամուն։ Այդ հանձնելու քնքուշ անվանումը «բուֆեր» է։

Ադրբեջանը զենք է մատակարարում Ուկրաինային, մենք աչք ենք փակում սրա վրա։ Ռուսաստանին այլևս չեն հարգի, եթե Մոսկվան չպատասխանի Ուկրաինային աջակցող հարևան պետություններին։

Հենց արևմտյան երկրներն են խաթարել հայ-ադրբեջանական կարգավորման ուղղությամբ ջանքերը՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խումբն «աղբանոց ուղարկելով»:

Այսօր Թուրքիան «ոտքը պնդացրել է» Կովկասում, իսկ ղարաբաղյան 2-րդ պատերազմում Հայաստանի աղետալի պարտությունից հետո իրեն իրավունք է վերապահում թելադրել խաղի կանոնները։

Հայաստանը Թուրքիայի համար հեղինակություն չէ որևէ հարցում, քանի որ Երևանի ներկայիս ղեկավարությունը հաճախ է ճկվում Թուրքիայի առջև։ 

Իրավիճակի ողբերգականությունն ու խորհրդանշականությունն այն է, որ թուրքերն Արարատին կանգնեցրել են Թուրքիայի դրոշի ու Աթաթուրքի նկարի տակ։

Որ ռեգիոնը մտել է աշխարհաքաղաքական ուղիղ առճակատման փուլ, այդ ռեգիոնում անկայունություն է սկսվել՝ իր բոլոր հետևանքներով:

ԵՄ դիտորդների մուտքով Հայաստանը միանում է հակառուսական կոալիցիային, ինչը հղի է սարսափելի հետևանքներով։ Փաշինյանի այս քայլերից շահում են միայն Թուրքիան ու Ադրբեջանը։

Բրյուսելը ձգտում է փոխել անվտանգության համակարգը տարածաշրջանում, որտեղ անկյունաքարը ռուս զինվորականների ներկայությունն է և ՀՀ անդամակցությունը ՀԱՊԿ-ին։ 

Պաշտոնապես աշխարհաքաղաքական բաղադրիչ մտցվեց ԵՄ դիտորդական առաքելության տեղակայման թեմայի մեջ՝ սրելով ռեգիոնում աշխարհաքաղաքական տրամադրությունները։

Սրանք Արցախը ճանաչել են ադրբեջանական ու դրանով ոչ թե փրկել են, այլ բացել են Հայաստանի կործանման ճանապարհը։

Հայաստանի գոյությունն է հարցականի տակ հայտնվելու, քանի դեռ իշխանության ղեկին Նիկոլ Փաշինյանն է։

Ղարաբաղի հայերի կամ Հայաստանի ֆիզիկական գոյության երաշխիքը, ոչ որպես թուրքական վիլայեթ, ռուսներից բացի ոչ ոք հաստատ չի տա։

Փակել, վերացնել, թուլացնել, հանձնել, քանդել, ոչնչացնել․ սա Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած վարչակազմի գործելաոճն է։

Դիվանագիտական մանիպուլյացիաները, թե ՀՀ-ն չի մերժել ՀԱՊԿ առաջարկը, չեն ընդունվում։ Տպավորությունը հստակ է՝ աշխարհաքաղաքական շրջադարձի փորձ է տեղի ունենում։