Ադրբեջանը ներխուժել է Հայաստանի ֆիզիկական տարածք։ Նրանք կշարունակեն իրենց ագրեսիվ վարքագիծը, քանի դեռ հստակ ուղերձ չեն ստացել, որ դա անընդունելի է։

Ադրբեջանի համար Ղարաբաղի հարցը ստրատեգիական չէր, պրեստիժի հարց էր։ Սյունիքի հարցը ստրատեգիական հարց է ոչ միայն Ադրբեջանի համար, այլ ամբողջ թուրքախոս ժողովուրդների։ 

ԱԺ իմ չգնալը չի նշանակում դուրս գալ պայքարից։ Ֆրակցիան Դաշինքի ներկայությունն է ԱԺ-ում, իսկ ես շարունակում եմ մնալ Դաշինքի առաջնորդը։

ՍԴ-ի որոշումը իրավական է, սակայն քաղաքական ազդեցության տակ ընդունված։ Դա ամենևին անակնկալ չէր, որովհետև ակնհայտ էր, թե պրոցեսն ինչպես է վարվում:

ՍԴ 9 դատավորները պատկերացնում էին, որ իշխանության դեմ գնալու դեպքում իրենց կփռեն ասֆալտին, կկտրեն մատները, վենդետա կլինի: ՍԴ-ն չունեցավ խիզախություն՝ կայացնելու ճիշտ որոշում։

Միջազգային հարաբերություններում չի հարգվում վախվորածությունը և անհստակությունը: Հայաստանին ուղղված սպառնալիքները պահանջում են կոշտ և հստակ արձագանք: 

Չգիտեմ՝ ո՞նց կարող է պատմական Ադրբեջանի մաս լինել Զանգեզուրը: Գուցե Ալիևը նկատի ունի այն հանգամա՞նքը, որ Զանգեզուրում թուրքերը պատմական պшրտnւթյnւն են կրել Գարեգին Նժդեհից: 

Ապօրինի կերպով ձերբակալվեց հայրս, միակ պատճառն այն է, որ հրաժարվում է ընդունել Հայաստանում իշխող օրվա ռեժիմին։ Կարծում են՝ այդ քայլով կարող են լռեցնել հորս։

Ընտրությունների իբր արդյունքները չեն արտահայտել իրական պատկերը: Հայաստանում չպետք է լինի միապետ և միապետություն, չպետք է լինեն նոր աղետներ ու զիջումներ:

Պատերազմի ընթացքում Սյունիքի ինքնապաշտպանությունը կազմակերպած համայնքապետներին այսօր փորձում են կալանավորել․ սա կապված է ՀՀ-ին սպասվող ցավոտ լուծումների հետ։

Փաշինյանի միջոցով Հայաստանում իրականացվում է թուրքական օրակարգը։ Գլոբալ առումով Հայաստանը դարձել է Թուրքիայի գոծընկերը։ ՀՀ-ն ղեկավարում է անվստահելի մարդ։

Ընտրական գործընթացում խախտումներ են եղել, այսինքն ընտրախախտումներ եզրույթը այս ընտրությունների հետ ուղղակիորեն փաստարկված հանգամանք է:

Հուսով եմ, որ Ռուսաստանը կկարողանա պահպանել հայկական Ղարաբաղը։ Եթե ոչ, ապա Հայաստանն ինքը կվերանա որպես պետություն այս ընթացքում։

Հայաստանը ոչ մեկին հետաքրքիր չէ ո՛չ Ղարաբաղի հետ, ո՛չ առանց Ղարաբաղի: Նա իրենից աշխարհաքաղաքական հետաքրքրություն չի ներկայացնում՝ ի տարբերություն Թուրքիայի և Ադրբեջանի:

Անկարան Փաշինյանից կստանա այն ամենը, ինչ իր համար կարևոր է՝ Կարսի պայմանագրի վերահաստատումից մինչև Երևանի հրաժարվելը Ցեղասպանության միջազգային ճանաչումից։

Փաշինյանի լոյալությունը Մոսկվային ոչ թե անկեղծ, այլ ստիպված բնույթ է կրում։

Երբ հաց չկա ու չի սպասվում, ուստի պետք է տեսարաններ ապահովել։ Այդ տեսարաններն առավելևս պետք են պետական շահի հանձնումը քողածածկելու համար։

Վերջին ժամանակներս Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ Մոսկվայի վստահությունը չի աճել՝ նույնիսկ հաշվի առնելով արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքները: